Artikelen met tag Birmingham:
Festival of Quilts 2019 Birmingham: de aankopen
Oké, zoals beloofd, zou ik mijn serie met verslagen van het Festival of Quilts in Birmingham afsluiten met de aankopen die mee naar huis mochten.Sinds mijn bezoek aan dit festival vorig jaar, heb ik geld gespaard en apart gelegd om hier te kunnen besteden. Op die manier heb ik een jaar lang al “voorpret” kunnen hebben en ging ik goed voorbereid op pad.In 2018 heb ik Lynette Anderson ook ontmoet in Birmingham, en ieder jaar ontwerpt zij een nieuwe katoenen draagtas. Vorig jaar dacht ik op dag 2: laat ik zo’n tas kopen, en tja, toen waren ze natuurlijk al uitverkocht… Dit jaar zou mij dit niet overkomen, dus de eerste aankoop van het festival was deze katoenen draagtas.
katoenen draagtas van Lynette Anderson Het Britse quilters gilde bestaat dit jaar 40 jaar, en het gilde heeft in deze 40 jaren een groot aantal quilts aangekocht en gekregen. Om het jubileum te vieren, is er een boek uitgegeven, met daarin een aantal van de pronkstukken uit hun collectie en informatie over de quilts.
Forty jubileumboek Ik ben dol op quilt pins/speldjes, dus het festival speldje van dit jaar mag natuurlijk niet ontbreken. Ik ben al jaren van plan om een quiltje te maken waarop ik al mijn speldjes kan prikken, en daar ben ik ooit ook al mee gestart, ik moet deze ooit “alleen nog maar” quilten 😉
speldje Festival of Quilts 2019 Dan nog meer boeken. In mijn vorige posting schreef ik al over mijn kennismaking met Paz Giral uit Spanje. Zij heeft al een paar Spaanstalige boeken uitgegeven, en heeft recent haar eerste Engelstalige boek uitgegeven. Omdat ik de Spaanse boeken wel erg mooi vond (deel 1 is niet meer te koop op dit moment), heb ik haar Spaanse boeken Patchwork Con Sentimiento 2 en 3 gekocht.
Bij de stand van Quilt Gallery Zui in het Japanse paviljoen vond ik dit mooie Japanse boek. De schrijfster en eigenaresse van de winkel was zelf aanwezig en was zo aardig het boek voor mij te signeren. Het stelt misschien niet veel voor, maar ik word altijd erg blij van gesigneerde boeken 🙂
En dan nog een gesigneerd boek: het nieuwste boek van Stuart Hillard. Omdat het altijd zo leuk is om elkaar weer te zien, kon ik het natuurlijk niet maken om dit boek niet aan te schaffen.
Oh ja, en toen ik toch bij het Japanse paviljoen was, kocht ik nog een schattig Japans stofje met poezen er op.
Van tevoren had ik al bedacht, dat 1 van de belangrijkste dingen waar ik naar op zoek zou gaan, de stoffen van Kaffe Fassett zou zijn. Ik heb natuurlijk al een leuke collectie opgebouwd de afgelopen tijd, maar voor mijn huidige Animal Album Quilt van Kim McLean heb ik *heel* veel variatie en kleuren nodig, omdat het gewoon een grote quilt wordt (230×230 cm) Dus: bij Cotton Patch heb ik flink in de buidel getast en deze gave Kaffe stoffen meegenomen. Hiermee kan ik ontzettend veel leuke en kleurige combinaties maken de komende maanden.
En dan, het verhaal van de stof met de brandweermannen… Hoe gaaf is deze!? 🙂
Tijdens het eten ‘s avonds had ik het met Hilde over van alles en nog wat, en o.a. ook over mannen. Zij wist te vertellen dat zij een stof had gezien met daarop half ontblote stoere brandweermannen, en mijn interesse was gelijk gewekt 😉 Alleen het standnummer was niet bekend. De volgende dag op de beurs kreeg ik een appje met daarin het standnummer, want Hilde had de stand weer gevonden.Ik op een drafje die kant op, kom ik onderweg mijn lieve collega Mirjam tegen, dus samen op een drafje naar de juiste stand. De brandweermannen lagen er nog, samen met een zelfde soort print, alleen dan met houthakkers er op. Maar de brandweermannen waren toch net wat kleuriger. Na wat over en weer discussiëren, stond Mirjam er op deze stof voor mij te kopen, dus nu ben ik de trotse bezitter van 1,5 meter van deze stof. En nee, ik ga er geen shirt mee maken (dan is 1,5 meter ook niet genoeg), maar ik heb al wel wat ideetjes in mijn hoofd wat ik er wel mee kan doen. Want zeg nou zelf: wie wordt er nu niet blij van stoere brandweermannen???Bij Changs kocht ik vorig jaar 4 prachtig blauwe geverfde fat quarters. Dit jaar stonden zij er weer, en ik had op mijn telefoon nog een foto van de stofjes van vorig jaar. Dus die erbij gezocht, en nu 4 andere printjes mee genomen. Ook hiervoor begint er langzaamaan iets te borrelen in mijn hoofd…
Als laatste stof deze prachtige wit/blauwe print met landelijk tafereeltje er op. Op de tentoonstelling hing een prachtige quilt, met in het midden en in de rand deze print verwerkt.
Bij Cowslip Workshops bleek dat ze deze stof verkochten, en die ging als warme broodjes over de toonbank, kan ik wel zeggen.
