Gayborhood wedding ring; Adam and Steve klaar; artikel Quiltnieuws; FPP; RealMenStitch quilt
Een tijd geleden zag ik op internet een stoffenserie voorbij komen waar ik gelijk verliefd op werd. De serie heet “The Gayborhood” en is van Alexander Henry. Ik ben daarop gaan zoeken of ik de stof ergens kon kopen, maar ik kwam deze alleen tegen in Amerika. Alleen dan kon ik of niet bestellen omdat het naar Europa verzonden moest worden, of ik betaalde een vermogen aan verzendkosten, met het risico dat ik hier in NL ook nog eens extra belasting en invoerrechten zou moeten betalen.
Zonder dat we het hierover hadden gehad, kwam er een tijdje later een quiltvriendin op bezoek, en zij had als cadeau voor mij deze stoffen meegenomen!
Vanaf dat moment kwamen de ideeën op gang in mijn hoofd en langzaamaan ontstond er een idee om deze stoffen te verwerken. Het gaat en weddingring quilt worden, met in het midden van iedere ring de print. Ik had alleen niet genoeg stof, maar gelukkig had Quiltstudio Cis deze serie intussen ook ingekocht, en daar heb ik nog meer kleuren en extra stof kunnen halen. Verder heb ik er effen stoffen bij gezocht in de Pride/Progress kleuren, en hiermee ga ik aan de slag. Het plan is om in totaal 20 cirkels te maken, dus 4 breed en 5 hoog.
In eerste instantie wilde ik rond iedere cirkel steeds een hele cirkel in Pride en een andere in Progress kleuren maken, alleen dat wordt wel heel druk, zag ik nadat ik 1 cirkel klaar had. Ik werk daarom nu met bogen in 1 effen kleur, en af en toe komt er een boog tussendoor in Pride of Progress kleuren. Klinkt wellicht allemaal wat vaag, maar in mijn hoofd werkt het, dus ik ga voorlopig nog even hiermee door.
Ik had nog niet laten zien dat mijn Adam and Steve quilt intussen helemaal klaar is. Ik had deze weggebracht naar Elly Prins om op de longarm te laten quilten, en deze is intussen helemaal klaar. Dus ook voorzien van label, tunnel en afwerkbies. Ik ben zelf erg blij met het intensieve quiltwerk, het is echt een quilt geworden die je ook van dichtbij wil bekijken om het quiltwerk goed te kunnen zien.
Gelukkig is die mogelijkheid er binnenkort, want mijn Adam and Steve zal te zien zijn op de Algemene Tentoonstelling van het Quiltersgilde . De tentoonstelling is van 23 t/m 26 augustus 2023 in het Hart van Holland in Nijkerk. Heerlijk om eindelijk na de coronatijd weer een tentoonstelling van het Quiltersgilde te kunnen bezoeken. Kom je ook naar Nijkerk?
En nu ik het toch over het Quiltersgilde heb: in het laatste nummer van het Quiltnieuws (nummer 156) staat een artikel van mijn hand over de totstandkoming van mijn Improv Triangle quilt. Misschien heb je het al gelezen?
Naast de wedding ring quilt, ben ik nog met wat andere dingen bezig. Zo werd ik benaderd door Berene van Happy Sew Lucky met de vraag of ik mee wilde helpen om het nieuwe patroon uit te testen. Zij werkte aan een drietal kleinere patronen waarmee je een soort fotolijstjes kun maken rondom b.v. een plaatjesstof of een quiltlabel, en dit wordt gedaan door middel van foundation paper piecing. Ik werd ingedeeld bij de groep “Scallop” en ik heb deze 2 blokken gemaakt, met de zeemeermannen in het midden en een Belle and Boo print.Samen met andere test quilters zaten we in een chatgroep, waarin je de voortgang kon posten en eventuele fouten of aanpassingen kon melden. Intussen is dit test proces voorbij en zijn de patronen verkrijgbaar. Kijk daarvoor op de website van Happy Sew Lucky.
Het was erg leuk om te doen, en het maken van deze 2 patroontjes heeft een nieuwe interesse bij mij aangewakkerd. Ik had altijd een beetje een haat/liefde verhouding met foundation paper piecing, maar intussen begin ik de lol ervan in te zien. Daarom ben ik nog iets nieuw gestart, namelijk een quilt met de tekst “Real Men Stitch” De letters komen van een alfabet van Patch and Dot en ik heb al een aantal letters gedaan. Er komen nog meer items bij de letters, maar daarover later meer…Show and tell 24 juni Quiltstudio Cis, Eerbeek
Nog een mogelijkheid om een show and tell van mij bij te wonen: op zaterdag 24 juni ben ik van 10:00 uur tot 11:30 uur te gast bij Quiltstudio Cis in Eerbeek. Meer info en aanmelden via de site van Quiltstudio Cis: https://www.quiltstudiocis.nl/newpage
Show and tells; Adam en Steve; Carolina Oneto; Kamperlijntje in Nantes; Lumbago affo; Cherrywood quilt; KONA kaart; Stockholm
Jeetje, ik zou mij bijna opnieuw voor moeten stellen hier op mijn eigen blog. Is het lang geleden!?
Het feit dat het hier zo stil is, betekent absoluut niet dat ik stilzit. Integendeel zelfs, er gebeurd van alles en nog wat, zoveel dat ik mijzelf geen tijd en rust gun om even rustig te gaan zitten voor een posting. Maar goed, vandaag een dagje thuis, en voordat de naaimachine op tafel komt, nu dan toch eerst zitten en schrijven!
De laatste posting hier is van half maart. Wat is er sindsdien allemaal gebeurd of gedaan…
Allereerst heb ik 3 leuke show and tells mogen verzorgen met mijn quilts. Op woensdag 15 maart was ik te gast bij een gezellige quiltgroep in Boxtel, op woensdag 29 maart mocht ik naar Gorinchem om daar bij De Lingelappers mijn quilts te laten zien en op zondag 9 april had ik voor het eerst een lezing voor een groep niet-quilters. Ik ben lid van het COC Midden Nederland en de 50+ Regenbooggroep organiseert iedere maand een bijeenkomst in Utrecht. En ik was gevraagd of ik daar iets wilde komen vertellen en tonen over patchwork en quilts. Ik heb het verhaal iets aangepast, omdat het allemaal geen quiltmakers waren, en ik had wat speciale quilts en boeken meegenomen die voor deze doelgroep aansprekend waren. Met name de Adam en Steve quilt werd erg gewaardeerd 🙂
Als je nu ook eens een show and tell bij wil wonen, dan kan dat o.a. in Etten Leur: tijdens de open dagen van Quitshop Leur verzorg ik daar op zaterdag 17 juni in de middag een show and tell. Opgeven kan via de webshop van de winkel: https://www.quiltshop.nl/quiltcursussen/show-tell-gert-van-raalten
Ik noemde de quilt zojuist al even, de Adam en Steve quilt. Velen hebben hem al kunnen zien in het echt, hij heeft zelfs in het Volkskrant Magazine gestaan met een interview van mij, alleen: het is/was nog steeds geen quilt, enkel een top. En omdat het best een groot formaat is, kon ik mijzelf er nog niet toe zetten om het geheel te gaan sandwichen en quilten. Met de hand quilten gaat maanden, zo niet jaren duren, en mijn machine vaardigheden zijn nog niet van zo’n kwaliteit dat ik het aandurf om een quilt van deze grootte op de machine te doen. Daarom heb ik besloten om de quilt weg te brengen naar Elly Prins in Zoetermeer om daar professioneel op de longarm machine te laten quilten. Adam en Steve zijn dus even uit logeren, ik ben erg benieuwd hoe het er straks uit gaat zien.
