Artikelen met tag breien:
Mysteriequilt Reiko Kato en 21 jaar
In mijn vorige posting over de kleine quiltstandaard was ik vergeten te vermelden waar ik het rekje kocht. Ik vond het in Engeland bij Cottonpatch.co.uk, als je op de link klikt, kom je meteen op de pagina met de standaards terecht.
Ik had eigenlijk nu graag mijn gequilte Sunbonnet willen laten zien, alleen gooide mijn rug de afgelopen tijd wat roet in het eten. Door rugpijn kon ik niet quilten, waardoor dit even minder snel gaat. Maar de witte rand is intussen helemaal klaar, en ik ben begonnen aan de blauwe rand. In de witte rand heb ik waaiers gequilt:
Quilten ging dus helaas even niet, maar op de bank breien ging nog wel, dus ik ben weer een stuk opgeschoten met mijn tweede sjaal. Ik heb 4 bolletjes wol hiervoor, en ben bijna klaar met de derde, dus dat schiet mooi op.
En dan moet ik hier ook maar meteen bekennen dat ik afgelopen weekend toch weer gevallen ben voor een nieuw project… Vrijdag lag namelijk de nieuwe QuiltMania in de bus, en ik had al gelezen dat er een Mysterie van Reiko Kato zou komen in 2013. Toen ik de eerste plaatjes hiervan op Facebook zag verschijnen, wist ik het eigenlijk al, en toen ik de QuiltMania in handen had, wist ik het zeker: die wil ik maken! Het komende jaar staat er in elk magazine 1 deel, en uiteindelijk zullen het 6 delen worden. Ik ben intussen gestart met het eerste deel en het is erg leuk om te doen. Heel pietepeuterig werk af en toe, vooral de handjes zijn erg klein, maar wel te doen. Zijn er nog meer mensen die met deze Mysterie mee gaan doen?
De meeste bloglezers/quilters zullen het wel gezien hebben, op diverse blogs verschijnen de afgelopen tijd “21 jaar” foto’s. Als ik het mij goed herinner, plaatste Mienke op haar blog een foto van toen zij 21 was, en sindsdien verspreidt dit fenomeen zich als een olievlek over BlogLand 😉 Erg leuk om te zien! Hier werd al gehint of ik als man ook niet mee wilde doen hieraan. Dus…zojuist even boven in de kast gekeken bij de fotoboeken, en jawel, ik vond een vakantie-album uit 1991. Niet echt een duidelijke foto, maar ik ben het toch:
Het was dus 1991, ik was 21 en ging voor het eerst alleen (zonder ouders) op vakantie. Met My Way op jongerenreis, naar Albufeira in Portugal. Voor het eerst zo ver weg, en voor het eerst vliegen. Het was een leuke vakantie.En tijdens het zoeken kwam ik ook nog deze foto tegen. Ietsjes later gemaakt, het exacte jaartal weet ik niet, maar zeker ergens begin jaren negentig, dus ik was begin twintig. Aan mijn kleur te zien was ik ook net op vakantie, ik gok dat dit op Cyprus is, maar weet het niet zeker.
Volgens mij had ik in deze periode een beugel, aan mijn mond te zien. En ik had hier nog haar 🙂Grappig om te zien dat het eigenlijk nog maar zo kort geleden lijkt, maar dat je intussen toch weer zo veranderd bent.
Eind van het jaar
Het einde van het jaar komt al weer rap dichterbij. Nog 2 dagen werken en dan begint voor mij/ons de Kerstvakantie, tot begin januari lekker een paar vrije dagen. Voor sommigen is het eind van het jaar een mooi moment om de balans van het afgelopen jaar op te maken, of om in een eindsprint nog wat projecten af te maken. En ik zal het maar meteen zeggen: dat gaat bij mij niet gebeuren… Ik zou willen dat ik op de valreep nog van alles kon tonen wat klaar is, maar helaas… Ik ben wel met van alles en nog wat bezig, maar niets is zover dat het (bijna) klaar is. Ik ben gewoon nog lekker met de bekende projecten bezig. Allereerst het quilten van de Sunbonnet Sue. Ik ben nu met de onderste rij Sunbonnets bezig:
Op de foto kun je zien dat ik de blokken links- en rechtsboven niet raster, maar met cirkels quilt. Het rasteren vind ik super om te doen en om te zien, maar ik wilde wat meer spanning/interessants/variatie in het quiltwerk aanbrengen. Ook voor de rand heb ik al een idee in mijn hoofd, maar eerst de laatste blokken en klosjes quilten.Verder wordt er af en toe nog een ster gemaakt. Het gaat niet hard, maar elke ster is er toch weer 1…
