Artikelen met tag Sabina Schröder:
Bezoek aan de OEQC2016 in het MECC Maastricht
Afgelopen vrijdag stond ik ‘s ochtends om 7:15 uur al bij de bushalte, want ik ging op weg naar de OEQC2016 in het MECC in Maastricht. Sinds vorig jaar zijn deze kampioenschappen niet meer in Veldhoven, maar in Maastricht. Deze verhuizing heeft veel voor- en tegenstanders opgeleverd, en de meest gehoorde opmerking is: het is mij te ver weg. Vorig jaar dacht ik er ook zo over, maar dit jaar wilde ik het zelf eens ervaren (immers: als je het niet probeert, weet je het zelf niet, toch?) Toegegeven: Maastricht ligt voor mij niet naast de deur. Zonder “tegenslag” zou ik er met de trein 2 uur over reizen (en dan reken ik de looptijd en busreis niet mee), alleen door wat vertraging miste ik net mijn aansluiting in Sittard en werd het wat langer. Maar goed: de inwoners van het zuiden des lands moeten ook altijd zover reizen naar tentoonstellingen elders in het land, dus ik zeur er niet over 😉Een ander veel gehoorde opmerking vorig jaar was: het is zo onoverzichtelijk, rommelig van opzet en moeilijk bereikbaar als je slecht ter been bent. Bij dat laatste kan ik mij wel iets voorstellen. De beurs is verdeeld over meerdere verdiepingen en heeft veel trappen. Ik heb niet gekeken hoe het met de liften gesteld is, maar als je moeilijk trap loopt, is het wellicht wat lastig.Toen ik er pas was, was ik wel wat gedesoriënteerd door de indeling. Ik heb namelijk een richtingsgevoel van niks: draai mij 3x rond en ik weet niet waar ik ben. Het duurde dan ook even voordat ik doorhad hoe de zalen in elkaar staken (hoewel ik aan het eind ook nog wat moeite had om de uitgang te vinden) Gaandeweg de dag begon ik echter toch ook wel de charme van deze nieuwe locatie in te zien. Door deze nieuwe opzet krijg je een beetje het gevoel alsof je in het buitenland op zo’n markt loopt door kleine straatjes: je gaat een hoekje om en ontdekt weer iets nieuws. En dat gevoel kreeg ik op de beurs ook: zodra je weer een stukje verder liep, kwam je weer een nieuwe expositie tegen, of een winkel die je nog niet eerder zag. Ik geef toe: minder makkelijk te volgen dan de recht toe, recht aan opstelling in Veldhoven, maar ik vond het wel wat hebben. Ik weet: ook hierover zullen de meningen voorlopig nog zeker wel verdeeld blijven 🙂Ik kwam natuurlijk niet om de nieuwe locatie te keuren, ik kwam voor de tentoonstelling en de beurs. En daarin werd ik zeker niet teleurgesteld. In de grote hal vond ik niet alle quilts even aansprekend, maar dat is voor ieder natuurlijk persoonlijk. De een houdt van art quilts, de ander weer van traditioneler, en het is voor een organisatie altijd balanceren om daarin een verdeling te maken die iedereen aanspreekt. Ik probeer toch altijd het mooie in iedere quilt te zien, dus ook in de quilts die mij niet gelijk aanspreken zie ik vaak toch iets moois. Maar er was ook genoeg wat ik *wel* heel mooi vond. Er waren veel gastexposities die mij zeker aanspraken, van zowel Nederlandse als buitenlandse quilters.Er was 1 ruimte waar ik zo mijn bed neer zou kunnen zetten, en dat was de expositieruimte van de Duitse quiltster Sabina Schröder . Sabina maakt quilts met de stoffen waar ik zo dol op ben, namelijk de Japanse (geweven) stoffen. Ademloos heb ik haar werk staan bekijken. Haar werk zal vast niet iedereen aanspreken: ik stond bijvoorbeeld naar haar werk te kijken, toen er 3 vrouwen de ruimte in kwamen lopen. Ze keken even snel rond en 1 van hen zei: “oh nee, dit is veel te somber” en ze liepen weer weg. Ook hiervoor geldt: ieder heeft zijn/haar eigen smaak, en dat is maar goed ook. Ik heb een hele tijd met Sabina staan praten over haar werk. Een erg leuke, enthousiaste en creatieve vrouw. Ik had niet genoeg cash geld bij mij om haar boek (“Alles Log Cabin?”) gelijk mee te nemen, maar gelukkig was er in het MECC een pinautomaat, dus daar ben ik even gaan pinnen. Zij heeft mijn boek met een leuke persoonlijke boodschap gesigneerd. De foto’s die je bij deze posting ziet, zijn allemaal van haar expositie.
En: tussen al die prachtig mooie quilts in het MECC mocht natuurlijk ook mijn eigen heel erg kleine bijdrage hangen. Na binnenkomst ben ik gelijk doorgelopen naar de stand van Quiltmania, want daar kon ik mijn kleine quiltje met de poes aan de ballon afgeven. Het quiltje kreeg een mooi plekje in de stand en de dames in de stand hebben beloofd goed voor het quiltje te zorgen.
Naast het boek van Sabina, heb ik ook nog een paar andere aankopen gedaan. De Japanse stoffen kocht ik bij Quiltwinkel Marij en Marijke van Hesse .
Verder stond er een winkel Quiltandpatchwork die o.a. heel veel quiltstencils verkocht, iets wat je niet heel vaak ziet op beurzen. Daar kocht ik nog 3 mooie stencils. De Quiltmania agenda kreeg ik cadeau als dank voor het lenen van mijn quiltje.
Goed, het is een heel verhaal geworden. Samenvattend kan ik zeggen: Maastricht is voor mij en veel andere NL’ers niet naast de de deur, en de locatie is anders dan in Veldhoven. Dat wil echter niet zeggen dat ik teleurgesteld ben, voor mij was het de reis zeker waard. Het geheel “voelt” internationaler door de diversiteit in collecties, het aanbod van buitenlandse winkeliers en de vele Frans en Duits sprekende bezoekers om mij heen. Ik kijk terug op een mooie dag, en wellicht ga ik volgend jaar gewoon weer.