In april werden in de Broodfabriek in Rijswijk de jaarlijkse Patchwork- en Quiltdagen gehouden, en nog 1x heb ik daar op zaterdag meegeholpen in de stand van Patchworkwinkel Carol Cox. Nu las ik in de week daarvoor op Instagram dat de Braziliaanse moderne quiltster Carolina Oneto in Amsterdam zou zijn die week en zij vroeg naar tips in Amsterdam en Berlijn. Ik heb haar daarop wat tips gestuurd, en ook verteld over de Patchwork- en Quiltdagen. Vrij snel daarop kreeg ik al bericht van haar dat zij dit in haar agenda opgenomen had en vroeg of ik er zaterdag was. Ik heb Carolina voor het eerst ontmoet en gesproken afgelopen november in Houston, en sindsdien volgen we elkaar op social media. Ik was dan ook erg blij dat ik die dag in Rijswijk was en haar opnieuw kon spreken. Het was leuk om haar opnieuw te zien.
Nog meer beursnieuws: eind april werd in Nantes de jaarlijkse beurs “Pour l’Amour du fil” van Quiltmania gehouden, en dit jaar was Nederland het gastland. Dat houdt in dat er o.a. diverse Nederlandse quilters en ontwerpers een eigen tentoonstelling hadden om zo te tonen wat wij in Nederland zoal doen en maken. Aan het Nederlandse Quiltersgilde en het Dutch MQG was gevraagd om een tentoonstelling samen te stellen met moderne quilts uit Nederland. Modern quilten is een tak van sport die in Frankrijk zo goed als (nog) niet beoefend wordt, dus het is dan altijd leuk om iets nieuws te kunnen laten zien, en wellicht inspireert dit om ook eens iets anders te proberen. Mijn quilt “Kamperlijntje” was ook geselecteerd om deel te nemen, dus zo hing er ineens werk van mijn hand in Frankrijk. Ik was helaas zelf niet in de gelegenheid om deze beurs en tentoonstelling te bezoeken, maar gelukkig waren er genoeg bezoekers die de quilts op de foto gezet hebben. Op YouTube staat trouwens een mooie video impressie van dit deel van de tentoonstelling: https://www.youtube.com/watch?v=3meGnvEHbFI
Nu lijkt het alsof ik alleen maar buiten de deur bezig ben, maar niets is minder waar: wanneer ik thuis ben, wordt er ook nog keurig aan projecten gewerkt. Zo kan ik jullie melden dat ik een heuse affo heb, volledig met de hand gemaakt. In 2018 ben ik gestart met het maken van de “Lumbago” quilt, naar het Inner City patroon, en deze heb ik gemaakt met allemaal staaltjes stof van Oakshott Fabrics. De top was al een tijd klaar, ging ook regelmatig mee naar een show and tell, en na afloop van 1 van deze show and tells besloot ik om thuis de top niet weer op te bergen, maar te gaan dubbelen en eindelijk eens af te maken. En dat is gelukt, de quilt is nu helemaal klaar, met de hand genaaid en gequilt en voorzien van een label.
En alsof dat nog niet genoeg is, ben ik ook nog een nieuw machine project gestart, welke intussen ook bijna klaar is. Op het QuiltFestival afgelopen november in Houston, kocht ik 9 fat quarters van Cherrywood Fabrics Na een tijdje sudderen ontstond bij mij een idee om hier iets mee te gaan doen. Ik besloot om uit ieder lapje stof 2 grote vierkanten, 2 kleine vierkanten en 4 stroken te snijden. De vierkanten en stroken ben ik gaan combineren qua kleur. Vervolgens ben ik ieder vierkant door gaan snijden, heb hier een strook tussen genaaid, nogmaals een keer gesneden, nog een strook ertussen, net zolang tot ik alles verwerkt had. Toen ben ik de blokken uit gaan leggen om tot een compositie te komen en heb ik de top in elkaar genaaid.
Voor de achterkant heb ik de resten Cherrywood stof aan elkaar genaaid, en ik had nog blauwe stippen van MODA Grunge liggen, genoeg om een achterkant mee samen te stellen.
Ik ben het geheel momenteel op de machine aan het quilten. Dit doe ik vrij intensief dus het is veel werk, maar ik ben erg tevreden over hoe het geheel er uit gaat zien. Binnenkort kan ik dus hopelijk opnieuw een affo laten zien.
Verder kocht ik een tijd geleden via internet zo’n handige kleurenkaart met daarop alle 365 effen tinten van de KONA Cotton Solid collectie. Aangezien ik de laatste tijd vaker moderne(re) quilts maak en graag met effen stoffen werk, leek zo’n kleurenkaart mij wel erg handig. Alleen is het minder handig dat al deze mini-stofjes in een boekwerk geplakt zijn, want zo kun je de kleuren weer niet naast elkaar leggen. Daarom heb ik ervoor gekozen om de hele kaart in stukken te snijden, zodat ik uiteindelijk 365 mini kleurenkaartjes heb. Zo kan ik makkelijk combinaties bij elkaar zoeken en kleuren met elkaar vergelijken.
Gelukkig bestaat het leven niet alleen maar uit werk en quiltactiviteiten, vorig weekend waren we even een lang weekend in Stockholm/Zweden. We waren hier nog nooit geweest, maar aangezien mijn jongste neef hier in de buurt woont en werkt, was dit een mooie reden om hem op te zoeken. Wat een geweldig mooie stad is Stockholm! Nog mooier dan ik mij van tevoren bedacht had, heel erg verrassend. Hier zullen we zeker nog eens vaker naartoe gaan.Improv Triangle quilt
Sinds mijn bezoek aan Houston afgelopen november, merk ik dat mijn blikveld en interessegebied binnen de quiltwereld breder is geworden. Moderne quilts gaan mij steeds meer aanspreken, en op social media volg ik daarom ook steeds meer moderne quilters.
Eén van de accounts die ik al een tijdje volg, is van de Britse quilter Nicholas Ball
Nicholas is een moderne quiltmaker, die veel werkt volgens de improv methode. Bij deze “improvisational quiltmaking” techniek, werk je vrij van regels of beperkingen aan een quilt. Geen vaste maten, geen van tevoren bepaald einddoel: gewoon ergens beginnen en gaandeweg zien waar het naartoe leidt.
Op zijn pagina zag ik de aankondiging voor de gratis “improv triangle sew along”, welke hij op 30 januari 2023 op zijn Instagram pagina ging starten. Vier weken lang verscheen er iedere maandag een serie reels (= korte filmpjes) waarin hij de techniek uitlegt om improv driehoeken te naaien. Deze techniek staat ook beschreven in zijn boek “Inspiring Improv”, maar tijdens de sew along gaf hij uitgebreide uitleg, en je kon ook de vorderingen van andere deelnemers volgen op Instagram.
Ik besloot om mee te gaan doen en maakte de keus om met 3 kleuren achtergrondstof te werken: geel-, rood- en paars-tinten. Voor de driehoeken heb ik uit mijn eigen voorraad zoveel mogelijk batik stoffen bij elkaar gezocht.
Het leuke aan de improv techniek, is dat je iets gaat maken zonder je te houden aan de gebruikelijke regels voor een quilt. Zo snijd of knip je uit de achtergrondstoffen vierkanten en rechthoeken, alleen dit gaat gewoon uit de vrije hand. Het hoeft niet recht, je meet verder niks op, let niet specifiek op of het recht is, gewoon doen. Hetzelfde geldt voor de driehoeken: gewoon allerlei driehoeken knippen/snijden uit je stoffen, ook hier geen maten, de ene is smal, de ander breed, hoog, laag, alles kan en mag.
