Nieuws; Adam and Steve; vorderingen cursus; nieuw garen en Q-Snap
De tijd vliegt in deze rare periode… Veel van de dingen die we zo graag doen kunnen momenteel niet, dus er gebeurt weinig spannends, en tegelijkertijd vliegt de tijd toch ook voorbij zonder dat je er erg in hebt. Half april is het alweer, tijd om weer eens “bij te praten”.
Laat ik maar gelijk beginnen met een nieuwtje wat wellicht voor velen als een verrassing komt. Zoals je wellicht weet, werk ik iedere zaterdag met veel plezier bij Patchworkwinkel Carol Cox in Utrecht. Dit doe ik alweer ruim 10 jaar. Na deze 10 jaar merkte ik echter aan mijzelf dat mijn behoeftes aan het veranderen zijn, en ik verlang al een tijd naar een “normaal” weekend van 2 dagen. Ik ben weliswaar iedere woensdag vrij van mijn andere werk, alleen gaat deze dag vaak op aan diverse huishoudelijke dingen, boodschappen doen, afspraken etc. Effectief blijft dan alleen de zondag over als vrije weekenddag, en dat begint mij de laatste tijd meer op te breken dan voorheen. Kort gezegd: ik kom eigenlijk tijd tekort om de dingen te doen die ik zou willen doen, en de zondagen zijn net niet voldoende om weer lekker op te laden voor een nieuwe werkweek. Vandaar dat ik, echt wel met pijn in het hart, heb besloten om te gaan stoppen met het werken in de winkel. Het werk is super leuk om te doen (echt, ik kan het iedere quilter aanraden: ga werken in een quiltwinkel 🙂 ) Ik ga de winkel, het omgeven zijn door stoffen, mijn ontzettend lieve collega’s, alle klanten enz. zeker weten erg missen, maar ik kijk ook enorm uit naar meer vrijheid. Tot eind mei werk ik nog, vanaf juni ga ik samen met mijn lief genieten van 2 dagen weekend. Mocht er in de toekomst nog eens een beurs of tentoonstelling zijn waar de winkel aanwezig is en er is hulp nodig, dan spring ik wellicht nog eens bij. Alleen in de winkel zal ik niet meer aanwezig zijn op zaterdagen.
Maar niet getreurd, ik verdwijn zeker niet uit de quiltwereld: we komen elkaar in de toekomst vast weer tegen op een tentoonstelling, beurs, regiodag, lezing, workshop of waar dan ook.
Voordeel van 2 dagen weekend is wellicht ook dat ik meer tijd krijg om te patchen en quilten. Want dat gaat natuurlijk gewoon door. Waar ben ik momenteel mee bezig?
Nou, het werk aan de top van mijn Adam and Steve quilt begint nu echt goed op te schieten. De rood-witte randen zitten er allemaal omheen, en ik ben bezig met de laatste randen maken.
Dit wordt een rand van dezelfde toile de Jouy stof die in het midden zit, met daarop pentagon bloemen, gemaakt van alle stoffen die in de rest van de quilt gebruikt zijn.
De eerste rand zit er aan, en voor de andere 3 randen ben ik nu volop bloemen aan het naaien. Veel werk, maar het gaat mooi worden!
Naast het handwerk, staat de laatste tijd ook regelmatig de naaimachine op tafel. Zoals ik al schreef in de vorige posting, ben ik momenteel met de online cursus “Quilten uit de vrije hand” van Marlies Mansveld bezig. En dit is toch leuk om te doen! Ik had niet gedacht dat ik dit in de vingers zou hebben/krijgen, en ook nog zo leuk zou vinden.Iedere maand krijg je 2 oefeningen om te maken, en intussen heb ik maand 2 klaar.
De oefeningen voor maand 3 heb ik al ontvangen. Het tekenen op papier heb ik al geoefend, morgen hoop ik de machine op tafel te zetten “voor het echie”.
Naast de cursusopdrachten, ben ik ook gestart met het machinaal quilten van mijn “Stitch Happens” quilt, je weet wel, die gekleurde naaimachine. Dit wordt echt een oefenquilt, ik heb nog geen duidelijk plan hoe ik de hele quilt ga quilten, maar voor nu zijn het vooral oefeningen om het machinaal quilten onder de knie te krijgen.
Eén van de patronen die ik in ieder geval verwacht te gebruiken voor de witte achtergrond, is dit “woodgrain” motief. En redelijk makkelijk aan te leren motief, met een heel leuk houteffect. (dit is trouwens gequilt op een oefenlap)
Voor deze quilt werk ik trouwens met een, voor Nederland, betrekkelijk nieuw merk garen. Op internet was ik de naam Glide al regelmatig tegengekomen bij Amerikaanse quilters, en sinds kort is het verkrijgbaar bij Quilterspalet in Monster.
Ik zocht bij hen 10 mooie kleuren uit die ik in deze quilt wil verwerken, en tot nu toe ben ik erg tevreden hierover. Het is polyester garen met een mooie glans, en het werkt op mijn machine erg fijn voor het freemotion quilten. Alleen de kleurtjes zijn al heerlijk om naar te kijken 😉
En dan nog een aankoop die ik laatst deed. Het sandwichen en rijgen van een quilt is een klusje wat ik nog wel eens voor mij uitschuif, omdat ik de ideale manier nog steeds niet gevonden heb. Ik heb al veel manieren geprobeerd: op de knieën op de grond, met latten op tafel (werkt prima, alleen grote quilts passen niet op onze tafel), met een groep rijgen, machinaal laten rijgen. Het lukt allemaal wel, maar een genot is het nog steeds niet.Ik heb dan ook al regelmatig op beurzen verlekkerd staan kijken bij een Q-Snap frame.