Ik besloot om een meter mee te nemen, gewoon voor de heb, voor de mooi, voor je-weet-maar-nooit, want stel je voor dat je thuis komt en spijt krijgt dat je die mooie wit/blauwe stof niet gekocht hebt… 🙂 Kortom: met deze stof heb ik nog geen enkel plan in het hoofd, deze moest gewoon mee omdat ‘ie zo mooi is. En ik zal er vast vragen over krijgen, dus die beantwoord ik gelijk maar: de stof is van Makower, en heet Grove Scenic Sky 2159/B4En dan tot slot nog 3 kleine pakketjes/projectjes.
Bij Sew and Quilt kocht ik vorig jaar 2 patronen voor handige etuis, en 1 ervan heb ik toen vorig jaar bij thuiskomst gelijk gemaakt. Dit jaar was er een patroon wat ik nog niet had, dus die mocht mee.Verder, wederom in het Japanse paviljoen, kon ik dit pakketje voor het hondentasje niet weerstaan. Hoe vaak kun je nu shoppen bij een echte Japanse patchworkwinkel?En tot slot bij de lieve Jane van BeBeBold kocht ik dit voorbedrukte stukje stof voor een sashiko krans, en rood garen om dit te maken. Een leuk klein projectje voor tussendoor.Nou, dat was het dan, mijn verslagen van Birmingham 2019. Ik hoop dat jullie het leuk vonden om te lezen en zo een beetje mee te genieten, en het zal vast duidelijk zijn dat ik enorm genoten heb. En je ziet het: voorlopig kom ik de deur niet meer uit, want ik heb nu weer genoeg ideeën en projecten mee genomen.Festival of Quilts Birmingham 2019: de mensen
Naast alle mooie quilts en tentoonstellingen, zijn er ook allerlei leuke en leerzame lezingen en workshops te boeken op het Festival of Quilts in Birmingham.Ik had het dit jaar keurig verdeeld: ik had per dag slechts 1 lezing geboekt. Zo had ik iedere dag een mooi “rustmomentje”, maar was ik ook niet te druk om van afspraak naar afspraak te rennen.Op de eerste dag heb ik een lezing bijgewoond van Marti Michell , bij iedereen waarschijnlijk wel bekend van de handige templates. De lezing ging dan ook over het maken van quilts…met haar templates 😉
Marti Michell Op dag 2 had ik gelijk na de lunch de Trunk Show geboekt van Jenny Doan van de Missouri Quilt Company . De lunch heb ik samen met mijn collega’s genuttigd, maar op een gegeven moment was het toch tijd om richting het theater in hal 9 te gaan, want ik wilde wel graag een beetje op tijd aanwezig zijn…Nou, dat dachten er meer… Er stond echt een *enorme* rij te wachten, die startte bij de ingang van het theater en door de hele hal en een deel van de hal ernaast liep. Ik ben dan ook maar keurig achteraan gesloten.
Jenny Doan is vooral beroemd geworden met haar instructie videos op YouTube. Eén van haar bekendste “trucs” is het maken van “half square triangles” op een snelle manier: vierkanten op elkaar leggen, naaien en doorsnijden. Haar Trunk Show ging dan ook volledig over het werken met half square triangles, en alle quilts die zij hiermee gemaakt had. Deze, vooral bij Amerikaanse quilters, snelle manier van werken op de naaimachine is niet mijn ding, maar ik vond het leuk om haar eens te zien. Je kunt zien dat zij ervaren is in het spreken voor groepen en er werd dan ook volop gelachen tijdens haar presentatie (wat je ook goed kon horen in de rest van hal 9)
Van een compleet andere orde was de lezing die ik op de laatste dag volgde, en die ik eigenlijk het meest verrassend en interessant vond. Dit was een lezing van de Australische kunstenares India Flint , en het thema was ecoprint. India Flint maakt niet echt quilts, maar zij verft haar stoffen op een natuurlijke wijze met natuurlijke grondstoffen, zoals bladeren, takken, zeewier etc. India is een vrouw die heel dicht bij de natuur staat en dit ook uitstraalt in haar presentatie. Hoewel ik zelf op dit moment niets doe met stof verven, vond ik dit de meest leerzame en interessante lezing. Een bijzondere vrouw!
India Flint En alsof dit nog niet genoeg is, waren er ook ruim 300 winkelstands aanwezig, waar zo’n beetje alle denkbare artikelen op patchwork- en quiltgebied verkocht werden.Ik was erg verheugd door de komst van 10 winkels uit Japan, die voor het eerst naar Europa kwamen met een stand. Zij stonden allemaal bij elkaar op het Japan Pavillion. Leukste stand wat mij betreft was de winkel van Quilt Gallery Zui Moeder en dochter runden samen de stand, en in gebrekkig Engels, Japans en handen en voeten hebben we nog een tijdje staan praten.
Zui shop Ook erg leuk vond ik mijn eerste kennismaking met de Spaanse ontwerpster Paz Giral Zij ontwerpt quilts met voornamelijk Japanse stoffen, een uitstraling die mij natuurlijk aanspreekt. Zij is al een tijdje actief op de Spaanstalige markt, maar probeert nu uit de breiden naar de Engelstalige markt. Erg mooie quilts maakt zij, en ook met haar en haar zus heb ik regelmatig staan praten.Verder was Margaret Mew aanwezig met een stand, maar ook Lynette Anderson, BeBeBold uit Australië, Karen Styles, Jen Kingwell, Petra Prins en Nel Kooiman, Oakshott enzovoort.
