Artikelen met tag Lumbago:
Show and tells; Adam en Steve; Carolina Oneto; Kamperlijntje in Nantes; Lumbago affo; Cherrywood quilt; KONA kaart; Stockholm
Jeetje, ik zou mij bijna opnieuw voor moeten stellen hier op mijn eigen blog. Is het lang geleden!?
Het feit dat het hier zo stil is, betekent absoluut niet dat ik stilzit. Integendeel zelfs, er gebeurd van alles en nog wat, zoveel dat ik mijzelf geen tijd en rust gun om even rustig te gaan zitten voor een posting. Maar goed, vandaag een dagje thuis, en voordat de naaimachine op tafel komt, nu dan toch eerst zitten en schrijven!
De laatste posting hier is van half maart. Wat is er sindsdien allemaal gebeurd of gedaan…
Allereerst heb ik 3 leuke show and tells mogen verzorgen met mijn quilts. Op woensdag 15 maart was ik te gast bij een gezellige quiltgroep in Boxtel, op woensdag 29 maart mocht ik naar Gorinchem om daar bij De Lingelappers mijn quilts te laten zien en op zondag 9 april had ik voor het eerst een lezing voor een groep niet-quilters. Ik ben lid van het COC Midden Nederland en de 50+ Regenbooggroep organiseert iedere maand een bijeenkomst in Utrecht. En ik was gevraagd of ik daar iets wilde komen vertellen en tonen over patchwork en quilts. Ik heb het verhaal iets aangepast, omdat het allemaal geen quiltmakers waren, en ik had wat speciale quilts en boeken meegenomen die voor deze doelgroep aansprekend waren. Met name de Adam en Steve quilt werd erg gewaardeerd 🙂
Als je nu ook eens een show and tell bij wil wonen, dan kan dat o.a. in Etten Leur: tijdens de open dagen van Quitshop Leur verzorg ik daar op zaterdag 17 juni in de middag een show and tell. Opgeven kan via de webshop van de winkel: https://www.quiltshop.nl/quiltcursussen/show-tell-gert-van-raalten
Ik noemde de quilt zojuist al even, de Adam en Steve quilt. Velen hebben hem al kunnen zien in het echt, hij heeft zelfs in het Volkskrant Magazine gestaan met een interview van mij, alleen: het is/was nog steeds geen quilt, enkel een top. En omdat het best een groot formaat is, kon ik mijzelf er nog niet toe zetten om het geheel te gaan sandwichen en quilten. Met de hand quilten gaat maanden, zo niet jaren duren, en mijn machine vaardigheden zijn nog niet van zo’n kwaliteit dat ik het aandurf om een quilt van deze grootte op de machine te doen. Daarom heb ik besloten om de quilt weg te brengen naar Elly Prins in Zoetermeer om daar professioneel op de longarm machine te laten quilten. Adam en Steve zijn dus even uit logeren, ik ben erg benieuwd hoe het er straks uit gaat zien.
In april werden in de Broodfabriek in Rijswijk de jaarlijkse Patchwork- en Quiltdagen gehouden, en nog 1x heb ik daar op zaterdag meegeholpen in de stand van Patchworkwinkel Carol Cox. Nu las ik in de week daarvoor op Instagram dat de Braziliaanse moderne quiltster Carolina Oneto in Amsterdam zou zijn die week en zij vroeg naar tips in Amsterdam en Berlijn. Ik heb haar daarop wat tips gestuurd, en ook verteld over de Patchwork- en Quiltdagen. Vrij snel daarop kreeg ik al bericht van haar dat zij dit in haar agenda opgenomen had en vroeg of ik er zaterdag was. Ik heb Carolina voor het eerst ontmoet en gesproken afgelopen november in Houston, en sindsdien volgen we elkaar op social media. Ik was dan ook erg blij dat ik die dag in Rijswijk was en haar opnieuw kon spreken. Het was leuk om haar opnieuw te zien.
Nog meer beursnieuws: eind april werd in Nantes de jaarlijkse beurs “Pour l’Amour du fil” van Quiltmania gehouden, en dit jaar was Nederland het gastland. Dat houdt in dat er o.a. diverse Nederlandse quilters en ontwerpers een eigen tentoonstelling hadden om zo te tonen wat wij in Nederland zoal doen en maken. Aan het Nederlandse Quiltersgilde en het Dutch MQG was gevraagd om een tentoonstelling samen te stellen met moderne quilts uit Nederland. Modern quilten is een tak van sport die in Frankrijk zo goed als (nog) niet beoefend wordt, dus het is dan altijd leuk om iets nieuws te kunnen laten zien, en wellicht inspireert dit om ook eens iets anders te proberen. Mijn quilt “Kamperlijntje” was ook geselecteerd om deel te nemen, dus zo hing er ineens werk van mijn hand in Frankrijk. Ik was helaas zelf niet in de gelegenheid om deze beurs en tentoonstelling te bezoeken, maar gelukkig waren er genoeg bezoekers die de quilts op de foto gezet hebben. Op YouTube staat trouwens een mooie video impressie van dit deel van de tentoonstelling: https://www.youtube.com/watch?v=3meGnvEHbFI
Nu lijkt het alsof ik alleen maar buiten de deur bezig ben, maar niets is minder waar: wanneer ik thuis ben, wordt er ook nog keurig aan projecten gewerkt. Zo kan ik jullie melden dat ik een heuse affo heb, volledig met de hand gemaakt. In 2018 ben ik gestart met het maken van de “Lumbago” quilt, naar het Inner City patroon, en deze heb ik gemaakt met allemaal staaltjes stof van Oakshott Fabrics. De top was al een tijd klaar, ging ook regelmatig mee naar een show and tell, en na afloop van 1 van deze show and tells besloot ik om thuis de top niet weer op te bergen, maar te gaan dubbelen en eindelijk eens af te maken. En dat is gelukt, de quilt is nu helemaal klaar, met de hand genaaid en gequilt en voorzien van een label.