Hierop kun je je 3 lagen vanuit het midden spannen in het raam en het stuk in het raam dan rijgen (of spelden, of schieten met van die plastic tags) En laatst zag ik dat er een frame tweedehands te koop aangeboden werd voor een leuke prijs. Dus: afspraak gemaakt, hup in de auto, en even later had ik het frame in huis. Ik heb mijn Stitch Happens quilt hierop geregen, en dit beviel erg goed. Dit is weliswaar een kleine quilt, maar ook grote quilts schijnen hier prima op te kunnen. Het frame heeft een prettige hoogte, ik kan er op een eetkamerstoel voor zitten, en het rijgen hierop gaat prima. Ik heb 1 hand boven en 1 hand onder, en zo pak ik de naald en draad steeds over. Kortom: een prima aankoop en uitbreiding van mijn mogelijkheden. Worden al die losliggende tops wellicht toch ooit nog eens echte quilts… 🙂
Belle and Boo; cursus quilten uit de vrije hand
Kun je het je voorstellen? Een week geleden lag er nog een pak sneeuw, waren de wegen spekglad en werd er volop geschaatst. En dit weekend is het heerlijk zonnig lenteweer, en is het heerlijk om al zonder jas een stuk buiten te wandelen. Ik weet wel welk weertype ik zelf het liefste heb, maar goed, gelukkig heb ik het niet voor het zeggen…
Ik was echter wel precies op tijd om voor de eerste lentedag mijn winterse borduurproject af te maken. Het patroon “Catching Snow” van Belle and Boo is klaar. Je ziet dat Belle samen met haar konijn Boo druk bezig is om sneeuwvlokken te vangen. Het was een leuk patroon om te maken, en het was fijn om tussendoor weer even te borduren.
Ik heb een tijdje geleden al geschreven dat ik een nieuwe naaimachine aan heb geschaft, omdat ik graag meer op de machine wil gaan doen en leren. Ik ben zelf al druk aan het oefenen geweest om met linialen het machinaal quilten wat te leren. Nu hoorde ik laatst van een mede bee lid dat zij zich ingeschreven had voor een online cursus “Quilten uit de vrije hand” (oftewel: freemotion quilten) bij de Online Quiltacademie van Marlies Mansveld Dit klonk mij al wel interessant in de oren, alleen heb ik mij daar toen niet verder in verdiept. Totdat ik hoorde dat Marlies online een gratis introductie/webinar ging verzorgen in machinequilten. Dit leek mij wel erg leuk om eens te zien, dus ik heb mij aangemeld en ben gaan kijken.Dit zag er erg goed uit, en na afloop was er de mogelijkheid om je in te schrijven voor een online jaarcursus. Bij deze cursus krijg je 12 maanden achter elkaar iedere maand 2 opdrachten om te maken, en online krijg je hierover uitleg via de lespagina’s op de site van Marlies, en d.m.v. filmpjes krijg je de uitleg. Na 12 maanden heb je dan 24 opdrachten gemaakt op stof, en deze kun je aan elkaar naaien tot een quilt. Verder krijg je toegang tot een Facebookpagina, waarop je je werk kunt tonen en vragen kunt stellen aan Marlies en je medecursisten. Zodra je je inschrijft, kun je starten met de eerste maand, er is dus geen vaste startdatum. Na inschrijving kon ik dus gelijk van start, en iedere les wordt aangeraden om eerst je oefeningen te tekenen met potlood en papier, om zo een gevoel te krijgen van wat je moet maken.
Het tekenen van allerlei losse vormen en veren ging al redelijk goed, dus de start was al goed. Als stoffen om te quilten koos ik voor 6 hele lichte zachte effen tinten, een beetje in “sorbet-kleurtjes”, met daarbij passend polyester naaigaren voor het quilten.
Toen ik eenmaal de moed had verzameld om na het papier dan toch echt van start te gaan op stof, heb ik de machine op tafel gezet, het juiste open quiltvoetje bevestigd,
de Supreme Slider mat op de machine gelegd voor een extra glad oppervlak
en heb ik de quilthandschoenen aangetrokken voor extra grip op de stof. Lijk ik niet net op Madonna uit de jaren 80, met haar kanten handschoentjes aan? 🙂
De eerste opdracht was het oefenen van ronde slingers, her en der afgewisseld met een bloemetje of blaadje o.i.d. Ik koos voor klavertjes, met af en toe een klavertje vier er tussendoor voor wat extra geluk tijdens deze cursus.
De 2e opdracht was het maken van 4 verenpatronen naast elkaar op 1 blok, om zo te leren om een ruimte op te vullen met quiltwerk.
En zo zijn nu dus de eerste 2 opdrachten van deze cursus gereed.
Ik merk nu al dat ik na 2 lessen al meer vertrouwen krijg in het machinaal quilten, en ook een beter gevoel krijg over het beheersen van de machine en de stof. Ik heb nog volop te leren, maar daar is deze cursus natuurlijk ook voor bedoeld. Op naar maand 2, die halverwege maart beschikbaar komt voor mij.
Stitch Happens top klaar
Sinds ik mijn nieuwe Janome MC6700p naaimachine in huis heb, heb ik hier natuurlijk al regelmatig achter gezeten om te oefenen en om de machine te leren kennen. Alleen was dat voornamelijk oefenen van quilten met rulers en free motion quilten. Ik bedacht mij dat ik eigenlijk nog heel weinig “gewoon” genaaid heb, dus: er mocht een nieuwe project gestart worden! (altijd leuk, smoezen verzinnen om maar iets nieuws te mogen starten 🙂 ) Ik kwam een heerlijk kleurig patroon tegen van Kelli Fannin Quilts van een naaimachine. De vorm en de kleuren spraken mij gelijk aan, dus ik heb het .pdf patroon van deze “Stitch Happens” quilt aangeschaft en ben aan de slag gegaan.
Ik heb ervoor gekozen om dit keer eens met alleen effen stoffen te werken, dat heb ik nog weinig gedaan tot nu toe, en ik vind dat je hiermee altijd een lekker frisse en moderne uitstraling van een quilt krijgt.
