Als je op Instagram iets op wil zoeken, zie je op de pagina waar je je zoekopdracht invult suggesties staan, gebaseerd op de foto’s en interesses die je leuk vindt. In mijn geval zie ik dus veel quilt suggesties voorbij komen.
Toen ik een tijd geleden iets op wilde zoeken, zag ik een foto van een lekker moderne quilt waar ik gelijk verliefd op werd. Het was een quilt van Tara Faughnan en het was de “Railroadties” quilt (railroadties zijn spoorbielzen)
Ik heb Tara benaderd om te vragen of er een patroon van beschikbaar is, of dat zij hier workshops in verzorgde, maar dat is niet het geval. Zij gaf mij toestemming om een eigen versie van deze quilt te maken.
Als ik een quilt maak, werk ik graag netjes. Wie echter mijn stoffen voorraad ooit gezien heeft, weet dat deze allesbehalve “netjes” is. Er zit geen enkel systeem in, alles zit door en bij elkaar in. Ik had dan ook het idee dat ik niet genoeg effen stoffen zou hebben om deze quilt te maken. Dus op een gegeven moment ben ik gaan rommelen in al mijn bakken en heb alles erbij gehaald, en heb elke effen stof eruit gehaald. En dan blijkt ineens dat je toch veel meer hebt dan je van tevoren dacht…

Dus ik kon eigenlijk gelijk aan de slag. De blokken worden al improviserend in elkaar gezet, er zijn dus geen vaste maten of regels. Eerst snij je 1 bredere strook van 1 kleur en 2 smallere stroken van een andere kleur. Dit heb ik wel langs een liniaal gesneden, maar niet recht, de stroken mogen bij voorkeur zelfs wat scheef lopen. Die naai je aan elkaar met de brede strook in het midden. Zodra deze klaar is en gestreken, snij je dit blok op verschillende plekken door, wederom bij voorkeur wat schots en scheef. De stukken die zo ontstaan hussel je wat door elkaar en naai je met wederom stroken van een andere kleur aan elkaar. Tot slot maak je het blok recht door de zijkanten recht te snijden. In mijn geval gebruikte ik mijn snijliniaal van 15 cm breed als richtlijn voor de breedte.

Zo heb ik meerdere blokken gemaakt totdat ik er genoeg had, en heb ik de blokken uitgelegd op bed om tot de uiteindelijke lay out te komen. Ik heb alleen effen stoffen uit mijn voorraad gebruikt, alleen de stof voor de bies heb ik gekocht.

Het quilten heb ik ook op de naaimachine gedaan door rechte verticale lijnen heel dicht naast elkaar te naaien. Een intensieve klus, maar het effect vind ik bij moderne quilts altijd erg mooi. Voor de achterkant heb ik een groenig garen gebruikt, en aan de voorkant voornamelijk geel, met af en toe 1 lijn roze ertussen: ik kon namelijk niet kiezen tussen geel en roze, dus ik heb ze allebei gebruikt. Alle garens zijn Glide Trilobal garens.

Voor de achterkant heb ik 6 fat quarters gebruikt die al sinds ik begon met quilten in mijn voorraad lagen, maar nog nooit gebruikt waren. Dit vind ik een erg leuke manier om zulke “vergeten” stoffen toch te gebruiken, dus dat wil ik in de toekomst vaker gaan doen.

De naam die ik aan deze quilt heb gegeven is “Kamperlijntje”. Ik ben namelijk geboren en opgegroeid in Hattem, en de dichtstbijzijnde grote stad is Zwolle, dus daar kwam ik regelmatig. Mijn vervolgopleiding na de MAVO heb ik ook in Zwolle gedaan. Iedere keer wanneer ik naar Zwolle ging, kwam ik over de overgang van het Kamperlijntje. Dit is de trein tussen Zwolle en Kampen, en bestaat uit een enkel spoor, waar de trein tussen beide steden heen en terug rijdt. Ik heb dan ook heel wat keren staan wachten voor deze overgang. Vandaar de naam: Kamperlijntje.