Artikelen met tag Kamperlijntje:
Show and tells; Adam en Steve; Carolina Oneto; Kamperlijntje in Nantes; Lumbago affo; Cherrywood quilt; KONA kaart; Stockholm
Jeetje, ik zou mij bijna opnieuw voor moeten stellen hier op mijn eigen blog. Is het lang geleden!?
Het feit dat het hier zo stil is, betekent absoluut niet dat ik stilzit. Integendeel zelfs, er gebeurd van alles en nog wat, zoveel dat ik mijzelf geen tijd en rust gun om even rustig te gaan zitten voor een posting. Maar goed, vandaag een dagje thuis, en voordat de naaimachine op tafel komt, nu dan toch eerst zitten en schrijven!
De laatste posting hier is van half maart. Wat is er sindsdien allemaal gebeurd of gedaan…
Allereerst heb ik 3 leuke show and tells mogen verzorgen met mijn quilts. Op woensdag 15 maart was ik te gast bij een gezellige quiltgroep in Boxtel, op woensdag 29 maart mocht ik naar Gorinchem om daar bij De Lingelappers mijn quilts te laten zien en op zondag 9 april had ik voor het eerst een lezing voor een groep niet-quilters. Ik ben lid van het COC Midden Nederland en de 50+ Regenbooggroep organiseert iedere maand een bijeenkomst in Utrecht. En ik was gevraagd of ik daar iets wilde komen vertellen en tonen over patchwork en quilts. Ik heb het verhaal iets aangepast, omdat het allemaal geen quiltmakers waren, en ik had wat speciale quilts en boeken meegenomen die voor deze doelgroep aansprekend waren. Met name de Adam en Steve quilt werd erg gewaardeerd 🙂
Als je nu ook eens een show and tell bij wil wonen, dan kan dat o.a. in Etten Leur: tijdens de open dagen van Quitshop Leur verzorg ik daar op zaterdag 17 juni in de middag een show and tell. Opgeven kan via de webshop van de winkel: https://www.quiltshop.nl/quiltcursussen/show-tell-gert-van-raalten
Ik noemde de quilt zojuist al even, de Adam en Steve quilt. Velen hebben hem al kunnen zien in het echt, hij heeft zelfs in het Volkskrant Magazine gestaan met een interview van mij, alleen: het is/was nog steeds geen quilt, enkel een top. En omdat het best een groot formaat is, kon ik mijzelf er nog niet toe zetten om het geheel te gaan sandwichen en quilten. Met de hand quilten gaat maanden, zo niet jaren duren, en mijn machine vaardigheden zijn nog niet van zo’n kwaliteit dat ik het aandurf om een quilt van deze grootte op de machine te doen. Daarom heb ik besloten om de quilt weg te brengen naar Elly Prins in Zoetermeer om daar professioneel op de longarm machine te laten quilten. Adam en Steve zijn dus even uit logeren, ik ben erg benieuwd hoe het er straks uit gaat zien.
In april werden in de Broodfabriek in Rijswijk de jaarlijkse Patchwork- en Quiltdagen gehouden, en nog 1x heb ik daar op zaterdag meegeholpen in de stand van Patchworkwinkel Carol Cox. Nu las ik in de week daarvoor op Instagram dat de Braziliaanse moderne quiltster Carolina Oneto in Amsterdam zou zijn die week en zij vroeg naar tips in Amsterdam en Berlijn. Ik heb haar daarop wat tips gestuurd, en ook verteld over de Patchwork- en Quiltdagen. Vrij snel daarop kreeg ik al bericht van haar dat zij dit in haar agenda opgenomen had en vroeg of ik er zaterdag was. Ik heb Carolina voor het eerst ontmoet en gesproken afgelopen november in Houston, en sindsdien volgen we elkaar op social media. Ik was dan ook erg blij dat ik die dag in Rijswijk was en haar opnieuw kon spreken. Het was leuk om haar opnieuw te zien.