De kleuren heb ik wel zoveel mogelijk in de stijl van het origineel geprobeerd te houden, hoewel er wat kleine verschillen inzitten.Het is een erg leuk en makkelijk patroon om mee te werken. Je werkt eigenlijk alleen maar met vierkanten en rechthoeken, en hiermee naai je op slimme manieren o.a. meerdere flying geese tegelijk en ook diverse soorten en maten HST’s (half square triangles)
Ik vind juist deze grappige details in deze quilt zo leuk. Het patroon werkt met inches, maar dat is voor mij geen enkel probleem. De afmeting is 37×40 inches, wat ongeveer neerkomt op 95×105 cm, een leuke maat dus. De top is sinds vandaag helemaal klaar nu, en ik ben van plan om deze machinaal te gaan quilten. Maar eerst verder met wat andere projecten en meer oefenen op machinaal quilten, en moed verzamelen om deze zelf te quilten 😉
Nieuwe naaimachine
Ken je die mop van die quilter die naar de naaimachinewinkel wilde gaan voor een nieuwe machine? Nou, die ging niet…
Ik schreef in mijn vorige posting dat ik aan het rondkijken was voor een nieuwe naaimachine. Het tempo waarmee ik tops maak, en het tempo van quilten en afwerken is volledig uit balans bij mij, met als gevolg dat ik steeds meer tops krijg, die op een stapel verdwijnen. In de hoop dat ik hierin wat meer balans kan brengen, wil ik graag mijn vaardigheden op de machine gaan uitbreiden. Niet dat ik niet meer met de hand ga werken (geen zorgen 😉 ), maar af en toe wat met de machine afwerken kan prima.Nu heb ik zeker meer dan 10 jaar geleden al eens een machine gekocht die ik ook regelmatig gebruikt heb, namelijk een Singer 7442.
Niks mis met deze machine, alleen gaandeweg de jaren ontdekte ik dat er machines zijn met mogelijkheden die mijn machine niet had. En die wel erg handig kunnen zijn tijdens met maken van patchwork of tijdens het machinaal quilten. Vandaar dat ik op internet op zoek ging naar een nieuwe machine met de mogelijkheden die ik zocht. Na allerlei machines met elkaar vergeleken te hebben, kwam ik al vrij snel op 1 machine uit die alles bood wat ik zoek, en ook nog binnen mijn budget past. Ik nam mij dan ook voor om, zodra de lockdown voorbij was, naar de naaimachine winkel te gaan om de machine in ieder geval eens te proberen, alvorens aan te schaffen. Maar goed, naarmate het einde van de lockdown naderde, voelde ik de bui al hangen, en jawel: deze werd verlengd, met als gevolg dat de winkels nog steeds gesloten moeten blijven helaas. En er is nog geen zicht op wanneer deze voorbij zal zijn… Terwijl ik zo graag de nieuwe machine wilde kopen, want wat is nu een betere tijd om een machine te ontdekken, dan wanneer je veel tijd verplicht binnen door moet brengen. Dus: na een tijdje wikken en wegen toch de stoute schoenen aangetrokken, contact gezocht met Huissteden in Nieuwegein, via de mail overleg gehad over inruil van mijn huidige machine, overleg over het bestellen van extra accessoires, overleg over de levermogelijkheden, en op een woensdag heb ik de machine bij hen besteld. Alles moest besteld worden bij de leverancier, maar 2 dagen later op vrijdag kreeg ik al telefoon: “kunnen wij de machine vanavond thuis bezorgen?” Ehm, ja graag!
En zo werd dus heel snel mijn nieuwe machine keurig en zonder bezorgkosten in de woonkamer afgeleverd. Ik heb gekozen voor een Janome MC6700p, waarbij de “p” staat voor “professional”.
Dat zie je terug in het uiterlijk van de machine, en ook in het materiaal: de buitenkant is grotendeels van metaal, wat de machine een heel degelijk en robuust uiterlijk geeft. De machine heeft veel mogelijkheden die ik dus miste in mijn andere machine, zoals:
– extra grote ruimte onder de arm, zodat er makkelijker een quilt onder past
– inclusief aanschuiftafel, voor meer werkoppervlak tijdens machinaal quilten
– naaldpositie bij stoppen met naaien naar beneden
– automatische draadsnijder
– automatische draadinrijger
– kniehevel voor het omhoog doen van het naaivoetje
– ondertransport kan naar beneden voor freemotion quilten
– meegeleverd boventransport
– regelbare naaisnelheid dmv schuifje op machine
– bediening met voetpaneel of met start/stopknop op machine
– veel steken en alfabetten en figuren
Kortom: een hele vooruitgang met wat ik had. Na aflevering ben ik de machine natuurlijk gelijk gaan proberen, en het is echt een heel erg fijne machine. Lekker robuust en stevig, volop mogelijkheden, en ik vind het ook een mooie machine om te zien.
Waar ik mij vooral in wil verdiepen, is het quilten met linialen/mallen. Dit is een vorm van freemotion quilten, waarbij je de stof wel zelf transporteert net zoals bij freemotion quilten, maar je volgt hierbij de mal/liniaal voor de vorm. Hiermee zijn heel erg veel mogelijkheden, zoek maar eens op YouTube op b.v. “rulerwork quilting” of “Westalee” of “Angela Walters”
Ik had voordat de machine kwam ook al diverse mallen aangeschaft, want ik wilde natuurlijk wel wat kunnen doen. Ik moet zeggen: “gewoon” freemotion quilten is nog best moeilijk, maar freemotion quilten met de mallen vind ik dan best goed te doen. Het voordeel van het werken met mallen, is dat je in feite alle kanten op kunt naaien/quilten, zonder dat je steeds je quilt moet draaien onder je machine. Ik heb een aantal fat quarters uit mijn voorraad gehaald, deze tot een quiltsandwich omgetoverd en ben hier lekker op gaan oefenen. En dat ging best goed!
Natuurlijk, er zijn nog heel veel dingen die ik moet leren, en waar ik op moet letten, maar voor een eerste keer ben ik zeker niet ontevreden.