Het naaien van de driehoeken in je achtergrondstoffen gebeurd op de naaimachine, en ook dit is weer een heel vrije manier van werken: naadtoeslagen hoeven niet keurig 1/4 inch te zijn, gewoon snijden en naaien. Een leuk werkje op de naaimachine met daarnaast je snijmat, rolmes, liniaal en je stoffen.Na verloop van tijd ontstond er een mooie stapel blokken, welke alleen allemaal verschillend waren van afmeting: niks paste aan elkaar…
Al deze losse blokken worden vervolgens op een designwall of een ander groot oppervlak uitgestald en zo bepaal je uiteindelijk je lay out van de quilt. Je let ook hierbij niet op of iets past of niet.
Nicholas gaf namelijk als belangrijkste tip mee: maak je niet druk over het eindresultaat en of iets past, want uiteindelijk past alles aan elkaar!
Vervolgens leerde hij om naar de lay out te kijken, en zo op zoek te gaan naar groepen met blokken die grofweg gezien aan elkaar zouden kunnen gaan passen. Die groep haalde je vervolgens van je lay out en hiermee ging je puzzelen om deze aan elkaar te krijgen. Soms moest een blokje iets kleiner gesneden worden, soms een extra strookje stof eraan naaien om het op het naastgelegen blokje aan te laten sluiten. En zo maakte je steeds opnieuw een blok aan elkaar.
Al deze losse blokken ga je vervolgens op dezelfde manier ook weer aan elkaar naaien, dus hier en daar wat bijsnijden, dan weer een strookje toevoegen. Lekker puzzelen om het passend te krijgen.
Nicholas heeft, naast deze gratis sew along, ook nog een betaalde online workshop verzorgd via Craftymonkies Op zaterdag 11 februari zat ik met ongeveer 40 andere internationale quilters achter de laptop via Zoom de workshop van Nicholas te volgen. Alles werd heel duidelijk uitgelegd, er was volop ruimte om vragen te stellen, en erg leuk om de andere deelnemers bezig te zien.
Uiteindelijk was mijn top klaar, en ben ik het geheel op de machine gaan quilten. Ik wilde graag wat beweging en drama in het quiltwerk creëren, dus ik heb ervoor gekozen om golvende lijnen te maken, en deze met schaduwlijnen te volgen. Gewoon op de naaimachine met gebruikmaking van het boventransport. Die zorgde dat de quilt keurig doorgevoerd werd, en met de handen “bestuurde” ik de quilt. Om extra accenten toe te voegen, heb ik een techniek gebruikt die ik recent zag bij Carolina Oneto Hierbij voeg je met wat dikker garen extra hand quiltwerk toe tussen de machinaal gequilte lijnen. Ik vind het zelf een erg leuke toevoeging aan het geheel.
Tot slot een wit-paars gestreepte stof als bies er omheen en klaar is de improv quilt!Kamperlijntje quilt
Als je op Instagram iets op wil zoeken, zie je op de pagina waar je je zoekopdracht invult suggesties staan, gebaseerd op de foto’s en interesses die je leuk vindt. In mijn geval zie ik dus veel quilt suggesties voorbij komen.
Toen ik een tijd geleden iets op wilde zoeken, zag ik een foto van een lekker moderne quilt waar ik gelijk verliefd op werd. Het was een quilt van Tara Faughnan en het was de “Railroadties” quilt (railroadties zijn spoorbielzen)
Ik heb Tara benaderd om te vragen of er een patroon van beschikbaar is, of dat zij hier workshops in verzorgde, maar dat is niet het geval. Zij gaf mij toestemming om een eigen versie van deze quilt te maken.
Als ik een quilt maak, werk ik graag netjes. Wie echter mijn stoffen voorraad ooit gezien heeft, weet dat deze allesbehalve “netjes” is. Er zit geen enkel systeem in, alles zit door en bij elkaar in. Ik had dan ook het idee dat ik niet genoeg effen stoffen zou hebben om deze quilt te maken. Dus op een gegeven moment ben ik gaan rommelen in al mijn bakken en heb alles erbij gehaald, en heb elke effen stof eruit gehaald. En dan blijkt ineens dat je toch veel meer hebt dan je van tevoren dacht…
Dus ik kon eigenlijk gelijk aan de slag. De blokken worden al improviserend in elkaar gezet, er zijn dus geen vaste maten of regels. Eerst snij je 1 bredere strook van 1 kleur en 2 smallere stroken van een andere kleur. Dit heb ik wel langs een liniaal gesneden, maar niet recht, de stroken mogen bij voorkeur zelfs wat scheef lopen. Die naai je aan elkaar met de brede strook in het midden. Zodra deze klaar is en gestreken, snij je dit blok op verschillende plekken door, wederom bij voorkeur wat schots en scheef. De stukken die zo ontstaan hussel je wat door elkaar en naai je met wederom stroken van een andere kleur aan elkaar. Tot slot maak je het blok recht door de zijkanten recht te snijden. In mijn geval gebruikte ik mijn snijliniaal van 15 cm breed als richtlijn voor de breedte.
Zo heb ik meerdere blokken gemaakt totdat ik er genoeg had, en heb ik de blokken uitgelegd op bed om tot de uiteindelijke lay out te komen. Ik heb alleen effen stoffen uit mijn voorraad gebruikt, alleen de stof voor de bies heb ik gekocht.
Het quilten heb ik ook op de naaimachine gedaan door rechte verticale lijnen heel dicht naast elkaar te naaien. Een intensieve klus, maar het effect vind ik bij moderne quilts altijd erg mooi. Voor de achterkant heb ik een groenig garen gebruikt, en aan de voorkant voornamelijk geel, met af en toe 1 lijn roze ertussen: ik kon namelijk niet kiezen tussen geel en roze, dus ik heb ze allebei gebruikt. Alle garens zijn Glide Trilobal garens.
Voor de achterkant heb ik 6 fat quarters gebruikt die al sinds ik begon met quilten in mijn voorraad lagen, maar nog nooit gebruikt waren. Dit vind ik een erg leuke manier om zulke “vergeten” stoffen toch te gebruiken, dus dat wil ik in de toekomst vaker gaan doen.
De naam die ik aan deze quilt heb gegeven is “Kamperlijntje”. Ik ben namelijk geboren en opgegroeid in Hattem, en de dichtstbijzijnde grote stad is Zwolle, dus daar kwam ik regelmatig. Mijn vervolgopleiding na de MAVO heb ik ook in Zwolle gedaan. Iedere keer wanneer ik naar Zwolle ging, kwam ik over de overgang van het Kamperlijntje. Dit is de trein tussen Zwolle en Kampen, en bestaat uit een enkel spoor, waar de trein tussen beide steden heen en terug rijdt. Ik heb dan ook heel wat keren staan wachten voor deze overgang. Vandaar de naam: Kamperlijntje.ModTV is klaar
Afgelopen november op het QuiltFestival in Houston werd ik op slag verliefd toen ik de ModTV zag hangen in de stand van Colourwerx
Ik kocht bij hen het patroon van deze quilt, samen met een aantal fat quarter en half yard stoffenpakketten.
In de vorige posting liet ik al zien dat ik de quilt aan het quilten was op de machine, en intussen is deze helemaal klaar.
Ik ben zelf heel erg blij met het resultaat. Voor de achterkant heb ik 2 verschillende banen zwarte stof met gitaren aan elkaar genaaid. Deze stof heb ik ooit gekregen en komt nu mooi van pas als achterkant.Het quilten heb ik dus machinaal gedaan met een grote golvende steek die op mijn machine zit.
En voor de afwerkbies heb ik verschillende stroken van de Giucy Giuce stof gebruikt die ik ook in de TV blokken verwerkt heb.