Nog meer beursnieuws: eind april werd in Nantes de jaarlijkse beurs “Pour l’Amour du fil” van Quiltmania gehouden, en dit jaar was Nederland het gastland. Dat houdt in dat er o.a. diverse Nederlandse quilters en ontwerpers een eigen tentoonstelling hadden om zo te tonen wat wij in Nederland zoal doen en maken. Aan het Nederlandse Quiltersgilde en het Dutch MQG was gevraagd om een tentoonstelling samen te stellen met moderne quilts uit Nederland. Modern quilten is een tak van sport die in Frankrijk zo goed als (nog) niet beoefend wordt, dus het is dan altijd leuk om iets nieuws te kunnen laten zien, en wellicht inspireert dit om ook eens iets anders te proberen. Mijn quilt “Kamperlijntje” was ook geselecteerd om deel te nemen, dus zo hing er ineens werk van mijn hand in Frankrijk. Ik was helaas zelf niet in de gelegenheid om deze beurs en tentoonstelling te bezoeken, maar gelukkig waren er genoeg bezoekers die de quilts op de foto gezet hebben. Op YouTube staat trouwens een mooie video impressie van dit deel van de tentoonstelling: https://www.youtube.com/watch?v=3meGnvEHbFI
Nu lijkt het alsof ik alleen maar buiten de deur bezig ben, maar niets is minder waar: wanneer ik thuis ben, wordt er ook nog keurig aan projecten gewerkt. Zo kan ik jullie melden dat ik een heuse affo heb, volledig met de hand gemaakt. In 2018 ben ik gestart met het maken van de “Lumbago” quilt, naar het Inner City patroon, en deze heb ik gemaakt met allemaal staaltjes stof van Oakshott Fabrics. De top was al een tijd klaar, ging ook regelmatig mee naar een show and tell, en na afloop van 1 van deze show and tells besloot ik om thuis de top niet weer op te bergen, maar te gaan dubbelen en eindelijk eens af te maken. En dat is gelukt, de quilt is nu helemaal klaar, met de hand genaaid en gequilt en voorzien van een label.
En alsof dat nog niet genoeg is, ben ik ook nog een nieuw machine project gestart, welke intussen ook bijna klaar is. Op het QuiltFestival afgelopen november in Houston, kocht ik 9 fat quarters van Cherrywood Fabrics Na een tijdje sudderen ontstond bij mij een idee om hier iets mee te gaan doen. Ik besloot om uit ieder lapje stof 2 grote vierkanten, 2 kleine vierkanten en 4 stroken te snijden. De vierkanten en stroken ben ik gaan combineren qua kleur. Vervolgens ben ik ieder vierkant door gaan snijden, heb hier een strook tussen genaaid, nogmaals een keer gesneden, nog een strook ertussen, net zolang tot ik alles verwerkt had. Toen ben ik de blokken uit gaan leggen om tot een compositie te komen en heb ik de top in elkaar genaaid.
Voor de achterkant heb ik de resten Cherrywood stof aan elkaar genaaid, en ik had nog blauwe stippen van MODA Grunge liggen, genoeg om een achterkant mee samen te stellen.
Ik ben het geheel momenteel op de machine aan het quilten. Dit doe ik vrij intensief dus het is veel werk, maar ik ben erg tevreden over hoe het geheel er uit gaat zien. Binnenkort kan ik dus hopelijk opnieuw een affo laten zien.
Verder kocht ik een tijd geleden via internet zo’n handige kleurenkaart met daarop alle 365 effen tinten van de KONA Cotton Solid collectie. Aangezien ik de laatste tijd vaker moderne(re) quilts maak en graag met effen stoffen werk, leek zo’n kleurenkaart mij wel erg handig. Alleen is het minder handig dat al deze mini-stofjes in een boekwerk geplakt zijn, want zo kun je de kleuren weer niet naast elkaar leggen. Daarom heb ik ervoor gekozen om de hele kaart in stukken te snijden, zodat ik uiteindelijk 365 mini kleurenkaartjes heb. Zo kan ik makkelijk combinaties bij elkaar zoeken en kleuren met elkaar vergelijken.
Gelukkig bestaat het leven niet alleen maar uit werk en quiltactiviteiten, vorig weekend waren we even een lang weekend in Stockholm/Zweden. We waren hier nog nooit geweest, maar aangezien mijn jongste neef hier in de buurt woont en werkt, was dit een mooie reden om hem op te zoeken. Wat een geweldig mooie stad is Stockholm! Nog mooier dan ik mij van tevoren bedacht had, heel erg verrassend. Hier zullen we zeker nog eens vaker naartoe gaan.