En, niet geheel verrassend denk ik: ik heb weer iets nieuws op de breipennen staan 😉 Toen ik met de vorige sjaal bezig was en een beetje aan het rondkijken was naar breitips, kwam ik o.a. een andere manier van breien tegen. Ik ben van vroeger nog gewend om de lange pennen onder de arm te houden, en dan met rechts de draad over te halen. Alleen kwam ik ook een andere variant tegen, het Continental breien, waarbij je met kortere naalden kunt werken, en met links de draad vasthoudt. Op de blog van Shirley kwam ik dit duidelijke filmpje tegen van YouTube:
En nieuwsgierig als ik ben, ben ik natuurlijk meteen op zoek gegaan naar wol en naalden, en met de laptop bij de hand ging ik van start. En wederom: dat viel in het begin nog niet mee. Ik was door Glenn al gewaarschuwd dat het in het begin voelt alsof je altijd met rechts schrijft, en nu ineens links moet leren schrijven. De eerste steken gingen dan ook erg moeilijk, en waren erg strak, maar na verloop van tijd ging het steeds beter. Het is een heel andere manier dan ik gewend was, maar het lukt tot nu toe prima. Alleen nog niet te ingewikkeld, ik wil eerst iets doen met alleen maar rechte steken (dus de ribbelsteek) En ik moet bekennen dat het best “natuurlijk” aanvoelt, je hoeft de draad niet meer “om te slingeren”, maar haakt als het ware met je breinaald de draad erdoor. Bekijk het filmpje maar eens, dan zie je vanzelf wat ik bedoel. Ik heb dit keer, net als de vorige keer, voor een van kleur verlopend garen gekozen. Dat vind ik altijd een erg mooi effect, het lijkt een beetje op breien met een tovelbal: steeds benieuwd welke kleur er nu weer komt 🙂
Dit gaat ook weer een sjaal worden, maar omdat ik deze op kleinere (rondbrei) pennen brei (nummer 4), duurt het iets langer voordat ‘ie klaar zal zijn. Maar goed, dat maakt ook niet uit, niet het doel is belangrijk, maar de reis er naartoe… (mooi gesproken, toch? 😉 )Om echter toch *iets* te laten zien wat klaar is, laat ik nog even een foto zien van de Kerstbal die ik een tijd geleden al maakte. Ook weer op YouTube kwam ik een filmpje tegen van deze techniek. Het is een soort vouwtechniek, en de lapjes zet je met speldjes vast in een piepschuim bal. Een leuk klein werkje om tussendoor te doen.
En met deze Kerstbal sluit ik meteen deze posting af. Ik weet niet zeker of dit de laatste posting van dit jaar is of niet, maar voor de zekerheid wens ik alle lezers hierbij alvast hele fijne feestdagen toe, een goede jaarwisseling en een heel creatief en mooi 2013!Sjaal en knoopjes
Ik had al zo’n vermoeden dat de winter er aan zat te komen, dus de afgelopen dagen even de versnelling op de breipennen aangezet, zodat ik gisteravond mijn allereerste zelfgebreide sjaal af kon hechten. En dit is ‘m geworden, compleet met 1 foutje er in, maar goed: een kniesoor die daar op let…
Ik ben er erg tevreden over, ik viel vooral voor al die verschillende kleuren die in de wol zitten. En het viel mij mee hoe snel je eigenlijk zoiets in elkaar hebt zitten, na wat valse starts had ik de smaak te pakken en was ‘ie binnen een paar dagen klaar (maandag gestart, vrijdag klaar) Ik zal er in de toekomst vast nog wel eens vaker één maken.Afgelopen week kreeg ik een mailtje van Janet van NenneDesign. Op haar blog had ik een give-away gewonnen en ik mocht op haar website 3 knoopjes uitzoeken:
Deze zullen in de toekomst zeker een keer op een quiltje terecht komen, de sleutel wil ik (samen met een knoopje in de vorm van een huisje, uit dezelfde serie) op mijn “ooit-nog-te-maken” Home Sweet Home quilt maken. Janet, dank je wel voor deze mooie knoopjes, en als je NenneDesign nog niet kent, neem dan eens een kijkje op de website of lees de blog van Janet.