Ik houd er altijd wel van als de bies aan de achterkant iets breder is dan die aan de voorkant: omdat de achterkant vaak 1 groot stuk stof is, vind ik een bredere rand net wat mooier dan een heel smal randje, dus dat heb ik bij deze ook gedaan.
Het is een heerlijk kleurige quilt geworden.Terugblik 2022; ModTV quilt; Giucy Giuce stoffen; Improv quilting; Railroadties
Vandaag is het donderdag 29 december, het jaar 2022 loopt op zijn einde. Een jaar waarin weer veel gebeurd is, en een jaar wat weer voorbij was voordat je er erg in had. Ik ben niet zo van het terugkijken, ik kijk liever vooruit naar de toekomst, maar op quiltgebied heeft het afgelopen jaar mij weer veel moois en goeds opgeleverd. Kort even een paar hoogtepunten: maar liefst 2 mooie publicaties in bekende magazines/kranten (Quiltmania en Volkskrant); diverse show and tells door het hele land; mooie projecten waaraan ik gewerkt heb; fijne beurzen, tentoonstellingen, bees en quiltwinkels in NL die ik heb mogen bezoeken en natuurlijk als grote kers op de taart van dit jaar mijn geweldige trip naar het Quiltfestival in Houston. Maar wat ik vooral een heel belangrijk onderdeel van dit alles vind zijn de leuke, gezellige en interessante quilters die ik het afgelopen jaar (weer) heb mogen zien en spreken. Het sociale aspect van onze mooie hobby is voor mij ook een zeer belangrijk onderdeel, en ik hoop velen van jullie ook het komende jaar weer te mogen zien en spreken.
Het zal jullie niet verbazen dat ik de afgelopen tijd wederom niet stil heb gezeten. Zo kan ik jullie hierbij een quilt laten zien die bijna klaar is. Op het Quiltfestival in Houston kocht ik het patroon voor de ModTV quilt, welke ontworpen is door Colourwerx en bij hen kocht ik ook een aantal stoffen pakketten.
ModTV Je kunt de tv’s in deze quilt op diverse manieren samenstellen: je kunt de tv schermen “leeg” laten door dezelfde stof als de achtergrond erin te plaatsen, je kunt zelf foto’s printen en die in de tv’s plaatsen, of je gebruikt stoffen met prints hiervoor. In eerste instantie was ik van plan om een combinatie van prints en “lege” schermen te maken, omdat ik niet genoeg prints in mijn voorraad had die van toepassing zijn. Alleen kreeg ik bericht van Rebekka met de vraag of ik interesse had in prints van films en tv series. En dat had ik zeker! Want door dit aanbod kon ik alle 16 tv’s voorzien van een passend scherm, aangevuld met eigen prints die ook allemaal voor een tv programma of film staan.
storing een programma over katten “The Bachelor” “Junglebook” “Jurassic Park” “Star Trek” “The Walking Dead” “Star Wars” “The life of birds” door Sir David Attenborough “Minions” of “Despicable Me” “E.T.” “Jaws” een programma voor volwassenen voor laat op de avond 😉 Donkey Kong computerspel “Sesamstraat” “The Amazing Race” Op de foto’s zie je de hele top van de quilt, maar ook dat ik al aan het quilten ben. Op mijn Janome MC6700P naaimachine zit een steek die een mooie golvende lijn oplevert. Deze heb ik gebruikt om horizontaal lijnen te quilten, net alsof het van die golvende lijnen zijn die je bij storing nog wel eens zag op oudere tv’s.
Het quilten is intussen klaar, nu alleen nog afbiezen, tunnel eraan en een label.
En dan de toekomst, wat zal 2023 gaan brengen op quiltgebied? De tijd zal het leren… Wat ik aan mijn trip naar Houston “overgehouden” heb is een nieuwe blik op moderne quilts en op het gebruik van de naaimachine. Je ziet aan de ModTV al dat ik het werken op de machine toch ook wel erg leuk ga vinden, en dat de kleuren een stuk feller zijn.
Recent heb ik bij Nanno Creative nog een prachtige set fat quarters gekocht van Giucy Giuce uit zijn serie “Skygazing”. Ik heb hier nog geen plannen voor, maar deze zal in de toekomst zeker in een quilt verwerkt worden.“Skygazing” van Giucy Giuce “Skygazing” van Giucy Giuce Om mijn kennis van het modern quilting en improv quilting uit te breiden, ben ik mij volop aan het inlezen en verdiepen in de diverse technieken hiervoor. Zo bestelde ik laatst bij onze plaatselijke boekhandel die mooie en leerzame boek over improv quilting van Irene Roderick Zij legt in dit boek uit hoe zij zonder patronen of van tevoren vastgelegd plan aan de slag gaat met het maken van losse componenten (lees: quiltblokken die zonder linialen al improviserend genaaid worden) en hoe zij dan later deze losse onderdelen tot een quilt verwerkt.
“Improv Quilting” van Irene Roderick Verder heb ik tijdens de Kerstdagen een online workshop pakket van Carolina Oneto aangeschaft en gekeken. Ik heb het genoegen gehad om Carolina in Houston kort te ontmoeten en spreken, maar vooral om haar prachtige kleurige improv quilts te mogen zien. In de van tevoren opgenomen workshops die ik aangeschaft heb, geeft zij zeer duidelijk uitleg over de technieken die zij gebruikt voor haar quilts. Erg interessant en leerzaam, ik zal hier in 2023 zeker iets mee gaan doen.
Sterker nog: ik ben voorzichtig al begonnen met een andere quilt, weer iets heel anders. Ook een klein beetje improviserend, omdat dit vooral een kwestie is van stoffen bij elkaar zoeken, snijden, naaien, opnieuw snijden, weer naaien en er is weer een blok klaar. Het is een quilt naar een idee van Tara Faughnan Er is geen patroon van, maar ik heb haar toestemming gevraagd en gekregen of ik een eigen versie van de quilt mag maken.“Railroadties” De quilt heet “Railroadties” (spoorbielzen) en dat is denk ik wel duidelijk als je de blokken ziet. Ik heb nog geen idee hoe groot ik deze ga maken, maar voorlopig ben ik lekker bezig met kleuren bij elkaar zoeken en blokken naaien 🙂
Tot slot wil ik jullie allemaal bedanken voor het lezen van en het reageren op mijn schrijfsels het afgelopen jaar. Voor straks een goede jaarwisseling gewenst en heel graag tot ziens in 2023!
Houston QuiltFestival 2022 (deel 2)
Tja, dan schrijf je dat er nog een deel 2 komt van het bezoek aan Houston, alleen dan duurt het toch nog een tijd voordat het zover is. Allereerst heb ik best een tijd nodig gehad om alle indrukken te verwerken, want het was best veel in zo’n korte tijd. Verder ben ik op dinsdag terug gekomen en op donderdag mocht ik gewoon weer werken, dus het normale werkritme zat er vrij snel weer in. Voeg daarbij een flinke verkoudheid vorige week + een kleine 600 foto’s om door te kijken, en dat verklaart een beetje waarom ik nog niet eerder achter het toetsenbord gekropen ben…
Ook voor deze posting geldt weer: waar begin je met vertellen? Wat ik in ieder geval wil laten zien, zijn (een selectie van) de quilts die mij het meest bijgebleven zijn, en ik zal jullie mijn aankopen laten zien. Het QuiltFestival in Houston bestaat uit 2 mega grote hallen, die gewoon met elkaar verbonden zijn. De ene hal is gevuld met de winkels en de andere hal is de tentoonstellingsruimte. Dit is allemaal op de begane grond. Op de 2e verdieping is o.a. de balie voor het afhalen van de tickets en op de 3e etage zijn de lesruimtes.