Waar ik het meest op moet letten, is wat ik zelf al benoemd heb tot “pas van de fiets stappen als je helemaal stilstaat”: ik moet er goed op letten, dat wanneer ik stop met naaien/quilten en dus stop met gas geven, dat ik dan wacht totdat de naald ook echt naar beneden stilstaat, voordat ik de stof/quilt loslaat. Dit is in de proeflap al een paar keer niet gebeurd, allemaal leermomenten 😉 Maar goed, ik ben dus zeker niet ontevreden, en ga dan ook lekker door met oefenen 🙂
Gelukkig Nieuwjaar!
En dan ineens is het 1 januari 2021: de eerste dag van een heel nieuw jaar, hopelijk een jaar vol met hoop, beloftes en mooie vooruitzichten.Over 2020 is denk ik al genoeg gezegd. Voor ieder van ons heeft het jaar niet gebracht wat we op de eerste dag een jaar geleden gehoopt hadden… Het sociale leven kwam begin van het jaar plotsklaps tot stilstand, en binnenblijven werd het “nieuwe normaal”. Persoonlijk heb ik/hebben wij het jaar afgesloten met erg nare privé omstandigheden, dus ik heb gisteravond dan ook (symbolisch) dit rare jaar met een enorme trap de deur uitgeschopt 😉 Ondanks alles, kijk ik toch hoopvol vooruit naar het nieuwe jaar, waarin het afwachten wordt wat de vaccinatie gaat doen voor onze samenleving. Zou het wellicht mogelijk zijn dit jaar om b.v. weer eens een tentoonstelling te bezoeken, of een leuke cursus of workshop te doen? We zullen het zien. Wat dan echter wel een groot voordeel is in deze rare tijden, is dat wij een hobby hebben die we ook thuis in ons eentje uit kunnen voeren. Ik heb dan ook de afgelopen periode tussen alle ups en downs toch niet stil gezeten, tijd om jullie weer eens bij te praten.
Allereerst heb ik een tijdje geleden weer eens een “oudje” opgepakt, de “Upstairs, Downstairs” (Jacobs Ladder) uit het boek van Willyne Hammerstein. Ik had al een tijd de stofjes voor de 2 blokjes rechts onderin klaarliggen, dus die heb ik genaaid en zodoende kon er weer een nieuwe rij aan de quilt gezet worden. Er moeten nog 4 rijen bij komen, eens kijken of ik in de toekomst de moed kan verzamelen om deze ook te maken, of dat ik het bij een vierkante versie houd.
Met Kerst kwam dit borduurwerk weer tevoorschijn, een werk wat ik jaren geleden al eens maakte. Het is een patroon van “Cross N Patch” en is gemaakt met kruissteken, Hardanger techniek en kraaltjes. Het blijft een mooi en sfeervol borduurwerk.
Eens in de zoveel tijd begint deze oude liefde voor het borduren weer te kriebelen. Zo kwam ik op internet een plaatje tegen van borduurwerk van Belle and Boo. Wellicht ken je hen wel: Belle and Boo zijn illustraties van de Engelse Mandy Sutcliffe, en er zijn allerlei artikelen van verkrijgbaar. Belle is het meisje en Boo het konijn. Zo zijn momenteel de stoffen met Belle and Boo heel populair in Nederland, en zelf heb ik al een aantal jaren 2 leuke blikjes in huis hiervan. De borduurpatronen kende ik echter nog niet, dus ik ben gelijk gaan zoeken. Op de site kun je de patronen als .pdf kopen, dus dat heb ik gelijk gedaan, en intussen schiet het al lekker op. Ik moet nog meer sneeuw op de bodem en in de lucht borduren, en Belle moet nog stiksteken krijgen. Erg leuk om weer eens te borduren.
En verder ben ik natuurlijk nog bezig met de Adam and Steve quilt. Ik ben met de derde rood/wit gestreepte rand bezig. Deze is bijna klaar om eraan gezet te worden, ik ben met het laatste bloemenmandje bezig.
En tussendoor maak ik regelmatig een pentagon bloemetje, deze wil ik als een lange slinger op de buitenste rand appliceren. Hier moet ik er echter nog wel een aantal van maken om helemaal rond te komen.Ik “moet” van mijzelf deze top echter eerst afmaken, voordat ik aan een nieuwe mag beginnen. Eens kijken of en hoe lang ik dat volhoud 😉
Ik weet echter al wel welke dat gaat worden, want ik ben al volop stoffen aan het verzamelen hiervoor. Het eerstvolgende project gaat de Earl Grey Zoo quilt worden uit het nieuwste QuiltMania boek van de Australische ontwerpster Brigitte Giblin.
Een quilt met allerlei dieren en bloemen, dus ik ben al druk aan het verzamelen hiervoor. Deze 2 mooie tropische prints vond ik laatst ergens. Geen officiële quiltstof, het is iets dikkere katoen, maar die kan ik prima in de quilt verwerken, daar doe ik niet moeilijk over.
En tussen alle projecten door, heb ik ook nog volop zelfstudie gedaan. Ik heb voor komend jaar namelijk grote plannen 🙂 Er gaat binnenkort een nieuwe naaimachine aangeschaft worden, waarmee ik meer mogelijkheden ga krijgen om quilts machinaal (jaja!) door te quilten. Ik heb mijn keus qua machine al min of meer gemaakt, alleen wil ik de machine eerst een keer kort uitproberen in de winkel. Ik verwacht niet dat daar schokkende dingen uit voortkomen, maar ik vind dat prettiger dan de machine ongezien via internet bestellen. Alleen moet daarvoor eerst de huidige lockdown voorbij zijn. Zodra de machine er is, zal ik vertellen welke het geworden is. Ik heb namelijk al gemerkt dat het kiezen van een machine iets heel persoonlijks is, ieder heeft zijn/haar eigen smaak en voorkeur qua merk en mogelijkheden. Gelukkig heb ik al erg veel voorwerk kunnen doen door allerlei ervaringen op internet op te zoeken, en om te kijken naar mijn eigen wensen, en wat de huidige machines allemaal wel/niet kunnen, dus mijn keus staat al zo goed als vast. Iets wat ik in de toekomst zeker wil gaan proberen, is het machinaal quilten met behulp van rulers/linialen op de machine. Ook hierover is van alles en nog wat te vinden op b.v. YouTube, dus ik heb al menig filmpje weg gekeken de afgelopen weken.