Margaret Mew Maar ook “in het wild” kon je allerlei bekende quilters tegen het lijf lopen. Zo heb ik regelmatig staan praten met quilter Stuart Hillard, ooit deelnemer aan de Great British Sewing Bee, die ik vorig jaar voor het eerst heb ontmoet in Birmingham, en sindsdien volgen we elkaar ook op Instagram. Leuk om hem weer te zien.Maar ook Kaffe Fassett was aanwezig samen met Brandon Mably, waren er uitzendingen van het Britse verkoopkanaal Sewing Quarter, kwam Christopher Wilson-Tate van The Antique Quilt Company uit Londen langs voor een show and tell van antieke quilts en liep ik zomaar ineens het beroemde duo Arne en Carlos tegen het lijf! (dank Hilde voor de snelle en onverwachte foto actie 😉 )Arne en Carlos zijn natuurlijk wereldberoemd binnen de breiwereld, maar hebben nu hun eerste stoffen-collectie gelanceerd.
Kaffe Fassett 
Kaffe Fassett 
Sewing Quarter 
Christopher Wilson-Tate 
samen met Arne en Carlos Naast al deze beroemdheden, heb ik ook heel veel leuke Nederlandse quilters gezien en gesproken, en ook de Britse bezoekers (en uit andere landen) waren allemaal even aardig en gastvrij. Je hoefde maar even iets langer bij een quilt te blijven staan, of er was wel iemand die je aansprak, en je had zo weer een leuk gesprek.Festival of Quilts Birmingham 2019: de gastcollecties
Naast de “algemene” tentoonstelling op het Festival of Quilts, zijn er ook ieder jaar heel veel thema-tentoonstellingen, overzichtstentoonstellingen en gastcollecties te zien.Zo was er een overzichtstentoonstelling van het Britse quiltersgilde. Dit gilde bestaat dit jaar 40 jaar, en zij hadden een tentoonstelling van de quilts die zij in die 40 jaar aangekocht hebben.
Het pronkstuk wat mij betreft was The Red Manor House, een antieke quilt waar binnenkort een BOM project van dit gilde van start gaat.
Waar ik met veel bewondering naar gekeken heb was het werk van Sandie Lush, met de titel Paisley Parade. Sandie liet quilts zien met hierin prachtige met de hand gequilte paisley motieven. Een aantal op effen stoffen, maar ook een paar op gepatchte quilts of stoffen met prints.
Uit Korea kwam een overzichtstentoonstelling van bojagi, met o.a. dit kleurige werk van de Britse koningin.
In The Natural Selection was werk te zien van artiesten uit 9 Europese landen. Zij werken veelal met natuurlijke materialen, de boro geborduurde jas is hier een mooi voorbeeld van.
Eén van de hoogtepunten was de selectie Baltimore Album quilts van het International Quilt Study Center and Museum uit Nebraska. Geweldig om zoveel mooie antieke Baltimore quilts bij elkaar te zien.
Bij The Vlieseline Fine Art Textile Awards Gallery zag ik o.a. deze 2 mooie blauwe werken.
De Amerikaanse kunstenaar Michael James stelde o.a. zijn meest recente werken “India Through Beginner’s Eyes” tentoon, modern werk in prachtige kleuren, geïnspireerd op de kleuren van India.
Er was een selectie quilts te zien die begin dit jaar in de prijzen waren gevallen tijdens het Tokyo International Quilts Festival in Japan.
De collectie van mini quilts nam niet veel ruimte in beslag, maar was niet minder indrukwekkend dan de grote quilts. Kijk b.v. eens naar die kleine hexagonen!
En tot slot was er prachtig werk te zien uit het Midden-Oosten, van het MEQA (Middle East Quilt Artists)
Je ziet het: niet alleen het aanbod op de algemene tentoonstelling is heel afwisselend, maar ook alle speciale tentoonstellingen bieden voor elk wat wils.Festival of Quilts Birmingham 2019: de algemene tentoonstelling
Oké, intussen is het (bijna) een week geleden dat ik samen met 3 collega’s richting Birmingham vloog, om daar voor de 2e keer het Festival of Quilts in het NEC te bezoeken.We vertrokken op donderdagochtend 1 augustus met de vroege KLM vlucht van 8:15 uur, zodat we lekker op tijd aanwezig waren, ruim voor de opening van de tentoonstelling en beurs op de eerste dag.
Net als vorig jaar, was het bezoek aan dit festival weer ontzettend gaaf. Er is zoveel te zien en te doen, dat het bijna overweldigend is. De eerste dag heb ik dan ook weer “als een kip zonder kop” rond gelopen, omdat ik steeds iets nieuws ontdekte wat ik wilde gaan zien, maar op dag 2 en 3 ben ik toch wat gestructureerder te werk gegaan, om zo niets te missen.Omdat er zoveel te zien is, en ik zoveel te vertellen heb, zal ik het proberen te verdelen over een paar postings. Ik denk dat ik 4 postings ga maken: 1x de wedstrijdquilts, 1x de tentoonstellingen, 1x de mensen en quilters en 1x de aankopen 😉In deze posting zal ik dus voornamelijk quilts laten zien die mij aanspraken in de algemene tentoonstelling. Dit zijn de nationale en internationale inzendingen van de deelnemers. Ik ben alleen weer eens in mijn enthousiasme vergeten om ook de bordjes naast de quilts te fotograferen, dus van heel veel quilts heb ik niet de namen van de makers en/of de titel. Mocht je een quilt herkennen, of een naam weten: schroom niet om dit te laten weten, dan pas ik dit aan bij de foto.Hier komt een kleine selectie van de quilts die ik gefotografeerd heb (ik heb heel veel foto’s gemaakt, maar dat zijn er teveel om allemaal te posten)Geniet er van!