De showvloer voor de quilts is weer onderverdeeld in verschillende tentoonstellingen gesorteerd op thema. De quilts die een prijs hebben gewonnen hangen zoveel mogelijk bij elkaar, laat ik daar mee beginnen:
The Handi Quilter Best of Show Award titel: “Beyond reason”, gemaakt door: Angela Petrocelli de quilt is opgebouwd uit heeeeeeeel veel kleine vierkantjes, en ieder vierkantje bevat meer dan 40 stukjes stof. Mijn persoonlijke favoriet “Cherry Blossom” gemaakt door Akiko Yoshimizu (1e plaats Appliqué) de quilt bestaat uit 640 kleine geappliqueerde meisjes, allemaal met verschillende kleding, gezichten, haren en tasjes “Dear Humans” gemaakt door Sue Sherman “Soul of the Southwest” gemaakt door Debbie Corbett en Mike Corbett “Fandangle” gemaakt door Jan Hutchison (3e plaats Appliqué) “In the square where the refreshing breeze is blowing” door Isako Wada (1e plaats Hand Quilting/Hand Made) “Radiance” door Jane Sassaman (2e plaats Abstract) “The memories that remain” door Lynn Czaban (1e plaats Pictorial – Large) “Not today” door Kestrel Michaud (1e plaats Pictorial – Small) “Come on in, the water’s fine” door Roxanne Nelson (3e plaats Pictorial – Small) “Illinois Album 2” door Jane Sassaman (3e plaats Pictorial – Large) “Merry Christmas’ door Aki Sakai (The Grace Company Master Award for Traditional Artistry) Dan zijn er zoals gezegd verschillende tentoonstellingen ingericht. Zo was het Texas Quilt Museum aanwezig met een mooie overzichtstentoonstelling van het werk van de onlangs overleden quiltster Cynthia Collier en een selectie van quilts uit de collectie van Frank Klein:
Vanuit Frankrijk was er een expositie met quilts van de tentoonstelling “Quilts de Legende” uit Brouage:
Van de jaarlijkse wedstrijd van Cherrywood Fabrics hingen de resultaten mooi bij elkaar tentoongesteld. Het thema dit jaar was “Graffiti”
En er hingen prachtige pictorial quilts:
Maar ook Kaffe Fassett had een overzichtstentoonstelling vanwege zijn aanstaande 85e verjaardag:
Maar ook allerlei andere prachtige quilts en zelfs jurken waren te zien:
Lost Star tentoonstelling Taiwan Art Quilt Society: Butterfly Garden detail van Taiwan Art Quilt Society: Butterfly Garden Wat mij persoonlijk echter het meest bijgebleven is en waar ik veel van opgestoken heb, zijn de moderne quilts in de fellere kleuren. Een genre waar ik zelf momenteel niet veel binnen werk, maar die op mij grote indruk hebben gemaakt. Mijn mening over moderne, machinaal genaaide en gequilte werken is echt totaal veranderd na het zien van deze prachtige werken. Ik wil mij hier dan ook zeker meer in gaan verdiepen en wellicht ook eens wat meer richting “modern quilting” gaan werken. Hier zijn een aantal voorbeelden van quilts die ik bijzonder mooi vond om in het echt te zien. Deze werken waren o.a. te zien op de tentoonstellingen “A celebration of color”, “The quilts of Bee Sewcial”, “SAQA” en de werken van Carolina Oneto :
“Most days” gemaakt door Carlton Brown “Watercolor III” door Carolina Oneto Je ziet het, er was een grote verscheidenheid aan quilts en stijlen te bewonderen. Veel te veel om hier te laten zien, dit is slechts een zeer kleine selectie van de quilts die ik mooi vond
En dan de andere hal: de verkoophal met alle winkels bij elkaar. Wat ik hoorde was dat het aantal winkels zeker nog niet op het peil was van voor corona, maar voor mij was dit al enorm groot en erg veel om te zien. Ik heb dan ook mijn best moeten doen om een beetje goed georganiseerd rond te lopen om alle stands te kunnen bekijken. Welke winkels zijn mij het meest bijgebleven? Ik was b.v. blij om nu eindelijk Cherrywood Fabrics eens te kunnen zien. Groot favoriet bij mij was Colourwerx vanwege de vrolijke kleuren. Jen Kingwell stond er met een stand helemaal uit Australië. Alle bekende naaimachine merken stonden er met grote stands met hun naaimachines en longarm machines, zoals Bernina, Janome, Handi Quilter en Juki, met volop mogelijkheid om de machines uit te proberen. En wat ook mooi was om te zien, waren de stands die antieke quilts te koop hadden.
En dan, wat heb ik gekocht? Ik schreef in mijn vorige posting al dat er een paar dingen waren die ik er verwacht had te kunnen kopen, alleen die waren er niet of nauwelijks. Daarentegen was er natuurlijk genoeg om te kopen. Het is niet dat ik een gebrek aan materialen heb, maar helemaal met lege handen ga je natuurlijk ook niet naar huis. Dit ging er mee terug naar Nederland:
Cherrywood hand dyed fabrics Japanse stofjes 3 patronen 2 Fat Quarter pakketten en 1 half yard pakket van kleur verlopend handquilt garen een hoes voor de zwarte opberg kist van de Singer Featherweight een regenboogkleurige rits met sluitingen gratis proefpakket met alle soorten Hobbs vullingen 2 linialen van Creative Grids de showgids, de 2022 pin en mijn naamkaart/toegangsticket Ik hoop dat je een beetje een beeld hebt gekregen van wat er allemaal te zien en te doen is tijdens het QuiltFestival. Het is zeker geen beurs om even 1 dag te bezoeken, je hebt echt wel meerdere dagen nodig wil je alles goed kunnen zien. Ik ben thuisgekomen met een geweldige reis achter de rug, ik heb prachtige quilts gezien, heb heerlijk kunnen shoppen, heb ontzettend veel leuke en lieve mensen ontmoet en heb naast mijn aankopen een schat aan herinneringen meegenomen. Genoeg om nog heel lang van na te genieten.
Eenmaal thuis, moest ik natuurlijk gelijk aan de slag met de nieuwe aankopen. Want op de beurs viel ik gelijk voor een ontzettend vrolijke quilt in de stand van Colourwerx, namelijk de “ModTV”, dat is die quilt in het midden met de retro tv schermen:
stand van Colourwerx Ik kocht bij hen het patroon hiervoor en ook gelijk 3 pakketten met vrolijke stoffen. Ik ben intussen gestart om deze quilt op de machine te naaien en de eerste 2 blokken zijn klaar:
Houston QuiltFestival 2022 (deel 1)
Tja, waar begin je met vertellen wanneer je van dinsdagavond 1 november tot en met dinsdagochtend 8 november helemaal in je eentje op avontuur gaat en naar het Houston QuiltFestival reist…?
Twee jaar geleden had ik deze trip cadeau gekregen voor mijn 50e verjaardag, alleen toen ging de wereld natuurlijk in lockdown. In 2021 is het Festival wel gehouden, maar konden eigenlijk voornamelijk Amerikanen het bezoeken, omdat de rest van de wereld nog niet mocht invliegen.
Maar dit jaar waren de vooruitzichten gunstiger en besloot ik het erop te wagen. Dus vliegticket en hotel geboekt, alle benodigde formulieren ingevuld en aangevraagd, laatste coronaprik nog net voor die tijd gehaald enzovoort.
Even leek het erop dat de KLM roet in het eten zou gooien, want zonder mij hierover bericht te doen hebben zij mijn ochtendvlucht met 6 uur vooruit geschoven naar einde middag, waardoor mijn tijdschema voor de eerste dag helemaal in het water viel. Gelukkig vliegt United Airlines ook rechtstreeks naar Houston, dus ik heb de KLM geannuleerd en een ticket via United Airlines geboekt.
