Artikelen met tag Sarah Fielke:
Workshop Margaret Sampson George; nieuwe stoffen; handquilten Down The Rabbit Hole
Op zondag 9 februari 2020 ben ik naar Amsterdam geweest, om daar de nieuwe winkel van Petra Prins aan de Nieuwezijds Voorburgwal te bezoeken.
Ik had mij namelijk aangemeld voor een workshop van de Australische quiltster Margaret Sampson George, die voor deze gelegenheid speciaal naar Europa was gekomen.
Even voordat ik de aankondiging van haar workshop zag, had ik haar boek “Take an element – Seeing the possibilities” van Quiltmania gekocht en gelezen, en ik was erg verrast en geïnspireerd door haar frisse en vrije manier van werken. Toen ik dan ook de aankondiging zag, hoefde ik niet te twijfelen of ik dit wilde gaan doen.
Ik heb op dit moment geen behoefte aan een nieuw quiltproject, maar ik wilde haar graag eens ontmoeten en van haar leren hoe zij te werk gaat.Tijdens de workshop konden we werken aan een eigen versie van haar Antique Sampler quilt, maar zoals bij mij zo vaak gebeurd tijdens dergelijke workshops, heb ik bijna niets gedaan of gemaakt.
De tijd is daarvoor vaak te kort, en ik kan mij altijd minder concentreren wanneer er zoveel mensen om mij heen bezig zijn, en ik niet alles zo heb liggen als wanneer ik thuis werk. Maar dat geeft ook niet, ik had ook niet de illusie dat ik met een complete quilt thuis zou komen.
Ik heb erg genoten van de les van Margaret, zij had veel handige trucjes en aanwijzigingen waar ik veel van opgestoken heb. Margaret is een heel erg sympathieke en creatieve vrouw, en de dag vloog dan ook voorbij. Met een hoofd vol inspiratie (en met veel wind onderweg, want er was storm die dag) ging ik huiswaarts.
De vrije manier van werken van Margaret heeft in mijn hoofd in ieder geval al wel gezorgd voor een eerste voorzet voor een toekomstig project. Herinner je je nog dat ik afgelopen jaar op het Festival of Quilts van een lieve collega een stuk stof kreeg met daarop pin-up brandweermannen? Nou, met deze stof wil ik in de toekomst zeker eens iets gaan maken, alleen wilde ik nog wat meer variatie in mannen 😉 Daarom ben ik op zoek gegaan naar nog meer van dergelijke pin-up afbeeldingen van dezelfde fabrikant (Alexander Henry) en vond nog een print met cowboys en met stoere “outdoor” mannen.
Hiermee heb ik nu voldoende variatie in mannen en kan het denkproces verder gaan. Voorlopig nog geen plannen om hiermee te starten, maar een quilt in gedachten alvast uitdenken is ook onderdeel van het hele quilt-maak-proces.Nog een ander stofje wat ik wil laten zien is deze super schattige stof.
Je ziet, ik zit vol tegenstrijdigheden qua smaak: van schaars geklede mannen naar super schattige bloemenstof 🙂 Deze stof is een erg exclusieve Liberty of London print die alleen in Japan verkrijgbaar is. In Japan brengt Liberty vaker exclusieve prints op de markt, die b.v. niet in hun winkel in London te koop zijn. Deze stof heeft als je goed kijkt Hello Kitty tussen de bloemen staan. Hoe schattig is dat!? Ik vond de stof via Etsy bij een verkoopster in Japan, en ik ben dan ook erg zuinig op deze beauty.Naast dat ik natuurlijk doorwerk aan mijn Animal Album quilt, heb ik recent ook weer eens mijn Down The Rabbit Hole quilt van Sarah Fielke tevoorschijn gehaald. Sarah is begin dit jaar gestart met een nieuw BOM project, die ik erg mooi vind, en ik werd hierdoor geïnspireerd om weer eens verder te quilten aan mijn BOM project van haar. Ik had de middencirkel al gequilt, maar omdat het zo’n grote quilt is, verdween deze op de stapel. Maar ja, de kabouters zorgen er ook niet voor dat deze gequilt wordt, dus het hele gevaarte tevoorschijn gehaald en keurig in de ring met de hand gequilt.