En alsof dat nog niet genoeg is, ben ik ook nog een nieuw machine project gestart, welke intussen ook bijna klaar is. Op het QuiltFestival afgelopen november in Houston, kocht ik 9 fat quarters van Cherrywood Fabrics Na een tijdje sudderen ontstond bij mij een idee om hier iets mee te gaan doen. Ik besloot om uit ieder lapje stof 2 grote vierkanten, 2 kleine vierkanten en 4 stroken te snijden. De vierkanten en stroken ben ik gaan combineren qua kleur. Vervolgens ben ik ieder vierkant door gaan snijden, heb hier een strook tussen genaaid, nogmaals een keer gesneden, nog een strook ertussen, net zolang tot ik alles verwerkt had. Toen ben ik de blokken uit gaan leggen om tot een compositie te komen en heb ik de top in elkaar genaaid.
Voor de achterkant heb ik de resten Cherrywood stof aan elkaar genaaid, en ik had nog blauwe stippen van MODA Grunge liggen, genoeg om een achterkant mee samen te stellen.
Ik ben het geheel momenteel op de machine aan het quilten. Dit doe ik vrij intensief dus het is veel werk, maar ik ben erg tevreden over hoe het geheel er uit gaat zien. Binnenkort kan ik dus hopelijk opnieuw een affo laten zien.
Verder kocht ik een tijd geleden via internet zo’n handige kleurenkaart met daarop alle 365 effen tinten van de KONA Cotton Solid collectie. Aangezien ik de laatste tijd vaker moderne(re) quilts maak en graag met effen stoffen werk, leek zo’n kleurenkaart mij wel erg handig. Alleen is het minder handig dat al deze mini-stofjes in een boekwerk geplakt zijn, want zo kun je de kleuren weer niet naast elkaar leggen. Daarom heb ik ervoor gekozen om de hele kaart in stukken te snijden, zodat ik uiteindelijk 365 mini kleurenkaartjes heb. Zo kan ik makkelijk combinaties bij elkaar zoeken en kleuren met elkaar vergelijken.
Gelukkig bestaat het leven niet alleen maar uit werk en quiltactiviteiten, vorig weekend waren we even een lang weekend in Stockholm/Zweden. We waren hier nog nooit geweest, maar aangezien mijn jongste neef hier in de buurt woont en werkt, was dit een mooie reden om hem op te zoeken. Wat een geweldig mooie stad is Stockholm! Nog mooier dan ik mij van tevoren bedacht had, heel erg verrassend. Hier zullen we zeker nog eens vaker naartoe gaan.
Oakshott quilt, Yoko Saito en Sarah Fielke
Waardoor het komt weet ik niet, maar ik heb altijd het gevoel dat de laatste maanden van het jaar sneller voorbij vliegen dan de andere. Zo was het nog volop zomer, en nu staan overal de Kerstbomen al opgesteld en is de Sint in het land.Ook op quiltgebied gebeurt er gelukkig veel leuks, en ik zal jullie laten zien wat ik de afgelopen maand zoal gedaan heb.Mijn project met Oakshott stoffen gaat goed. Het middenstuk zit intussen in elkaar en ik ben nu bezig om de randen weer recht te maken d.m.v. inzetstukken rood.
Hierna komt er nog een rode rand stof omheen om het geheel in te lijsten.Intussen heb ik ook op een pijnlijke manier een passende naam voor de quilt gevonden. Helaas ben ik een tijdje geleden door mijn rug gegaan, waar ik ruim een week lang flink last van heb gehad. Tijdens een zoektocht op internet kwam ik o.a. de term “lumbago” tegen (=lage rugpijn) In deze periode was ik bezig met mijn Oakshott stoffen, en ineens zag ik het voor mij. Als je goed kijkt naar de quilt, en je volgt 1 strook met blokken van boven naar beneden, dan lijkt het met wat fantasie wel wat op een ruggenwervel. Als je dan vervolgens de 4e strook bekijkt, zie je onderaan 1 rood blok zitten. Ik bedacht mij: dat is mijn ruggenwervel, met onderaan het rode blokje waar de pijn zit. Dus ineens was daar de naam: het wordt de Lumbago quilt! 🙂Veel lezers van mijn pagina en blog zullen wel weten dat ik een groot liefhebber ben van Japanse quilts, en dan met name van het werk van Yoko Saito. Mijn collectie met boeken van haar begint aardig te groeien.