Dinsdag 1 november was het dan zover: na overdag gewoon gewerkt te hebben, heeft mijn man mij met koffer en tas na het avondeten naar Schiphol gebracht, waar ik een hotelkamer geboekt had voor 1 nacht.
Woensdagochtend om 5:15 uur opgestaan, zodat ik de tijd had om te douchen, mijn spullen weer in te pakken en de gratis shuttlebus naar Schiphol te nemen.
Op Schiphol verliep alles op rolletjes, de drukte viel gelukkig mee, de rijen waren niet lang en ik was lekker vlot door de incheck procedure, security en douane heen. Als dat eenmaal achter de rug is, is het ergste achter de rug en is er tijd om wat te lezen onder het genot van een broodje en koffie.
Het vliegtuig vertrok keurig op tijd. Een lange vlucht weliswaar, 10 uur en 20 minuten vanwege de tegenwind. Zo’n vlucht is verder weinig spannend, omdat je niet heel veel kunt in zo’n vliegtuig. Een beetje zitten, naar buiten kijken, wat eten, filmpje kijken, dutten enzovoort.Besneeuwde bergtoppen in het zuiden van Groenland We landden iets eerder dan gepland op IAH (International Airport Houston, ook wel George Bush Intercontinental Airport), ergens rond 14:45, zo’n 25 minuten eerder dan gepland. Dat kwam mij alleen maar goed uit, want hierdoor had ik wat meer speling in het schema.
Toen ik op IAH eenmaal door de douane was, stond mijn koffer al keurig klaar naast de bagageband, dus die kon ik zo pakken en naar buiten lopen. Daar viel mij gelijk op: in Texas is het warm en vooral erg vochtig…
Ik had mijn KPN telefoonabonnement uitgebreid met data voor buiten de EU, dus ik kon mijn telefoon uit de vliegtuigstand halen, en vrijwel gelijk had ik internet op de telefoon. Reuze handig en dit heeft de hele periode prima gewerkt, dus eenmaal buiten kon ik gelijk een Uber taxi bestellen. Ubers zijn daar volop te vinden, dus binnen 6 minuten kwam mijn Uber chauffeur voorrijden en zat ik in de taxi.
Na een rit van ongeveer 25 minuten werd ik keurig in Downtown Houston afgezet bij mijn hotel aan Texas Avenue, het Cambria Hotel Houston Downtown Convention Center.Cambria Hotel Houston Downtown Convention Center Bij het inchecken was er een klein probleempje met mijn creditcard, dus toen brak het zweet mij even uit, maar ik kon dat gelukkig ter plekke oplossen. Dus: danger was averted…
Daarna gelijk door naar de kamer om mijn koffer en de rest van de spullen te droppen, want ik wilde gelijk op pad.
De reden waarom ik per se in de ochtend wilde vliegen, is omdat ik heel graag de preview night van het festival wilde bezoeken. Het festival is officieel van donderdag tot en met zondag, alleen op woensdagavond is er een preview night. Daar zijn verder geen bijzondere happenings, alleen is de tentoonstelling en verkoopbeurs dan gewoon volledig open en krijg je dus al een soort vooruitblik. Vanaf 17 uur mocht iedereen naar binnen die een workshop of lecture geboekt had, en vanaf 18 uur iedereen die een gewone toegangsticket gekocht had.
Het Festival wordt gehouden in het George R. Brown Convention Center. Echt een mega groot complex waar je heel wat kilometers kunt lopen gedurende een bezoek. Vanaf mijn hotel was het ongeveer 10 minuten lopen om het te bereiken.George R. Brown Convention Center Eerst op weg naar de 2e etage, om daar bij de speciale balie mijn toegangsticket, catalogus en 2022 pin op te halen. In eerste instantie had ik alleen de toegangsticket in het plastic hoesje gekregen, alleen later hoorde ik van Laura Strating (die hier ook was samen met een groep NL quilters) dat je ook nog speciale ribbons kon krijgen. Ik ben dus later terug gegaan naar de balie en kreeg daar nog keurig 2 extra ribbons voor aan mijn ticket: 1x voor International Visitor en 1x voor My First Festival. Op die manier kon iedereen gelijk bij elkaar zien wanneer er iets “speciaals” was. Dit leverde gedurende mijn bezoeken heel veel leuke gesprekken op.
Toegangsticket, catalogus en 2022 pin Vanaf deze 2e etage kon je gelijk een eerste blik werpen op de hallen beneden, waar de tentoonstelling en de beurs gehouden werd. Iedereen die wel eens op Festival geweest is, zal de grote ronde rode ramen herkennen.
de bekende ronde rode ramen vanaf de 2e etage uitkijkend op de showfloor Daarna gelijk door naar de begane grond, want de opening was geweest, dus ik mocht naar binnen toe!
Eenmaal binnen, zag ik pas hoe groot de hallen eigenlijk zijn, en hoe groot de beurs en tentoonstelling. Ik hoorde van diverse kanten dat het aantal winkels nog zeker niet op hetzelfde aantal zit als voor corona, maar voor mij was dit al overweldigend en groot, net als de tentoonstelling met quilts. Tijdens deze preview night was ik vooral overweldigd door de grootte, dus ik heb alleen maar van hot naar her gelopen voor wat eerste indrukken. De dagen erna ben ik heel systematisch alle hallen rij voor rij afgelopen, om zo maar niets te missen.
De woensdag was, inclusief het vroege opstaan in NL, de lange vlucht, het tijdsverschil en alle indrukken best vermoeiend, dus ik heb het niet volgehouden tot 21 uur, maar ik ben geloof ik rond 19:30 uur richting het hotel gelopen om te gaan slapen.
De dagen erna ben ik dus met meer beleid alles uitgebreid gaan bekijken. In deze posting laat ik verder nog geen quilts van de tentoonstelling zien of welke aankopen ik gedaan heb. Hierover zal ik in een vervolg posting schrijven, omdat dit anders wel een heel lang verhaal wordt.
Ik zal hier nog een aantal van de belangrijkste zaken opnoemen die mij bijgebleven zijn, en ook een aantal andere opvallende zaken.
Allereerst: het bezoek aan QuiltFestival was echt een heel erg bijzondere happening om mee te mogen maken! Ze zeggen altijd: everything’s bigger in Texas. Nou, als je naar het Convention Center kijkt, dan klopt dat zeker, een hallencomplex van deze grootte hebben we zeker niet in Nederland. Wat een ruimte voor zo’n tentoonstelling en beurs, zo ruim en groots opgezet.lange rijen voordat de beurs open gaat Tijdens mijn dagen op het Festival heb ik echt enorm veel leuke en lieve mensen ontmoet en gesproken. Ik kreeg volgens mij via Instagram van iemand de vraag of ik het niet vervelend vond om alleen op reis te gaan, maar ik heb mij echt geen seconde alleen (of zielig 😉 ) gevoeld. Allereerst heb ik in Houston een nieuwe mannelijke quiltvriend leren kennen, namelijk Carl Brown (@quiltcarl is zijn naam op Instagram) We volgden elkaar al een tijdje op Instagram, en wisten van elkaar dat we zouden gaan, dus hoog tijd om af te spreken. Hij had trouwens 1 van zijn kleurrijke quilts op de tentoonstelling hangen! Het klikte gelijk na de eerste kennismaking, dus we zijn elkaar op de dagen dat hij er was (hij vertrok vrijdag einde van de dag weer) regelmatig op gaan zoeken en hebben o.a. samen het avondeten en de lunch genuttigd. Heel fijn en bijzonder om elkaar dan, terwijl je zover uit elkaar woont, hier te mogen ontmoeten en leren kennen. Sinds onze kennismaking hebben we al regelmatig contact met elkaar gehouden via de chat.