Het middenstuk is nu klaar, hierna is de volgende rand met de huisjes aan de beurt. De quilt is nog lang niet klaar, maar ik ben wel blij dat ik nu wat voortgang heb geboekt.
En omdat ik nu toch de smaak van het quilten te pakken heb, ben ik ook met een ander quiltproject gestart, maar daarover vertel ik de volgende keer… 😉Gewonnen prijs, beer op fiets, Kim Mclean, Gilde en Luberon
Misschien herinner je je nog wel dat ik in maart dit jaar meegedaan heb met een online competitie van Sarah Fielke. Ik heb een foto van mijn Down The Rabbit Hole quilt ingestuurd, en ik bleek toen 1 van de winnaars te zijn.De prijs die ik had gewonnen is vanuit Australië opgestuurd naar mij. Het pakket is in Nederland aangekomen; om een voor mij onduidelijke reden nooit bij ons thuis aangeboden; heeft blijkbaar een tijdje bij een depot gelegen en is vervolgens retour gestuurd naar Australië. Sarah was echter zo ontzettend aardig om (ondanks de hoge verzendkosten) het pakket nogmaals op te sturen, en maandagavond werd het pakket dan toch bezorgd.Ik wist niet wat voor prijs ik had gewonnen, alleen dat het stoffen waren. Groot was dan ook mijn verbazing toen uit het pakket deze prachtige bundel met 25 Fat Quarters kwam van Windham Fabrics! Gave moderne basic stoffen, die ik in de toekomst vast ergens mee kan combineren.
Tijdens de workshop van Susan Smith laatst, zag ik in 1 van haar quilts een ontzettend leuke oranje stof van een beer op een fiets.
Ik hoorde dat de naam van de stof “Mr. Penny Creamsicle” is, uit de Little Clementine Collection van Art Gallery Fabrics. Na wat speurwerk op internet, heb ik de stof gevonden, en deze zit nu ook mijn collectie. Ik weet dat deze stof op dit moment ook aanwezig is bij Bossche Quilts & Meer (alleen wees snel, want ik weet natuurlijk niet of deze stof er nog is als je dit leest 😉 )Ik hoef mij de komende jaren niet te vervelen op quiltgebied (was ik ook niet bang voor hoor) Ik ben laatst namelijk weer eens op slag verliefd geworden op een quilt. Ik ben al een tijdje een groot liefhebber van het werk van de Australische Kim Mclean Zij ontwerpt prachtige applicatiequilts, en zij werkt voornamelijk met Kaffe Fassett stoffen. Ik moet bekennen dat ik in haar quilts het gebruik van de stoffen van Kaffe het allermooist vind. Het zijn drukke en heel kleurige quilts, en ik vind ze prachtig. Alleen ik vind er zoveel mooi, dat ik nooit een keus heb kunnen maken welke ik zou willen maken. Nu volg ik haar op Instagram, en de laatste weken verschenen hier foto’s van de blokken van haar nieuwe quilt “Animal Album” En iedere keer dat er weer een nieuwe foto kwam, werd mijn gevoel versterkt: deze wil ik ooit maken! Laatst is het patroon uitgekomen, en kocht ik deze via Quiltshop Leur
Een geweldige quilt, heeeeeel veel werk, en ik doe geen enkele uitspraak over wanneer de quilt klaar is 🙂 En voorlopig ga ik er ook nog niet mee starten, want ik heb nu nog genoeg andere projecten onder handen. Maar lekker fantaseren over toekomstige projecten kan nooit kwaad, toch!?Wat ik momenteel dan onder handen heb? Tja, daar kan ik nog steeds niets over melden, is nog steeds een groot geheim… Nou vooruit, alleen 1 klein tipje van de sluier dan: ik ben momenteel aan het quilten, met big stitch quilting. Hiermee moeten jullie het helaas voorlopig doen…
Ik ben al een paar jaar lid van het Nederlandse Quiltersgilde Ik vind het belangrijk om ons als groep quilters te verenigen, om onze hobby hiermee in stand te houden en promoten, en om samen mooie dingen te maken, te ontwikkelen en te laten zien.Nu heb ik vorig jaar in Birmingham voor het eerst ook kennis gemaakt met het Britse gilde: “The Quilter’s Guild of the British Isles” In het Verenigd Koninkrijk is ook een heel actieve quiltgemeenschap, en op het Festival of Quilts zag ik voor het eerst wat het gilde o.a. doet en organiseert. Ik ben hen gaan volgen op Facebook en Instagram, en heb besloten om eens een jaarlidmaatschap te nemen. Ik heb het magazine “The Quilter” (de Engelse variant van QuiltNieuws) ontvangen, en ga mij eens inlezen in hun activiteiten. In augustus ga ik weer naar het Festival of Quilts in Birmingham, en dan zal ik ook weer een aantal van hun activiteiten kunnen zien.