Een heel leerzaam en duidelijk boek hiervoor is het boek “Rulerwork Quilting Idea Book” van Amanda Murphy. Het andere boek, “Walk” van Jacquie Gering, heb ik al langer in huis, en is ook erg leerzaam voor als je met hulp van je boventransport wil leren quilten. Kortom: ik zit boordevol plannen voor het nieuwe jaar! Ik wens jullie dan ook allemaal een heel mooi, creatief, gezond en veilig 2021 toe, en laten we hopen dat we elkaar snel weer in levende lijve mogen/kunnen zien.
Adam and Steve; strikjes; Shadowbox quilt; Supergoof
De laatste tijd is het qua projecten weer een vrolijk allegaartje waaraan ik werk. Natuurlijk in de eerste plaats mijn huidige grote project, de Adam and Steve quilt. Hier ben ik momenteel met de bovenste en onderste rood-wit gestreepte rand bezig. Onder en boven komt een geappliceerde vogel in het midden, die zitten er nu beide op.
Hiernaast komen nog meer mannen met hexagonen er omheen, en vervolgens weer een bloemenvaas. Nog genoeg te doen dus.
Wellicht heb je op internet al de laatste “hype” in de NL quiltwereld voorbij zien komen: de strikjes (patroon: Dress Code) van Susan Smith. Veel quilters zijn hier heel enthousiast mee bezig. Nu ben ik momenteel niet op zoek naar een nieuw en groot project, maar ik vond die strikjes toch wel erg schattig. Daarom heb ik er een paar gemaakt en deze tot een miniquiltje verwerkt.
De afmeting is ongeveer 32×32 cm en dit is precies een mooie maat voor in de quilthanger bij ons op de vensterbank. We hebben dus een nieuw quiltje om tegenaan te kijken in de woonkamer.
In de vorige posting liet ik al de kleurige wax print stoffen zien die ik aangeschaft had. De prints op deze stoffen zijn vaak wat groter, aangezien de stoffen voornamelijk voor kleding bestemd zijn. Ik wilde de prints graag intact houden, dus de stoffen klein snijden/knippen was geen optie. Ik liep echter al een tijdje te stoeien met de gedachte om ooit eens een “shadowbox” quilt te maken: een quilt waarbij de illusie gewekt wordt dat de blokken zweven. En dit is een prima patroon om mooie prints te tonen. Dus ik ben aan de slag gegaan met papier, potlood en liniaal en heb zelf de blokken en het ontwerp uitgewerkt. De losse blokken had ik al een tijdje genaaid klaarliggen, alleen moesten deze nog verder verwerkt worden tot een quilttop. Deze week ben ik vrij in verband met de geannuleerde trip naar Houston, dus ik had mooi de tijd om de naaimachine op tafel te zetten. Ik heb alle losse blokken uitgelegd op bed en ben wat gaan verschuiven en verleggen, totdat ik tevreden was over de lay-out. Hierna alles keurig opgestapeld en genummerd en vervolgens achter elkaar doornaaien. Gisteravond heb ik de laatste randen er aan genaaid en was de top klaar.
De zwarte stof die de illusie wekt dat er een schaduw is, is gewone effen zwarte stof. En de witte stof is een Moda Grunge print, dus met een klein werkje er in.De afmeting is ongeveer 110 x 135 cm en de top is machinaal genaaid. Ik ben van plan om de quilt ook machinaal te quilten. De blauw/paarsige stof in de linker bovenhoek is een Vlisco print en komt uit mijn eigen voorraad. Ik heb hier een groter stuk van, dus hier ga ik de achterkant van maken en wellicht ook de afwerkbiezen.
Wat ik al schreef: een bezoek aan Houston zat er dus helaas niet in, maar gelukkig hebben we ook quiltwinkels in Nederland en is er het internet, dus aan materialen valt altijd wel te komen.Een tijdje geleden deed zich redelijk onverwachts een gelegenheid voor om de nieuwe winkel van Supergoof (Ingrid) in Kampen te bezoeken. De winkel was net geopend en ligt in het centrum van Kampen. Supergoof behoeft denk ik geen introductie, en de winkel is helemaal in de stijl van haar quilts. Als je in de gelegenheid bent (uiteraard met mondkapje, en de winkel is ruim genoeg om afstand te houden), ga zeker eens kijken. Ingrid is gelukkig net als ik dol op “plaatjesstof”, dus er mochten een aantal stoffen mee naar huis.
Vorderingen Adam and Steve; wax print stoffen; inspiratie voor prijswinnaar
Mijn Adam and Steve quilt is de afgelopen tijd weer een stukje gegroeid.
De rood-witte stroken had ik een tijd geleden al eens genaaid op de machine, en deze zijn nu aan de beurt om gebruikt te worden. De hexagonen in diamantvorm met de mannen in het midden had ik al eens laten zien, maar daar tussenin heb ik nog een bloemenmandje gemaakt, met hier en daar een losse vlinder.
De randen passen precies aan het middenstuk, en geven het effect wat ik voor ogen had. Boven en onderaan komt ook een gestreepte rand, alleen dan lopen de strepen verticaal. Ik ben hier al mee gestart, in het midden komt in ieder geval een geappliqueerde vogel uit de “New Vintage” stoffen collectie van Kathy Doughty.
Het wordt een lekker vrolijke, bonte, fantasierijke en kleurige quilt, erg leuk om aan te werken.