Carl(ton) Brown Voor de rest kom je allerlei leuke en interessant mensen tegen op de beurs. Zo waren Kaffe Fassett en Brandon Mably te gast in de grote Bernina stand, vanwege de release van een speciale Kaffe Fassett Bernina naaimachine. Ik heb hun lezing hier 2 mogen meemaken, en ook hierbuiten heb ik hen diverse keren gezien en gesproken. Zij zijn ook heel gewone mensen die na hun werk de tijd door zien te komen, dus ik ben hen ook buiten in het park wandelend tegengekomen.
Kaffe Fassett en Brandon Mably in de Bernina stand Ik had verder geen workshops of cursussen geboekt, omdat ik dat wat zonde van de tijd vond: tijd die ik ook op de tentoonstelling kon besteden. Het enige wat ik geboekt had was een zeer interessante lezing van schrijfster en textiel historica Teresa Duryea Wong. Ik heb al 2 boeken van haar in mijn bezit, dus ik was nieuwsgierig om haar eens te ontmoeten.
boeken van Teresa Duryea Wong We hadden via Instagram al eens contact met elkaar gehad, dus voor aanvang van de lezing herkende ze mij en hebben we even kennisgemaakt en met elkaar gepraat. Haar lezing was erg interessant en ging over hoe quilts destijds via de oorspronkelijke bewoners (de indigenous people) en het uitroeien van de buffels zijn intrede deden in de VS. Momenteel schrijft zij een boek over dit onderwerp, dus ik houd haar Instagram pagina in de gaten hiervoor.
lezing Teresa Duryea Wong Voor de rest heb ik alleen maar leuke en gezellige mensen ontmoet en gesproken. Het viel mij op hoe open en direct (niet op een vervelende manier trouwens) de Amerikanen zijn: ik werd aan alle kanten aangesproken en men vond het reuze bijzonder dat ik “helemaal uit Nederland” hier naartoe gekomen was. Komt vermoedelijk ook omdat ook hier het aandeel mannelijke quilters aanzienlijk lager ligt, dus een opvallende kale meneer die ook nog eens een ticket om de nek heeft hangen met extra ribbons is reden genoeg om even aan te spreken. Heel erg leuk om mee te maken, dus ik heb mij geen moment alleen gevoeld.
de dames hadden iedere dag een andere opvallend kostuum aan Wat ik al schreef, de quilts en winkels en mijn aankopen behandel ik in een andere posting.
Ik eindig deze posting met een aantal eindconclusies die ik getrokken heb na mijn bezoek.
Allereerst: een bezoek aan het QuiltFestival was altijd een wens van mij, en ik ben zo enorm blij dat ik in de gelegenheid was om dit te mogen en kunnen doen. Het was echt een heel erg tof avontuur om dit helemaal alleen te doen en het heeft mij veel bijzondere ervaringen opgeleverd.
De tentoongestelde quilts zijn echt van absolute wereldklasse! Niets ten nadele van andere quilt tentoonstellingen, maar wat ik hier heb zien hangen was voor mij echt topkwaliteit! Ik kreeg van diverse mensen via internet de vraag: hangt hier ook werk van jou, of stuur je volgend jaar zelf in? Ehm, nou, ook niets ten nadele van mijn eigen werk, maar zelf vind ik dat ik qua werk zeker niet op het niveau zit van de quilts die hier mogen hangen. Maakt ook niet uit, we doen allemaal wat ze zelf mooi vinden, en wie weet wat de toekomst nog brengt, maar op dit moment zag ik geen enkele van mijn eigen quilts hier tussen hangen.
Mijn mening over Modern Quilting en machine quilting is na dit bezoek heel erg positief bijgedraaid. Ik heb hier zulke prachtige kleurrijke quilts zien hangen die zo bijzonder knap machinaal gequilt waren, dat ik bij alles dacht: hoe krijg je het voor elkaar!? Ik ben hierdoor absoluut geïnspireerd geraakt en wil mijn kennis van het modern quilting zeker uit gaan breiden.
Het ontmoeten van enthousiaste medequilters is toch echt wel het leukste wat er is. Ik heb zoveel leuke nieuwe mensen ontmoet, iedereen was even aardig, behulpzaam, geïnteresseerd en vriendelijk. Echt iets waar ik heel veel positieve energie van gekregen heb.
Was alles dan even geweldig? Nee hoor, er waren ook wel wat dingen die ik van tevoren anders ingeschat had.
Allereerst: Houston Downtown als stadsdeel vond ik zelf erg tegenvallen. Het is echt een zakendeel, dus er liggen naast het Convention Center voornamelijk kantoren. Omdat het er zo warm is, heeft men een ondergronds gangenstelsel waar het koel is, en waar alle kantoormedewerkers zich overdag verplaatsen. Dat betekent echter, dat er op straatniveau bijzonder weinig aantrekkelijks te vinden is: winkels, restaurants of koffiebars zijn er niet. Je loop dus alleen maar tussen kantoorgebouwen en parkeerplaatsen. Natuurlijk zijn er wel wat restaurants, ook in de buurt van het Convention Center, alleen zitten deze rond dinner tijd allemaal stampvol met beursbezoekers, en sluiten de meesten rond 21 uur allemaal de deuren. Ik vond het zelf absoluut geen gezellige stad zoals ik b.v. van New York gewend ben.
Het aanbod van winkels op de beurs is enorm groot, hoewel er toch een paar dingen waren waarop ik gehoopt had, die er niet waren te vinden. Zo had ik het idee dat er b.v. veel reproductiestoffen te koop zouden zijn, welke bij ons zo populair zijn. Nou, echt helemaal niets van dit alles. Qua smaak van stoffen is er blijkbaar een duidelijk verschil tussen de VS en b.v. Europa en Australië.
Waar ik verder op gehoopt had, maar wat niet te vinden was: stands met boeken en tijdschriften. Van het Festival of Quilts in Birmingham herinner ik mij stands vol met de mooiste quiltboeken en diverse tijdschriften, die heb ik hier helemaal niet gezien. Op sommige plekken waren wel een paar losse boeken te krijgen, maar niet zoveel als waarop ik gehoopt had.
En waar ik ook op gehoopt had, maar niet gevonden heb: stencils voor het overbrengen van quiltpatronen voor handquilten. Reden: handquilten is nu eenmaal een stuk minder populair in de VS. Er stond 1 stand die verkocht sjablonen, alleen waren dit meer sjablonen voor b.v. stencillen met verf op de muur, dus die vind ik zelf minder mooi en geschikt voor quiltpatronen.
Maar goed, ik heb genoeg andere winkels leren kennen en leuke aankopen gedaan, ook hierover meer in de volgende posting.
De bedoeling was dat het Festival tot zondagmiddag 16 uur zou duren en dat ik maandagmiddag weer terug zou vliegen naar Nederland.
Alleen tijdens de beurs speelden de Houston Astros (baseball) hun laatste belangrijke wedstrijden in de World Series, en op zaterdagavond konden zij deze World Series in hun eigen stadion in Houston winnen. Ik ben zelf absoluut geen sportliefhebber, maar het was op zaterdagavond met geen mogelijkheid te missen dat zij inderdaad gewonnen hadden: wat een enorm spektakel ‘s avonds op de straten!Ik was op dat moment al op mijn hotelkamer, maar ik kon vanuit mijn raam de enorme mensenmassa’s buiten zien lopen en het geluid was werkelijk oorverdovend! Aan het spinnen van de autobanden op de kruisingen te horen leek het wel alsof al het asfalt van de straat geschraapt werd…
Deze overwinning werd echter uitbundig gevierd met een huldigingsparade op maandag, en hier werden meer dan een miljoen bezoekers verwacht. Voor Quiltfestival reden genoeg om te besluiten om de deuren op zondag te sluiten om 14 uur, zodat iedereen veilig en op tijd op kon ruimen en de stad uit kon komen. Want Downtown zou afgesloten worden voor de huldiging.