Kamperlijntje quilt
Als je op Instagram iets op wil zoeken, zie je op de pagina waar je je zoekopdracht invult suggesties staan, gebaseerd op de foto’s en interesses die je leuk vindt. In mijn geval zie ik dus veel quilt suggesties voorbij komen.
Toen ik een tijd geleden iets op wilde zoeken, zag ik een foto van een lekker moderne quilt waar ik gelijk verliefd op werd. Het was een quilt van Tara Faughnan en het was de “Railroadties” quilt (railroadties zijn spoorbielzen)
Ik heb Tara benaderd om te vragen of er een patroon van beschikbaar is, of dat zij hier workshops in verzorgde, maar dat is niet het geval. Zij gaf mij toestemming om een eigen versie van deze quilt te maken.
Als ik een quilt maak, werk ik graag netjes. Wie echter mijn stoffen voorraad ooit gezien heeft, weet dat deze allesbehalve “netjes” is. Er zit geen enkel systeem in, alles zit door en bij elkaar in. Ik had dan ook het idee dat ik niet genoeg effen stoffen zou hebben om deze quilt te maken. Dus op een gegeven moment ben ik gaan rommelen in al mijn bakken en heb alles erbij gehaald, en heb elke effen stof eruit gehaald. En dan blijkt ineens dat je toch veel meer hebt dan je van tevoren dacht…
Dus ik kon eigenlijk gelijk aan de slag. De blokken worden al improviserend in elkaar gezet, er zijn dus geen vaste maten of regels. Eerst snij je 1 bredere strook van 1 kleur en 2 smallere stroken van een andere kleur. Dit heb ik wel langs een liniaal gesneden, maar niet recht, de stroken mogen bij voorkeur zelfs wat scheef lopen. Die naai je aan elkaar met de brede strook in het midden. Zodra deze klaar is en gestreken, snij je dit blok op verschillende plekken door, wederom bij voorkeur wat schots en scheef. De stukken die zo ontstaan hussel je wat door elkaar en naai je met wederom stroken van een andere kleur aan elkaar. Tot slot maak je het blok recht door de zijkanten recht te snijden. In mijn geval gebruikte ik mijn snijliniaal van 15 cm breed als richtlijn voor de breedte.
Zo heb ik meerdere blokken gemaakt totdat ik er genoeg had, en heb ik de blokken uitgelegd op bed om tot de uiteindelijke lay out te komen. Ik heb alleen effen stoffen uit mijn voorraad gebruikt, alleen de stof voor de bies heb ik gekocht.
Het quilten heb ik ook op de naaimachine gedaan door rechte verticale lijnen heel dicht naast elkaar te naaien. Een intensieve klus, maar het effect vind ik bij moderne quilts altijd erg mooi. Voor de achterkant heb ik een groenig garen gebruikt, en aan de voorkant voornamelijk geel, met af en toe 1 lijn roze ertussen: ik kon namelijk niet kiezen tussen geel en roze, dus ik heb ze allebei gebruikt. Alle garens zijn Glide Trilobal garens.
Voor de achterkant heb ik 6 fat quarters gebruikt die al sinds ik begon met quilten in mijn voorraad lagen, maar nog nooit gebruikt waren. Dit vind ik een erg leuke manier om zulke “vergeten” stoffen toch te gebruiken, dus dat wil ik in de toekomst vaker gaan doen.
De naam die ik aan deze quilt heb gegeven is “Kamperlijntje”. Ik ben namelijk geboren en opgegroeid in Hattem, en de dichtstbijzijnde grote stad is Zwolle, dus daar kwam ik regelmatig. Mijn vervolgopleiding na de MAVO heb ik ook in Zwolle gedaan. Iedere keer wanneer ik naar Zwolle ging, kwam ik over de overgang van het Kamperlijntje. Dit is de trein tussen Zwolle en Kampen, en bestaat uit een enkel spoor, waar de trein tussen beide steden heen en terug rijdt. Ik heb dan ook heel wat keren staan wachten voor deze overgang. Vandaar de naam: Kamperlijntje.