“Travelling with Kaffe” – Hilda Wessels 
Hilde Hoogwaerts – Cayman 
Twist of Flowers – Anne Lillholm 
“No Return” – Anne Lillholm 
Varkens in een knollenveld; Birmingham 2019
Ondanks de tropische temperaturen van de afgelopen periode, lukt het mij ‘s avonds af en toe toch nog om een stofje vast te pakken en te appliceren. Ik ben echt enorm gestoken door een stelletje applicatie-bijen, want ik doe niets anders meer de laatste tijd 😉De Animal Album Quilt van Kim McLean is zo heerlijk om aan te werken, van al die kleuren van Kaffe Fassett en kornuiten word je vanzelf vrolijk.Ik heb intussen het tweede blok met dieren klaar, voor de hele quilt moeten het 16 blokken worden.Op dit blok staan 2 gezellige varkentjes temidden van een kleurig knollenveld. Kijk ze eens blij zijn 🙂
En omdat ik ook wel benieuwd was hoe de blokken voor de rand er uit gaan zien, heb ik ook alvast het eerste randen blok gemaakt. In de rand komen allemaal blokken met daarop vazen met fantasie planten en bloemen, ook al zo’n vrolijk geheel.
Ik heb de 3 blokken even bij elkaar gelegd om te zien hoe dat er uit ziet, en ik ben erg tevreden over het resultaat.
Om te voorkomen dat ik straks aan het eind alle 24 blokken voor de rand achter elkaar moet maken, wil ik deze blokken tussendoor maken. De bedoeling is dat ik nu nog 2 blokken voor de rand maak, en dan weer 2 blokken voor het middenstuk. Zo hoop ik mooi gelijk op te werken.Voordeel van deze blokken is dat deze ook wat sneller klaar zijn dan de blokken met dieren 😉Komende week zal er echter niet heel veel uit mijn handen komen, denk ik, want ik begin voorzichtig aan al wat voor te bereiden voor eind van de week.Want….donderdagochtend vroeg is het namelijk zover, dan vlieg ik naar Birmingham, voor het Festival of QuiltsVorig jaar was voor mij dus de eerste keer, en dit jaar gaan we met een groep van 4, samen met 3 collega’s van de winkel, van donderdagochtend vroeg tot zaterdag einde middag.
Ik kijk er echt enorm naar uit, vooral omdat ik vorig jaar zo onder de indruk was van al het moois wat daar te zien is.Naast natuurlijk alle prachtige quilts en de meer dan 300 winkels, ga ik ook nog naar lezingen van Jenny Doan van de Missouri Quilt Company ; Marti Michell en India Flint .Net als vorig jaar zullen er vast ook weer veel Nederlandse bezoekers zijn, ik ben benieuwd wie ik allemaal tegenkom.De entree- en vliegtickets zijn al geprint, van de week dus alleen nog de koffer inpakken en daarna volop genieten.Als ik weer terug ben, zal ik vast nog wel posten over al onze belevenissen.Festival of Quilts 2018 Birmingham (deel 3 – slot)
Naast het bekijken van de prachtige quilts op The Festival of Quilts in Birmingham is er nog veel meer te zien en te doen.
Op deze foto is slechts een heel klein deel van 1 van de wachtrijen voor de ingang te zien. Tussen al die bezoekers stonden heel veel Nederlandse quilters, en ik heb dan ook veel Nederlanders gezien en gesproken. Erg gezellig om zoveel bekenden tegen te komen.Op Schiphol, in het hotel, in de wachtrij, in de hallen, in de restaurants: overal kwamen we bekenden tegen.Naast Nederlandse bezoekers, waren er ook NL standhouders aanwezig, zoals bijvoorbeeld Petra en Nel van DutchQuilts uit Amsterdam, Rosemary van QBFabrics assisteerde in de Yazzi stand en ook Rinske Stevens was aanwezig met een stand.Op alle dagen had ik van tevoren iets geboekt qua lezing of workshop, om zo de dagen wat te breken.Op donderdag heb ik een lezing gevolgd van Jennie Rayment , genaamd “Bags Galore, Bases, Bottoms and a Whole Lot More”. Een leuke en leerzame lezing over allerlei verschillende manieren om tassen te maken. Het geheel werd met veel enthousiasme en humor aan elkaar gepraat door Jennie.Op vrijdagochtend zijn Gerda en ik beiden naar de lezing “Be Free!” van Ricky Tims geweest. Ik kende Ricky alleen van naam en een paar dingen van internet en had geen idee hoe hij in het echt zou zijn. Wat een leuke en interessante man is dit en wat kan hij goed vertellen.