Nu is er recent een prachtig nieuw boek van haar verschenen. Dit keer zonder projecten en patronen, maar een overzicht van haar werk door de jaren heen: “Yoko Saito Through the Years”.
Het boek start met een introductie van Yoko, waarin je meer leest over o.a. de start van haar carrière en wat haar werk beïnvloedt en inspireert. Vervolgens worden eerst diverse quilts van haar in detail getoond, en aan het eind van het boek een aantal van haar tassen. Het boek is super netjes verzorgd, met mooie foto’s van haar werk. Wat ik echter het mooiste vind, zijn alle detailfoto’s van haar werk. Pas dan zie je wat voor een enorm werk dit is geweest om te maken, en ook haar quiltwerk kun je zo veel duidelijker bekijken. Het voelt echt net of je de quilts op een tentoonstelling aan het bekijken bent met je neus bovenop de quilt. Erg de moeite waard.
Terwijl ik dit schrijf, zit ik nog volop na te genieten van de geweldige dag die ik afgelopen vrijdag had. Deze datum stond al maanden vast in mijn agenda en eindelijk was het dan zover. De Australische ontwerpster Sarah Fielke was de afgelopen maand in Europa: eerst een paar weken in Engeland en de afgelopen week in Nederland. Op vrijdag (en zaterdag) was zij samen met haar man Damian te gast bij Wietske en Herman van “Bossche quilts en meer” voor een show and tell en een workshop.De ochtend begon met een show and tell van de quilts van Sarah zelf. Zij vertelde hoe haar carrière gestart is, en toonde haar quilts in chronologische volgorde. Veel van de getoonde quilts zijn terug te vinden in de vele boeken die zij intussen gepubliceerd heeft.
Dotty for Dresden 
32 is a Bushel Ik zelf ben ingestapt in het “Sarah Universum” 😉 ten tijde van de Down The Rabbit Hole BOM. Ik heb deze quilt gemaakt en ben sindsdien een groot liefhebber van haar werk en quilts geworden. Hoewel ik nog niet gestart ben, heb ik ook aan haar BOM project van dit jaar mee gedaan, en doe ik ook volgend jaar weer mee.Het was dan ook erg leuk om haar eigen versie van de Down The Rabbit Hole te zien, en van haar huidige BOM project “The Grasshopper”.
Down the Rabbit Hole 
Grasshopper quilt Nadat Sarah al haar eigen quilts getoond had, was het tijd voor de aanwezigen om hun meegebrachte quilts te laten zien. Ik had mijn quilt (nog niet klaar met quilten) bij mij en vond het erg bijzonder om deze aan Sarah te kunnen laten zien.
(foto gemaakt door Wietske Weegenaar) Voor foto’s van de getoonde quilts van de andere deelnemers verwijs ik je graag door naar de blog van Wietske.Dat was het ochtendprogramma, waarna het tijd was voor een bezoek aan de winkel, een signeersessie door Sarah en lunch. Tijdens de lunch had ik het geluk naast Sarah te zitten, en we hebben met z’n allen gezellig zitten kletsen over van alles en nog wat. Sarah is erg spontaan en hartelijk, dus dat kletst gezellig weg.Na de lunch was het tijd voor de workshop. We zijn gestart met een project uit 1 van haar boeken: een klein quiltje met de titel “Not Quite Hawaiian”.
(foto gemaakt door Wietske Weegenaar) Een applicatiequiltje, waarbij Sarah allerlei uitleg en handige tips gaf over hoe dit te maken is.
Het vergt veel voorbereiding om hiermee te starten, dus dat hebben we tijdens de les gedaan, en thuis ben ik er mee verder gegaan. Het is nog lang niet klaar, want het is erg veel werk, maar leuk om te doen.
Na afloop heb ik Sarah nog gevraagd of we samen op de foto konden, en dat was natuurlijk geen probleem. Je ziet hier het resultaat (met dank aan Wietske) Ik ben zelf nooit zo’n liefhebber van “geposeerde” foto’s, maar deze kan er wel mee door 😉
Leuker vind ik echter de onverwachte foto die van ons beiden genomen is: we hadden in ieder geval lol samen 🙂
Ik heb een ontzettend gezellige dag gehad met Sarah, Damian, Wietske, Herman, het team van Bossche quilts en meer, en alle andere deelnemers. Ik hoop dat Sarah in de toekomst weer eens naar Nederland komt, en er staan intussen al weer diverse quilts van haar op mijn “Wil Ik Ooit Maken” lijstje.