Drie jaar geleden stond er op Kickstarter een project aangekondigd wat je financieel kon steunen. Het was een project van de in Engeland geboren Afrikaanse filmmaker en mode ontwerpster Aiwan Obinyan. Zij wilde graag een documentaire maken over de bekende Afrikaanse wax print stoffen en zocht hiervoor financiële steun. De financiering van het project is gelukt, de film is gemaakt en deze wordt momenteel op diverse festivals etc. over de hele wereld vertoond. De film heet ‘Wax Print” en meer info vind je op de website: https://waxprintfilm.com/(grappig dat mijn bijdrage ook “vereeuwigd” is op de website door mijn naam te vermelden op de Wall of Fame: https://waxprintfilm.com/wall-of-fame/)
Als dank voor het steunen van het project, krijg ik de film natuurlijk ook te zien. Afgelopen week kreeg ik de mail met daarin een link waarmee ik de film kan bekijken. Dat heb ik dan ook gelijk gedaan, en het is een mooie en interessante documentaire geworden. Er wordt stilgestaan bij de geschiedenis en het ontstaan van deze stoffen, er wordt uitgelegd hoe deze in Afrika terecht zijn gekomen en waarom deze juist daar zo populair zijn. Maar er wordt ook gekeken naar de vraag: zijn dit nu Afrikaanse stoffen of niet? Heel interessant om hierover meer te horen.Ik heb deze stoffen (in Nederland o.a. bekend van het merk Vlisco) altijd al erg mooi gevonden. Maar aangezien deze stoffen specifiek voor de kledingmarkt gemaakt worden, worden deze eigenlijk uitsluitend in hoeveelheden van 3 of 6 yard verkocht. Voor het maken van een quilt zijn deze hoeveelheden net vaak te groot.Nu ken ik gelukkig Hilde Hoogwaert, en zij heeft een aantal jaar in Ghana gewoond. Intussen woont zij weer in NL, en zij heeft uit Ghana diverse prachtige stoffen meegenomen om quilts mee te maken. Vrij recent las ik op haar Instagram pagina (https://www.instagram.com/hildehoogwaerts/) dat zij de stoffen als fat quarter en als charm pack verkoopt (alleen binnen Europa) Geïnspireerd door de film heb ik bij Hilde 6 mooie fat quarters en een charm pack besteld, en deze lagen gisteren in de bus.
Ik heb al een (machine) quilt in gedachten waarin ik deze stoffen wil verwerken. De prints zijn groter dan we gewend zijn van quiltstoffen, dus het zal een quilt worden waarin de prints goed tot hun recht komen.
Verwacht niet op korte termijn deze quilt te zien, want ik moet eerst nog een ontwerp uitwerken. Mocht je eventueel interesse hebben om ook zulke stoffen bij Hilde te kopen, kijk dan op haar Instagram pagina en stuur haar daar een berichtje.En nu ik het toch heb over inspiratie, ik heb nog een “oud” nieuwtje waarover ik vergeten was te posten. Ik heb al wel eens geschreven over het contact wat ik heb met de Canadese quiltster Catherine Cherrier uit Québec. Zij heeft ooit mijn Jinny Beyer blokkenquilt (https://realmenstitch.nl/…/jinny-beyer…/) gezien en heeft haar eigen versie hiervan gemaakt. Catherine stuurde regelmatig een update over haar vorderingen, en het eindresultaat is super geworden! Nu zou deze quilt tentoongesteld worden op een tentoonstelling in Québec in juni, alleen door het coronavirus is deze niet doorgegaan. Catherine heeft daarop haar quilt aangemeld voor de VirtualQuiltShow en heeft daarbij de eerste prijs gewonnen in de Hand Quilting categorie. De uitreiking is ook virtueel gedaan, en kun je hier terugkijken (Catherine start bij 31:18)https://youtu.be/m7ME_0YBb4U?t=1878
Het verhaal achter de Adam & Steve quilt
Vandaag wil ik jullie graag de vorderingen laten zien van mijn “Adam & Steve” quilt en zal ik wat meer vertellen over het idee achter deze quilt.
Het idee voor deze quilt is eigenlijk voor het eerst ontstaan toen ik in 2019 op het Festival of Quilts in Birmingham van een lieve collega de stof met brandweermannen cadeau kreeg. Gelijk wist ik dat ik hier iets mee wilde doen, maar wat precies was nog niet duidelijk.
Een paar maanden later waren wij een weekje op vakantie in Parijs en hier kocht ik een prachtige toile de jouy stof. Dit was mijn eerste toile de jouy aankoop, maar hierna heb ik nog een aantal stoffen nieuw of tweedehands kunnen kopen. Intussen heb ik al een mooie collectie en ben ik in mijn hoofd al aan het denken over een volgende quilt.
In februari 2020 (dus nog net voor corona) volgde ik een workshop van Margaret Sampson George in Amsterdam. Hier maakte ik voor het eerst kennis met haar vrije manier van werken, en ook o.a. het gebruik van toile stoffen in quilts. Het combineren van verschillende stijlen stof in 1 quilt is iets wat je bij veel Australische quiltontwerpsters ziet, denk b.v. aan Margaret, maar ook Susan Smith, Brigitte Giblin, Sue Ross, Sarah Fielke en Kathy Doughty. Een traditionele toile stof combineren met Kaffe Fassett, reproductiestoffen, grafische prints: alles is mogelijk. Dit inzicht heeft mijn creatieve brein een behoorlijke oppepper gegeven. Recent heb ik nog ter inspiratie dan ook het nieuwste boek “Patchways” van Sue Ross aangeschaft, en het 3e boek alweer van Brigitte Giblin in de “Feathering the Nest” serie. Allen zijn uitgaves van Quiltmania.