Hij startte de lezing met een persoonlijk verhaal, omdat zijn huis de afgelopen weken bedreigd werd door de grote bosbranden die in delen van Californië woeden. Als door een wonder, is de omgeving van zijn huis verbrand, maar is het huis gespaard gebleven. Hierna vertelde hij over zijn vrije manier van werken en het snijden en naaien zonder gebruik te maken van linialen. Ik vond het erg leerzaam en verrassend om te horen, en heb er veel van opgestoken.
Voor aanvang van de lezing was er gelegenheid om even een praatje met hem te maken, zijn quilts te bekijken, om de informatiefolder te laten signeren en voor een foto moment.
Vrijdagmiddag had ik een workshop over het gebruik van een AccuQuilt. Met de AccuQuilt kun je uit stof de vormen ponsen en hierna aan elkaar naaien.
Ik heb zelf geen AccuQuilt en ben ook niet van plan om hier mee te gaan werken, maar ik wilde de workshop graag volgen omdat deze gegeven werd door Stuart Hillard.
Wellicht herken je hem nog als 1 van de deelnemers van The Great British Sewing Bee. Wij volgen elkaar o.a. op Instagram en hadden al afgesproken dat we elkaar zeker zouden moeten ontmoeten. Voor aanvang en na afloop hebben we dan ook uitgebreid staan kletsen en natuurlijk was er ook hier weer een fotomoment 🙂
Op zaterdag deed ik een workshop Drafting Cable Designs for Quilting bij Carolyn Gibbs.Australië was ook erg goed vertegenwoordigd. Zo was Karen Styles, waarvan ik de week ervoor een workshop heb gevolgd in Kerkwerve, er met haar stand.Verder kon ik eindelijk Jane MacDonald ontmoeten van BeBe Bold Ik heb jaren geleden al eens iets bij haar besteld en sindsdien volgen we elkaar op social media en hebben regelmatig contact.Ook bijzonder leuk was het om Lynette Anderson na jaren weer eens te zien en spreken. We hebben elkaar al eens ontmoet op de Open Europese Quilt Kampioenschappen in Veldhoven, en nu zagen we elkaar eindelijk weer eens. Lynette is heel erg sympathiek en herkende mij gelijk toen ik aan kwam lopen. Dat is ook de kracht van social media.
Want ik liep ook nog Bonnie Hunter van QuiltVille tegen het lijf, en zij herkende mij (!) Erg grappig en leuk om haar eens te ontmoeten.Naast al de mooie quilts en ontmoetingen die ik had, werden er natuurlijk ook inkopen gedaan.Allereerst de stoffen.
Bij Alter Ego – Handdyed Fabric kocht ik 2 mooie handgeverfde stoffen. Voor mijn doen redelijk buiten mijn comfort-zone, maar ik was hierdoor geïnspireerd door de lezing van Ricky Tims, en met deze stoffen ga ik in de toekomst wellicht wat experimenteren.Bij een Italiaanse stand kwam ik 3 prachtige geweven Japanse stoffen tegen.Bij Changs Fabrics and Crafts uit Londen vond ik 4 prachtige Chinese indigo stoffen.Bij Lynette kocht ik 2 charmpacks van haar stoffenseries.De wit met zwarte stofjes komen altijd van pas en vond ik bij Purple Stitches .En dan rechts bovenaan op de foto met stoffen liggen 2 Liberty of London stoffen van Fabrics Galore en tot slot de groene en roze stof waarvan ik vergeten ben waar ik die vond.
Bij BeBe Bold kocht ik 3 voorbedrukte sashiko stoffen, een patroon voor een opvouwtas en een Japans pakketje voor een kleine etui.
Bij Petit Patch Atelier uit Italië vond ik 2 patronen voor een tas (of een kleine quilt) van de steden Parijs en Londen.Daarnaast liggen 2 patronen voor kleine tafellopers van Pinwheels uit New York.En de Handy Huswif en Jet-Set Sewing Station zijn van Sew and Quilt.
Ik had al langer een boek van Deborah Kemball op mijn verlanglijstje staan en ik kwam het boek Euphoria Tapestry Quilts tegen bij Kaleidoscope .Verder nog wat plastic en magnetische sluitingen voor de tasjes, papieren clamshell malletjes met een plastic mal, en 2 hulpmiddelen voor het maken van biaisband.
Wat natuurlijk niet mocht ontbreken, was een pin van het jaar 2018 met daarop een afbeelding uit de 1718 Coverlet.En als cadeautje kreeg ik van mijn collega dit schattige schildpad speldenkussentje.
En met dit verslag komt er een eind aan mijn verslagen over het Festival of Quilts. Het moge duidelijk zijn: ik heb ontzettend genoten, en wie weet ga ik volgend jaar wel weer 😉Festival of Quilts 2018 Birmingham (deel 2)
Naast de tentoonstellingen met Japanse quilts, waren er natuurlijk nog veel meer exposities en wedstrijdquilts te bewonderen op The Festival of Quilts in Birmingham. De hoofdattractie die ook overal gebruikt werd op het reclamemateriaal was “The 1718 Silk Patchwork Coverlet”
The 1718 Silk Patchwork Coverlet Deze coverlet werd liggend tentoon gesteld in een mooie ruimte in een glazen vitrine, waar je rondom kon lopen. In deze ruimte werd ook allerlei achtergrond informatie uitgelegd.
The 1718 Silk Patchwork Coverlet Naast het origineel, was er ook een expositie met replica’s, waarbij gelijk goed te zien is wat kleuren en stoffen doen met patchwork.