Nu ik toch internationaal bezig ben: mijn quilt “Turquoise Venda Boys” is ook nog onderweg in Europa. Recent was er een tentoonstelling van Tambani borduurwerken verwerkt in quilts in Luberon, een plaatsje ten noorden van Marseille, in zuid Frankrijk. De tentoonstelling was in een plaatselijke bibliotheek, en ik kreeg van Annemiek deze foto’s doorgestuurd. Ik hoorde dat de tentoonstelling een succes was, leuk om de foto’s hiervan te zien. Dank je wel Annemiek!
Uitslag wedstrijd Sarah Fielke, Japanse inspiratie
In de vorige posting schreef ik dat de uitslag van de competitie van Sarah Fielke binnenkort bekend gemaakt zou worden. Nou, dat is afgelopen week gebeurd, en raad eens wat? Ik ben 1 van de (15) winnaars geworden!!! Er is 1 algehele winnaar met de meeste stemmen uit gekomen, dan hebben zowel Sarah als haar man Damian een eigen favoriet gekozen, en zijn er 12 andere quilts die de meeste stemmen kregen. En daar ben ik er 1 van 🙂 Helemaal super, ben ik best wel trots op. De prijzen voor de competitie zijn beschikbaar gesteld door Aurifil en Windham Fabrics. Ik weet alleen dat ik een Fat Quarter bundel van Windham heb gewonnen, alleen ik weet nog niet welke stoffen dit zijn. De stoffen zijn in ieder geval onderweg vanuit Australië, ik laat ze uiteraard zien als ze binnen zijn.Nogmaals heel erg bedankt voor iedereen die gereageerd heeft op mijn postings daarover, en dank aan iedereen die een stem uit heeft gebracht.Je kunt de uitslag van de competitie en alle deelnemers nog terugzien op deze pagina:Op quiltgebied vermaak ik mij momenteel nog steeds erg goed met mijn Japanse geweven stoffen. Er zit weer een nieuwe horizontale strook van 9 blokjes aan, dus de rijen worden steeds langer, en de quilt dus ook steeds ietsjes groter.
Ik sprak gisteren iemand die de vorderingen in het echt zag, en zij verbaasde zich over de grootte van de blokjes. Op de foto’s lijken de blokjes misschien veel groter te zijn, maar dat is niet het geval. Ik heb even een blokje op mijn hand gefotografeerd, dan is het misschien wat duidelijker te zien.
Ik liet al eens een keer een foto zien, waardoor ik geïnspireerd ben geraakt om deze quilt te starten. De foto is een detail van een quilt van het Tokyo International Great Quilt Festival 2019. Ik zag deze foto destijds op internet ergens voorbij komen, en was gefascineerd door het blokje. Alleen had ik slechts deze detailfoto, de hele quilt had ik nooit gezien…
Nu is laatst de nieuwe QuiltMania verschenen (nr. 130) en hierin staat een reportage van dit festival in Tokyo. Ik was lekker dit artikel aan het lezen en doorbladeren, en zie daar ineens de quilt staan die mijn inspiratie is geweest.