Over Kaffe, Sue en Emma
Een tijd geleden schreef ik hier dat Kaffe Fassett een autobiografie geschreven heeft. Intussen ben ik halverwege in het boek en het is een erg mooi uitgevoerd boek, en boeiend om over zijn leven te lezen. Nu kreeg ik laatst van een lid van onze bee een mail met de vraag wie er zin had om mee te gaan naar een lezing van Kaffe in Amsterdam. Gelukkig was het ‘s avonds, dus ik kon wel. En zo gingen we afgelopen donderdag op weg naar de American Book Centre aan het Spui. Eerst natuurlijk nog even een bezoekje gebracht aan Den Haan en Wagenmakers, een hapje eten en toen was het tijd voor de signeersessie. Ik heb geen idee hoe druk het normaal is bij een signeersessie, maar ik had het idee dat er nog best veel mensen naar toe gekomen waren. Hier zie je Kaffe (rechts) en Brandon Mably tijdens het signeren:
Ik had natuurlijk mijn boek mee genomen en zo kreeg ik ook een krabbel van Kaffe in het boek:
Na het signeren liepen we naar de Treehouse van de ABC Store, waar Kaffe een lezing over zijn boek gaf. De bovenzaal was goed gevuld en Kaffe vertelde o.a. over zijn werk en zijn leven:
Erg leuk om de man, wiens stoffen en boeken ik elke week zie, eens in levende lijve te zien en horen spreken. Het is een erg creatieve man, en dat komt ook goed naar voren in zijn biografie. Opvallend vond ik echter dat hij zei dat hij een “very sloppy” (erg slordig) werker is: zijn breiwerken en quilts zijn prachtig om te zien, alleen aan de achterkant hangen blijkbaar vaak de draden erbij. Ook van het precieze quiltwerk moet hij het niet hebben. Ik vond dat wel opmerkelijk om te horen, bij zo’n creatief persoon heb ik altijd het idee dat ze ook “perfect” werken, maar dat is blijkbaar niet zo. Het was in ieder geval inspirerend om te horen.En dat het inspirerend was, bleek maar weer de dagen er na… Tijdens de lezing zei Kaffe namelijk dat hij destijds in 20 minuten in de trein had leren breien van iemand. Hij had een aantal breiwerken en quilts mee genomen om te tonen, en hij had o.a. een hele mooie sjaal bij zich. Ik zei nog tegen de mensen met wie ik was: “dan moet ik eigenlijk ook eens leren breien, alleen heb ik daar geen tijd voor” Vroeger als kind heb ik op school en van mijn moeder wel eens de basis geleerd, maar een breiwerk opzetten en dergelijke heb ik nooit gedaan. Maar gelukkig is daar YouTube, en na een paar filmpjes bekeken te hebben, was ik er van overtuigd dat ik het kon. Dus: breipennen en wol gekocht en aan de slag. Voor de kenners: ik heb bamboe pennen nr. 7 en 2 strengen Rowan Colourscape Chunky. Het opzetten ging redelijk vlot, dus ik kon aan de slag met de sjaal die ik wilde maken. Veertig steken breed, en steeds 2 recht, 2 averecht, zodat er een mooie ribbel in komt. ..*zucht*…dat viel nog niet mee… Ik presteerde het steeds om na een aantal pennen een steek extra op de pen te krijgen (dus 41) Een rij uithalen ging wel, alleen kreeg ik dan het werk weer niet goed op de pennen, dus: helemaal uittrekken. En dat ging steeds zo door, ik werd er moe van… Na een keer of 15 opzetten en later weer uithalen heb ik er een nachtje over geslapen en ben de volgende dag opnieuw begonnen. Ik heb geconcentreerd zitten werken en ineens zag ik wat ik fout deed: ik vergat soms om bij het averecht breien de draad naar voren te brengen, waardoor het op de volgende pen leek alsof ik een extra steek had. Ik was toen al weer een heel eind op weg en besloot om de extra steek weg te werken en door te werken. En, laat ik het afkloppen, maar vanaf dat moment heb ik geen enkele keer meer deze fout gemaakt. En nu heb ik 1 streng al gebreid en begint het al aardig op een sjaal te lijken. Nog even doorwerken en de winter kan beginnen:
Verwacht nou niet dat hier binnenkort complete truien of de momenteel zo populaire breirollen voorbij komen: ik vind het leuk om even tussendoor te doen, en zie wel wat ik in de toekomst nog ga doen.En ligt het quilten nu helemaal stil dan? De afgelopen paar dagen wel even, maar daarvoor heb ik nog van alles gedaan. Er wordt eens een ster gemaakt, of een blokje voor mijn Japanese Boxes. Maar ook aan mijn Sunbonnet Sue wordt nog gewerkt. Ik heb nu 4 van de Sue blokken gequilt:
Ik zit er over te denken om de hoekblokken op een andere manier te quilten, maar dat zien jullie vast binnenkort.Tot slot nog even een foto van mijn laatste, niet quilt-gerelateerde, aankopen. Al een tijd zag ik ze opduiken op diverse blogs en ineens “werd ik er door gegrepen”: de mooie mokken van Emma Bridgewater. Het was even zoeken naar een adresje in de omgeving van Utrecht waar ik ze zou kunnen bekijken (ik wilde ze niet online bestellen) en vond een winkel in Zeist die een enorme collectie heeft. Helemaal blij ging ik naar huis met deze 2 mooie exemplaren. Ik vrees dat er in de toekomst nog wel meer mokken zullen komen 😉