Een andere expositie die ik bijzonder verrassend vond was van de textile artist Alexandra Kingswell . Zij werkt met prachtige felle effen stoffen, en ik werd gegrepen door haar kleurgebruik. Erg mooi en fris om te zien.
Alexandra Kingswell 
Alexandra Kingswell 
Alexandra Kingswell Ook erg interessant vond ik de expositie van de Russische Gulnara Polyanskaya. Haar werk wordt geïnspireerd door wereld architectuur, wat ook duidelijk terugkomt in haar diverse werken.
Gulnara Polyanskaya 
Gulnara Polyanskaya 
Gulnara Polyanskaya 
Gulnara Polyanskaya 
Gulnara Polyanskaya Redelijk last-minute zijn ook de Tentmakers of Caïro nog toegevoegd aan de exposanten, het blijft altijd fascinerend om deze mannen te zien werken met hun grote scharen, naalden en enorme snelheid.
Tentmakers of Caïro Verder laat ik jullie hierbij nog een aantal quilts en objecten zien die mij gewoon aanspraken vanwege de kleur, compositie of ontwerp. Ik heb helaas hiervan niet de namen van de makers, mocht ik die nog achterhalen, dan zal ik die er bij vermelden.Geniet er van, en in de volgende (en laatste posting) zal ik meer vertellen over wat ik verder nog gedaan heb, wie ik ontmoet heb en natuurlijk wat er in de koffer mee naar huis gegaan is 🙂
Philippa Naylor 
Letty Kop 
Festival of Quilts 2018 Birmingham (deel 1)
Het is nu zondag, en gisteravond ben ik weer aangekomen op Schiphol na 3 volle dagen bezoek aan The Festival of Quilts 2018 in Birmingham (UK)Donderdagochtend vroeg (om 5:00 uur ging de wekker) begon de reis hier naartoe, samen met mijn lieve collega en kamergenoot Gerda.
Let niet op de kleine oogjes die we hebben op de foto, deze foto maakten we aan het eind van onze trip na 3 intensieve dagen op het festival 😉
Het was voor ons beiden de eerste keer dat we naar Birmingham gingen, en hadden dus geen idee wat ons te wachten stond…De conclusie die ik nu na afloop kan trekken is: wat een waanzinnig gave en overweldigende ervaring was dit!Laat ik bij het begin beginnen. De reis vanaf huis naar Schiphol, en daar vandaan naar Birmingham Airport verliep zonder tegenslagen. We landden dan ook keurig rond 8:30 uur op de luchthaven en waren vlot door de douane en dergelijke. We hadden een kamer geboekt in het IBIS Birmingham International Airport – NEC, en dit hotel ligt echt op kruipafstand van de uitgang van het vliegveld. Je steekt de weg over en een kleine parkeerplaats en je bent bij het hotel. Het hotel is ons goed bevallen, mede door de uitstekende ligging ten opzichte van het NEC. De kamers zijn prima te doen voor een paar dagen. Wat alleen wat tegenviel was de service in het bijbehorende restaurant (de kwaliteit van het eten was gelukkig wel goed) Hier kon men de drukte op de piekuren (ontbijt en diner) niet echt aan, wat resulteerde in lege manden en bakken tijdens het ontbijt, en bij het diner moesten we beide keren enorm lang wachten op ons eten, en op dag 2 bleek na 1,5 uur dat men onze bestelling voor 2 pizzas was vergeten door te geven aan de keuken… Het hotel kan ik dus wel aanraden, alleen ga voor het eten op zoek naar een alternatief (of eet een stuk vroeger op de avond 😉 )Maar goed, we kwamen dus niet voor het eten, maar het Festival. We hebben na aankomst de koffers afgegeven bij de receptie omdat de incheck pas in de middag kon.Vanaf het vliegveld loopt een gratis treintje/monorail naar het verderop gelegen treinstation, een ritje van nog geen 2 minuten. Vanuit dit station loop je zo de achteringang van het complex binnen.Eenmaal binnen loop je van hieruit nog een aardig stuk door een lange gang, langs allerlei andere hallen. Aan het einde kom je dan uit bij de hallen 7, 8 en 9 waar het allemaal te doen is. In de gang liepen al meerdere quilters dezelfde richting uit. Toen we echter bij het Atrium uitkwamen, wat de centrale hal is vóór de hallen, vielen onze monden open: wat een boel mensen! Het was echt mega druk bij de ingang, en er was een Efteling-achtige slingerende wachtrij in de naastgelegen hal! We zijn achteraan gesloten in deze rij en net op dat moment gingen de deuren open. Wonderbaarlijk genoeg was de hele meute zo naar binnen: de ticket controle verliep bijzonder efficiënt. Toen we hal 7 binnen kwamen lopen, werd ik al overrompeld door de omvang van het festival. Als je nog nooit geweest bent, kun je je geen voorstelling maken van de grootte van het geheel. Drie grote hallen VOL met tentoonstellingen, standhouders, workshop ruimtes en een theater voor lezingen. We hadden afgesproken om ieder de eigen gang te gaan overdag, en spraken bij binnenkomst dan ook een tijd af waarop we elkaar weer zouden treffen voor de lunch. Een afspraak die