Alleen ik zou maandag einde middag vertrekken, dus ik zou rond de middag uit mijn hotel moeten vertrekken: middenin de parade. Geen goed idee dus, dus ik heb ter plekke een hotel geboekt voor de laatste nacht dichtbij het vliegveld, zodat ik zondagmiddag op tijd weg kon komen uit Downtown.
De laatste zondag in Houston Downtown heb ik ‘s ochtends eerst een bustour geboekt in een open bus, om zo toch nog iets meer van Downton Houston te kunnen zien. Hierbij een aantal leuke en interessante plekken gezien, maar zodra je iets buiten de grenzen van Downtown komt zie je ook gelijk de armoede en het verval van sommige stukken.
Daarna voor de laatste keer naar het Convention Center gelopen voor wat laatste aankopen en om gedag te zeggen tegen een aantal mensen (o.a. Dawn Ronningen en Jen Kingwell heb ik hier gezien)
Hierna rustig richting hotel gelopen, nog even wat liggen rusten op bed, laatste spullen inpakken, uitchecken en een Uber besteld voor naar mijn nieuwe hotel bij de luchthaven.
Op maandagochtend ben ik daar rustig opgestaan, heb ontbeten en wederom de laatste dingen ingepakt. Met de gratis shuttledienst naar IAH en daar iets later dan gepland vertrokken. Maar door de gunstige rugwind toch op de normale tijd op Schiphol geland, dinsdagochtend 8 november rond 8:30 uur.
En op Schiphol stond mijn man Björn al te wachten achter de deuren van de aankomsthal, ook leuk om dat eens mee te maken.Intussen ben ik dus weer een aantal dagen thuis en ben ik bezig om alle indrukken te verwerken. Ik heb nog wel een wat onhandige souvenir overgehouden: op zaterdag tijdens het lopen op de beurs merkte ik dat ik last van mijn rechter scheenbeen kreeg. Ik dacht dat het wellicht kramp was van het vele lopen. De afgelopen dagen merk ik echter dat deze plek nog steeds gevoelig is, en ik heb ineens enorm veel vocht in de onderbenen. Ik ben al bij de huisarts geweest en het lijkt er gelukkig op dat het geen trombose is, alleen wat het dan wel is? Ik heb nu sinds vrijdag compressiekousen, en dat scheelt gelukkig een stuk: ik kan weer gewoon schoenen dragen… Laten we hopen dat het niets raars is en weer vanzelf overgaat.
Kortom: ik heb echt enorm veel gezien en gedaan in een zeer korte tijd. Het heeft even tijd nodig voordat ik alles overdacht en verwerkt heb. Deze posting is een begin, er komt dus nog een posting over de quilts op de tentoonstelling en over mijn aankopen.Rood witte quilt; IKEA dekbedovertrekken; show and tell; Houston, Teddy en Ollie
Sinds deze week heb ik weer een kleine quilt klaar. Deze rood witte quilt ben ik gestart in juli 2018, maar op een gegeven moment kwam het werken hieraan stil te liggen. Gelukkig zag ik de quilt regelmatig voorbij komen, en laatst had ik ineens weer de smaak te pakken om deze verder af te werken.
Ik werd geïnspireerd om deze quilt te maken naar aanleiding van de tentoonstelling “Infinite Variety: Three Centuries of Red and White Quilts”, welke in 2011 in New York te zien was. Tijdens deze tentoonstelling werden 650 quilts uit de collectie van Joanna S. Rose getoond. Ik heb deze tentoonstelling helaas niet gezien, maar heb wel het prachtige boek hiervan in mijn bezit. Dat was voor mij aanleiding om eens een rood wit quilt te maken.
Het patroon wat ik gebruikt heb, is weer geïnspireerd op een foto die ik ooit zag in een oude QuiltsJapan.
De quilt is met rood garen gequilt en ik heb ervoor gekozen om het patroon van de top in de randen door te quilten.
Als afwerkbies heb ik een rood wit gestreepte stof genomen. Alleen bleek deze wel heel erg wit te zijn vergeleken met het wit in de top, dus ik heb de stof wat donkerder gemaakt door deze in de thee te leggen. Nu ziet het er een stuk beter en minder opvallend uit.
Het is geen grote quilt, de afmetingen zijn 103 x 80 cm. De titel die ik de quilt ga geven is “Code Rood – Ode aan Joanna S. Rose”, alleen een label moet ik nog maken.
Laatst was ik bij de IKEA, en zoals dat altijd gaat: ik ging voor 1 ding en kwam met heel wat meer/anders thuis. Ik liep namelijk over de beddengoed afdeling en zag ineens deze prachtige overtrekken liggen. Een mooie donkerblauwe ondergrond met daarop prachtige sitsen bloemen.Deze gingen dus gelijk in de gele tas en mochten mee naar huis. De overtrekken zijn uit de serie Nässelklocka en is er in diverse groottes. Toen ik thuis was, zag ik op de website dat er blijkbaar ook een groenige versie van is.
Op dit moment liggen de overtrekken keurig op bed bij ons. Maar ik kan mij zo voorstellen dat deze het ook erg goed zouden doen als achterkant bij een quilt.
De afgelopen tijd ben ik weer regelmatig op pad geweest om een show and tell te geven. Na De Wijk ben ik te gast geweest bij Marcha/De Quiltster in Kerkwerve en een paar weken geleden was ik te gast bij quiltgroep De Lekprikkers in Culemborg. Het is nog steeds zo leuk om dit te doen, ik had nooit gedacht dat ik dit zou kunnen en zo leuk zou vinden. Ik ben dit jaar nog een keer te gast in Walterswald (12 november) en Vught (19 december), en voor 2023 heb ik al de volgende afspraken staan: 21 januari Den Bosch en 22 maart in Gorinchem. Kortom: voorlopig krijg ik er geen genoeg van 🙂
Maar waar ik nu vooral naar uitkijk is volgende week woensdag, want dan vertrek ik eindelijk naar het Quiltfestival in Houston/Texas! Het heeft een tijd geduurd, want ik zou in 2020 al gaan, maar nu is het dan bijna zover. Ik zou in eerste instantie vliegen met de KLM, alleen die heeft besloten mijn vlucht 6 uur later te laten vertrekken. Hier baalde ik enorm van, want dan mis ik net de preview night op woensdag. Maar gelukkig vliegt Lufthansa/United Airlines wel in de ochtend vanaf Schiphol, dus daar heb ik nu een ticket geboekt. Ik heb er enorm veel zin in! Ik vertrek dus woensdag en vlieg de maandag er na vanuit Houston weer terug (en kom dan dinsdagochtend vroeg weer op Schiphol aan)Als ik in Houston ben, moet ik wel een paar dagen zonder onze nieuwe huisgenootjes doorbrengen. Een paar maanden geleden hebben wij onze rode kater Arnie in moeten laten slapen, hij was 19,5 jaar oud en was nu echt “op”. We hebben een tijdje zonder katten geleefd, maar het begon toch wel stil in huis te worden. Dus we zijn op zoek gegaan en hebben nu Teddie (lapjeskat) en Ollie (zwart grijs tijgertje) in huis. Het zijn zus en broer en ze komen uit een asiel in Almere. Ze zijn nu bijna 5 maanden en doen het enorm goed samen. Gelukkig hoeven ze niet alleen thuis te blijven wanneer ik weg ben, want mijn lief zal op ze passen.