Na de workshop van Margaret viel er ineens van alles op zijn plek en ontstond het idee voor deze Adam & Steve quilt. Iedereen die toile de jouy stoffen kent, zal weten dat hierop vaak romantische tafereeltjes afgebeeld staan: een herder met zijn geliefde en wat schapen onder de bomen, een verliefd stelletje in een park etc. Ik wilde hier met de stoere mannen een tegenhanger van maken die meer bij mijn levensstijl past 🙂 Dus niet mannetje-vrouwtje, maar 2 stoere kerels in het midden, met daaromheen hun hele boerderij leven afgebeeld. Voor het contrast heb ik ervoor gekozen om als ondergrond deze “La Petite Toile de Jouy” print te gebruiken, en daarop dus alles te appliceren.
En waarom de naam Adam & Steve? Dat is een klein protest naar iets wat ik nog wel eens lees over relaties tussen 2 mannen. Hier wordt nog wel eens van gezegd: “It’s Adam and Eve, not Adam and Steve!” Je zult begrijpen dat ik het hier niet mee eens ben, vandaar deze eigentijdse versie 😉
Qua stoffen is het echt een mengelmoes van stijlen: strepen, Liberty of London stoffen, reproductiestoffen, moderne printjes, gekke plaatjes, uitgeknipte vogels enz. Niet iedereen zal hier van houden, maar ik vind het heerlijk om zo te werken. Het geheel doet mij denken aan een soort collage, of een beetje poezie-album stijl met de uitgeknipte plaatjes.
Ik heb van tevoren geen volledig uitgedacht plan gemaakt, alles ontstaat eigenlijk gaandeweg. Je ziet dat het middenstuk nu bijna klaar/vol is, hierna kan ik verder met de rood-wit gestreepte randen die hier weer omheen komen.
Animal Album; Adam and Steve; hexagonen en pauwenstof
Zoals beloofd, zal ik jullie ook weer eens op de hoogte brengen van wat ik allemaal aan het doen ben de laatste tijd. In de vorige posting heb je kunnen lezen dat we met onze quiltbee druk bezig zijn geweest met het maken van de Hart Onder De Riem Quilt. Daarnaast heb ik toch ook nog tijd gevonden om aan mijn andere projecten te kunnen werken. Kijk je even mee?
Voor mijn Animal Album quilt van Kim McLean heb ik 2 nieuwe blokken met de hand gequilt en op de Quilt As You Go methode aan de rest vastgezet. Voor de achterkant weer 2 andere Kaffe Fassett stoffen gekozen, zodat het een lekker bonte achterkant wordt.
Het begint al een mooi groot stuk te worden wat klaar is, en dan te bedenken dat wat nu klaar is nog niet 1/4 van de hele quilt is. Hier ben ik dus nog wel een paar jaar zoet mee.En natuurlijk gaat het werken hieraan minder hard als er ook nog een andere project is waar ik aandacht aan besteed. Voor mijn eigen bedenksel, de “Adam and Steve Quilt”, tollen er allerlei ideeën door mijn hoofd. Ik werk dan ook niet keurig van binnenuit naar buiten toe, maar er ontstaan allerlei losse delen, die hopelijk straks 1 geheel gaan vormen (vingers gekruist dat dit gaat lukken 😉 ) Ik ben voor deze quilt enorm geïnspireerd door de werkwijze van de Australische quilter Margaret Sampson George. Haar boek en de workshop die ik begin dit jaar volgde hebben een deurtje in mijn hoofd geopend waar mogelijkheden achter zitten waar ik heel blij van word.In haar boek zag ik ergens op een quilt sterren gemaakt van hexagons. Dus: ik heb 2 sterren gemaakt die bij mij ergens op het middenstuk terecht gaan komen.
Bij een andere quilt gebruikt zij rood-wit gestreepte stof als rand in een quilt. Ik kon zo snel nergens stof vinden met zulke brede strepen, dus ik heb op de naaimachine van effen witte en rode stof 2 korte en 2 lange rood-wit gestreepte stroken genaaid. Was erg leuk om te maken.
Om het thema van de mooie mannen door te trekken in de hele quilt, heb ik verschillende mannen in “hexagon-ruiten” geplaatst, die weer op deze stroken genaaid worden. Op de 2 korte stroken heb ik al 4 van deze ruiten vastgenaaid, en daar tussenin moet nog wat anders komen.
Dat vind ik het leuke aan het werken aan deze quilt: er is nog niets duidelijk, omdat het dus een eigen verzinsel is, dus het kan alle kanten nog op gaan. Ik weet in ieder geval al wel dat deze stroken rondom het middenstuk genaaid gaan worden.Het middenstuk meet nu 46×46 inch, dus ongeveer 117×117 cm.Ik vind een rand met punten in een quilt altijd een leuk effect, in het Engels heet zoiets een dogtooth border. Alleen om al die driehoeken los aan elkaar te naaien is ook weer een hele klus, dus ik was erg blij met de uitleg van Margaret om zo’n rand te maken d.m.v. applicatie. Dus daar ben ik nu mee bezig.
Boven- en onderaan zitten de randen er nu op.
Ik gebruik hiervoor een prachtige gele “Liberty of London” Tana Lawn stof. Deze stoffen zijn heel erg fijn geweven, en voelen dus ook iets dunner aan, maar ik vind deze zo heerlijk om te verwerken in een quilt. Ik hoor nog wel eens dat deze niet geschikt zouden zijn om mee te quilten, maar daar trek ik mij nooit iets van aan 😉 Met name voor appliceren vind ik ze heerlijk.
Rechts bovenin kun je al een heel klein stukje zien: op ieder puntje van de driehoek appliceer ik nog een klein rondje, gewoon omdat het kan 🙂
De afgelopen weken hebben we qua weer al een aantal heerlijk zomerse dagen gehad, waarop het lekker was om buiten te zitten op het balkon. Ik kan dan echter niet stilzitten, dus wil ook daar graag iets omhanden hebben. Dan is een groot project niet altijd even handig en handzaam. Dus ik heb weer iets nieuws verzonnen, iets wat makkelijk even snel opgepakt kan worden en meegenomen kan worden naar buiten.Ik heb net als veel quilters een hekel aan het weggooien van stof, dus ieder stukje stof wat over is, wordt bewaard in een plastic tas. Ik hoop altijd dat deze stukjes dan vanzelf weer aangroeien tot een nieuwe rol stof, of op zijn minst een fat quarter, maar helaas gebeurd dat nooit… 🙂Nu begon deze plastic tas aardig vol te raken, dus ik ben eens in deze tas gaan graven en ga uit deze restjes hexagonen maken. Van alles door elkaar, nergens op letten qua kleur, gewoon “domweg” aan elkaar naaien. Ik heb niet de illusie dat ik hiermee van al mijn restjes afkom, maar voor nu is het een leuke bezigheid om buiten te doen. Oh ja, en ik houd wel van klein werk, dus de hexagonen zijn 1/2 inch.