ons beiden erg goed bevallen is: zo heb je ieder de vrijheid om te gaan en staan waar je wil, en heb je bij de lunch en ‘s avonds elkaar van alles te vertellen en te laten zien.We zijn na binnenkomst dan ook elk een kant op gegaan voor onze eerste kennismaking met dit festijn.Ik kan niet uitleggen hoe overweldigend ik het geheel vond. Werkelijk overal waar je kijkt hangen prachtige quilts, en de hoeveelheid standhouders is ongelooflijk. De eerste dag heb ik een poging gedaan om systematisch door de hallen te lopen, maar overal komen indrukken en prikkels vandaan, en je wil overal tegelijk kijken.Terugkijkend weet ik het nu zeker: qua reisafstand en bereikbaarheid is het Festival erg goed te doen in 1 dag. Alleen: naar mijn mening is 1 dag niet genoeg om alles goed te kunnen zien en doen. Twee dagen is nog aardig aanpoten, en na ons bezoek van 3 dagen heb ik nog het idee dat ik een aantal quilts niet gezien heb.Ik heb de hele dag foto’s gemaakt en weet dan ook nog niet goed wat ik allemaal ga laten zien. Ik splits het maar op in meerdere postings, om jullie op die manier een beetje een indruk te geven van al het moois wat ik gezien en gedaan heb.Ik begin daarom nu eerst maar met de foto’s van de quilts van Japanse quilters (en een paar met Japanse inspiratie)In samenwerking met QuiltMania was er een overzichtstentoonstelling van de prachtige quilts van Shizuko Kuroha. Door QuiltMania is een tijdje geleden een prachtig boek van haar werk uitgegeven. Ongeveer de helft van de quilts uit dit boek waren te zien, samen met ander werk van haar hand. Shizuko was zelf alle dagen aanwezig bij de quilts. Geweldig mooi om dit in het echt te kunnen zien.
Een andere tentoonstelling waar ik naar uitkeek was ook uit Japan afkomstig, namelijk “The 14th Quilt Nihon Exhibition” Een selectie van de prijswinnende quilts van de toonaangevende Japanse quiltcompetitie. Werkelijk prachtig werk, en veelal met de hand gemaakt. Ik ben meerdere keren in dit gedeelte gaan kijken.
Tomoko Sagami 
Tomoko Sagami 
Tomoko Sagami 
Yumiko Takami 
Fumiyo Takemori 
Yukiko Nakao 
Yoko Suzuki 
Maar ook op de andere tentoonstellingen waren door Japan geïnspireerde werken te zien.
Jeanie O’Sullivan 
Jeanie O’Sullivan 
Goed, voor nu is dit denk ik even genoeg lees- en kijkmateriaal. Eerdaags volgt de volgende posting 🙂Jack’s Chain, mallen set en vakantieplannen
In de vorige posting hier schreef ik dat ik geïnspireerd was geraakt door het prachtige boek over de rood witte quilts. Ik liet toen 1 blok zien wat ik gemaakt had.De inspiratie is gelukkig niet verdwenen na dit ene blok, en ik ben al een heel stuk opgeschoten hiermee. Ik heb nu bijna 7 “ringen” klaar, en het is zo leuk om deze te maken.
De grootte van de uiteindelijke quilt wordt bepaald door de hoeveelheid rode en witte stof die ik hiervoor heb. Ik heb niet van tevoren uitgerekend hoeveel blokken ik kan maken, ik bepaal het gewoon gaandeweg. Mijn eerste streven is 13 blokken (dan komt er onderaan nog 1 rij van 2 en 1 rij van 3 bij), maar mocht ik daarna nog veel stof over hebben, dan richt ik mij misschien op 18. De tijd zal het leren, voorlopig kan ik nog wel even vooruit.Ik heb intussen ook ontdekt wat de naam is van dit blok, en het heet een Jack’s Chain.Vorige week vierde ik mijn verjaardag. Voor de mensen die het zich afvragen: ik werd 48 lentes jong (jaja, ik weet het: je zou het niet zeggen, maar het is echt waar 😉 ) En natuurlijk zat er ook wat “quilterigs” tussen de cadeaus, namelijk 2 mallen setjes van House of Quilts
Ik heb de set voor de “Rose of Sharon” en de “Blad Paisley”. Ik weet het: je kunt ook prima zelf malletjes maken van b.v. paterno (doe ik meestal ook), maar ik vind dergelijke kant en klare mallen toch ook wel ideaal werken.
In het vorige nummer van QuiltMania staat een quilt van Janine Alers die ik misschien ooit nog wel eens ga maken, en een paar van deze mallen kun je hier ook voor gebruiken, dus dan heb ik die maar vast in huis 🙂
Op dit moment genieten we trouwens samen van de eerste dagen van onze vakantie. Ik heb de komende 2,5 weken heerlijk vrij. We gaan niet weg deze weken, in mei zijn we al een weekje naar Londen geweest. Hoewel we dus niets gepland hebben om weg te gaan, gaan we ons vast wel vermaken deze dagen.Ik heb echter wel een paar quilt gerelateerde dingen gepland staan.Ten eerste ga ik vrijdag 3 augustus naar de Open Dagen van De Quiltster in Kerkwerve. ‘s Ochtends ga ik naar de lezing van Yvonne van Rijn over haar boek “Take is easy” en ‘s middags naar de workshop van Karen Styles uit Australië.En dan in de week daarna is het eindelijk zover: The Festival of Quilts in Birmingham!
Al een jaar kijk ik hier naar uit, vorig jaar toen de beurs van 2017 net afgelopen was heb ik al een hotelkamer geboekt, en nu is het eindelijk zover. Dit is mijn allereerste keer dat ik een buitenlandse tentoonstelling en beurs ga bezoeken, en ik hoor van verschillende kanten dat het erg de moeite waard is, dus ik ga mij vast enorm vermaken. Ik ga samen met een collega, en we zijn er van donderdagochtend vroeg tot zaterdag einde van de middag. Alles is geregeld: hotel, vliegtickets, entreetickets, workshops en lezingen, dus ik ben er klaar voor.Ik heb al meerdere Nederlandse quilters gesproken die ook gaan, dus ik kom vast veel bekenden tegen. Reken maar op een uitgebreid verslag zodra ik weer terug ben 🙂De kussende mannetjes van Oma Miet, vogeltjes, Zen Chic en beurzen
Misschien heb je het al ergens voorbij zien komen: het verhaal van oma Miet. Oma Miet is 85 jaar jong en woont in Deurne. Voor haar kleinzoon die op jongens valt, borduurde zij een eigentijdse variatie op het beroemde kussende mannetje/vrouwtje in Delfts Blauw: met 2 mannetjes 🙂 De media heeft dit opgepikt en binnen korte tijd is Oma Miet een beroemdheid geworden.Haar kleinkinderen zijn een Facebookpagina gestart (https://www.facebook.com/STIKverliefd/) en intussen wordt zij overstelpt met bestellingen. Dit zijn er zoveel geworden, dat er momenteel een stop op het aantal bestellingen is gezet… Maar je kunt haar altijd een berichtje sturen via FB, misschien is er een wachtlijst?Aangezien ik dit wel een erg leuk idee vond voor mijn eigen mannenhuishouden (wij tweeën + 2 katers 😉 ) besloot ik vorige week mijn eigen versie te borduren. Het borduurpatroon van het mannetje/vrouwtje had ik al (vraag mij niet waar het vandaan komt, want ik heb werkelijk geen idee, ik heb het al een hele tijd) Het vrouwtje heb ik gedumpt (sorry dames 🙂 ), het patroon van het mannetje 1x gespiegeld en zo kon ik deze beide mannetjes borduren.
Het was lekker vlot klaar, in nog geen week tijd heb ik het gemaakt. Ik moet nog even bedenken hoe ik het verder af ga werken, ik denk dat ik met een randje stof er omheen een mini quiltje ervan maak.Naast de hype van oma Miet, is er momenteel ook een andere hype, die je vast al ergens hebt gezien: de vogeltjes van Janine. Janine van House of Quilts in Brielle heeft een malletje ontwikkeld voor een vogeltje, wat je kunt appliceren. Een mooi stevig doorzichtig malletje, waarmee je het lijfje en 1 vleugeltje af kunt tekenen op je stof.
Het zal je vast niet verbazen dat ik hiervoor (ook) gevallen ben, en het is ontzettend leuk om te doen. Sinds ik de Down The Rabbit Hole quilt gemaakt heb, heb ik de slag van appliceren helemaal te pakken, en dit vogeltje is perfect om de vaardigheid op peil te houden. Ik zelf maak de vogeltjes d.m.v. needleturn appliceren, maar Janine geeft ook een heel duidelijke uitleg om de vogeltjes te maken met H250 Vlieseline. En bij het patroon zit een tekening om eventueel zelf ook nog een vogelhuisje toe te voegen. Ik heb er voor gekozen om “hippe vogels” te maken, dus felle kleurtjes, en de ondergrondjes zijn allemaal wit/crème met zwart.
Nu ik het net had over de Down The Rabbit Hole: deze is intussen startklaar om met de hand te gaan quilten! Ik heb het geheel op een longarm machine laten rijgen, omdat ik het niet zag zitten om een quilt van deze grootte zelf te rijgen. Ik heb het geheel naar Atelier Hestia in Maarsbergen gebracht, en binnen no-time kon ik het weer ophalen. Keurig machinaal geregen, dus het quilten kan beginnen.
Intussen is het al weer even geleden, maar ik ben laatst ook nog naar een show and tell geweest bij Quiltwinkel Margreet Otto van Brigitte Heitland . Brigitte is 1 van de MODA ontwerpsters en haar stoffen zijn bekend onder de naam Zen Chic. Veel moderne prints en quilts, erg mooi om te zien.
Als je de quilts van Brigitte ook eens in het echt wil bekijken: morgen starten in Rijswijk de Patchwork en Quiltdagen (donderdag 12 t/m zaterdag 14 april) en hier is o.a. een tentoonstelling van haar werk te zien. Ik ga hier donderdag naartoe als bezoeker en zaterdag werk ik op de beurs in de stand van Patchworkwinkel Carol Cox , wie weet kom ik je nog wel tegen.Een leuk vooruitzicht dus. Waar ik ook absoluut naar uitkijk, is mijn trip in augustus, want dan ga ik definitief naar het Festival of Quilts in Birmingham. Vlucht en hotel zijn al geboekt, en a.s. maandag 16 april start de ticketverkoop en de workshops.Eén van de hoogtepunten zal zijn de expositie van de 1718 Coverlet: de oudste goed bewaard gebleven patchwork top van Engeland. Ik heb laatst als voorstudie materiaal dit boek gekocht, waarin meer te zien en lezen is over de coverlet, en ook alle patronen om een eigen versie hiervan te maken.