Tot slot nog even een mooie aankoop laten zien, waar ik via Instagram achter kwam. De Museumfabriek in Enschede heeft een antiek dessinboek in de collectie met daarin allerlei stofontwerpen uit de periode 1813 tot 1832. Van 2 van deze dessins hebben zij een tijd geleden stof laten herdrukken, en ik was helemaal verliefd op deze prachtige randenstof met pauwen.
De stof is 150 cm breed en links en rechts op de stof zit een brede rand met deze pauwen. Het middenstuk is bedrukt met de bladeren die je ziet. Op de foto ligt er een A4 vel papier bovenop, dus je kunt hierdoor een beetje de grootte van de print inschatten. Ik heb absoluut nog geen plannen voor deze stof, maar ik vond de stof te mooi om voorbij te laten gaan. Ik heb geen idee hoeveel van deze stof er is, of deze ooit nog meer gedrukt gaat worden, of dat het op=op is. De stof is niet te vinden op hun website of webshop, maar als je hen een mail stuurt, dan ontvang je de informatie over de stof.Hart Onder De Riem Quilt en de belevenissen van Beer
Vandaag kan ik jullie eindelijk laten zien waar ik de afgelopen weken in het geheim aan gewerkt heb. Dit is ook de reden waarom het hier wat langer zo stil was…Eén van mijn beste vriendinnen en mede quiltbee lid gaat momenteel door een moeilijke ziekteperiode. Iedereen is hier erg van geschrokken toen het nieuws bekend werd, en vanuit de bee kwam al snel iemand met de vraag of wij als bee niet iets voor haar konden doen. Hieruit ontstond het idee om een quilt voor haar te maken, om haar te laten weten dat we haar in gedachten steunen en om haar een hart onder de riem te steken. Degene die met het voorstel kwam had al een gratis patroon op internet gevonden (Scrappy Heart Quilt van Cindy Carter), en al vrij snel kwam hieruit de naam die wij de quilt gegeven hebben: “Hart Onder De Riem Quilt”We hebben met z’n tienen aan deze quilt gewerkt. Ieder heeft 1 scrappy hartenblok gemaakt met allemaal verschillende eigen stofjes, sommige maakten er 2 om zo aan de 12 harten te komen.
Ik heb samen met degene die met het voorstel kwam de top in elkaar genaaid en de quilt afgewerkt.
De quilt is eenvoudig machinaal in de ditch gequilt en verder geknoopt met rood en wit garen.
Gisterochtend hebben we met z’n tweeën de quilt aan haar aangeboden, en zij was erg verrast hierdoor en was er stil van. Het was heel mooi en fijn en bijzonder om dit samen met onze bee voor haar te maken, en ik ben blij dat de quilt ook zo goed ontvangen werd. Ze wist dit al van ons, maar door deze quilt weet zij nu nog extra dat wij aan haar denken…
Wie de laatste tijd ook beetje een hart onder de riem nodig had was Beer. Ik heb nog steeds mijn teddybeer van vroeger uit mijn kindertijd, dus die gaat qua leeftijd net als ik hard richting de 50. Beer heeft aardig wat doorstaan in die jaren, en heeft daarbij wat schade opgelopen. Zo mist hij al een tijd een oog en zijn neus, had hij niet overal meer “vingers”, was hij wat viezig en zat zijn hoofd en oor los.
En ik moet tot mijn schande bekennen dat Beer al jarenlang uit het zicht bovenin de kast lag… 🙁Totdat wij laatst op de BBC een keer een aflevering zagen van The Repair Shop, waarin allerlei oude voorwerpen gerestaureerd worden. In deze aflevering werd een enorme beer van bijna 2 meter helemaal gerestaureerd, en ineens moest ik weer aan Beer denken.Ik heb daarna wat gezocht op internet naar een poppen- en/of berendokter, maar kon hierbij niet echt goed uitvinden aan wie ik Beer zou willen toevertrouwen. Daarom heb ik Floor een mail gestuurd, omdat zij heel veel prachtige poppen verzamelt, en ik had zo gedacht dat zij wellicht wel iemand zou weten die dit zou kunnen. En dat bleek zo te zijn, van Floor kreeg ik namelijk het adres door van Anne van “Popeye’s” in Soest.Na mailcontact kon ik Beer brengen en hem achterlaten bij Anne. Beer heeft eerst een tijdje in de vriezer bij haar gelegen tegen eventueel ongedierte in zijn vulling, en daarna heeft Anne hem supermooi opgelapt. Hij heeft 2 nieuwe ogen gekregen en een geborduurde neus, hij is schoner gemaakt, heeft nieuwe “vingers” geborduurd gekregen en zijn hoofd en oren zijn weer vast genaaid. Beer ziet er weer helemaal tip-top uit, en kan de komende 50 jaar weer vooruit. En omdat het feest was dat hij weer naar huis mocht, had hij van Anne een mooie blauwe strik om gekregen 🙂
In de volgende posting zal ik jullie weer een update geven over mijn andere quiltwerk, want naast het geheime project heb ik ook nog wat aan mijn eigen werk kunnen doen. Maar daarover dus in de volgende posting meer, en die posting zal minder lang op zich laten wachten dan deze posting 🙂
Real Men Stitch and Sew
…de belevenissen van een mannelijke quilter…