A Lost Underwater City, gemaakt door Kyoko Yoshida (afmeting 221×180 cm) Foto uit Quiltmania magazine nr. 130 De quilt heet “A Lost Underwater City” en is gemaakt door Kyoko Yoshida. “Mijn” blokje zie je rechts in het midden van de quilt. Erg leuk om te zien dat de quilt is opgebouwd uit verschillende blokken, die in elkaar doorlopen. Dat ga ik dus niet zo maken, maar ik ben wel heel blij dat ik nu weet wie mijn inspiratie is geweest.Het hele artikel over de Japanse quiltshow vind ik trouwens super, jullie weten dat ik een groot liefhebber ben van Japanse quilts. Bijzonder mooi en grappig vind ik deze applicatiequilt van Megumi Mizuno, met de titel “KOKESHIs’ Stories”.
KOKESHIs’ Stories, gemaakt door Megumi Mizuno. (afmeting 207×184 cm) Foto uit Quiltmania magazine nr. 130 Kokeshi zijn Japanse houten speelgoed poppetjes uit Japan, en op deze quilt staan ze in allerlei soorten en maten. Heel erg mooi, ik hoop dat hier ooit een patroon van beschikbaar komt. In het artikel staat dat Quiltmania momenteel een boek voorbereid met Megumi, hopelijk staat deze quilt daar ook in.Sarah Fielke Quilt Gallery and Competition
Sarah Fielke organiseert dit jaar wederom een online Quilt Gallery and Competition op haar site. Iedere deelnemer aan 1 van haar BOM programma’s van de afgelopen jaren mag een foto van (de top van) zijn/haar quilt insturen om te laten zien, en om deel te nemen aan de competitie. Iedereen die de site bezoekt, mag 3 favoriete quilts doorgeven, waarna degene met de meeste stemmen een prijs krijgt.Ik ga niet zeggen dat iedereen op mij moet stemmen, ik zeg alleen dat mijn quilt nummer 31 heeft (het nummer van de quilt zie je als je de foto aanklikt) Je mag 3 quilts selecteren, dus keuze genoeg.Wees er wel snel bij, want stemmen kan tot zaterdag 8 maart 2019 (Australische tijd), dus alleen deze week.Veel plezier en succes met kiezen.
Oakshott quilt, Yoko Saito en Sarah Fielke
Waardoor het komt weet ik niet, maar ik heb altijd het gevoel dat de laatste maanden van het jaar sneller voorbij vliegen dan de andere. Zo was het nog volop zomer, en nu staan overal de Kerstbomen al opgesteld en is de Sint in het land.Ook op quiltgebied gebeurt er gelukkig veel leuks, en ik zal jullie laten zien wat ik de afgelopen maand zoal gedaan heb.Mijn project met Oakshott stoffen gaat goed. Het middenstuk zit intussen in elkaar en ik ben nu bezig om de randen weer recht te maken d.m.v. inzetstukken rood.
Hierna komt er nog een rode rand stof omheen om het geheel in te lijsten.Intussen heb ik ook op een pijnlijke manier een passende naam voor de quilt gevonden. Helaas ben ik een tijdje geleden door mijn rug gegaan, waar ik ruim een week lang flink last van heb gehad. Tijdens een zoektocht op internet kwam ik o.a. de term “lumbago” tegen (=lage rugpijn) In deze periode was ik bezig met mijn Oakshott stoffen, en ineens zag ik het voor mij. Als je goed kijkt naar de quilt, en je volgt 1 strook met blokken van boven naar beneden, dan lijkt het met wat fantasie wel wat op een ruggenwervel. Als je dan vervolgens de 4e strook bekijkt, zie je onderaan 1 rood blok zitten. Ik bedacht mij: dat is mijn ruggenwervel, met onderaan het rode blokje waar de pijn zit. Dus ineens was daar de naam: het wordt de Lumbago quilt! 🙂Veel lezers van mijn pagina en blog zullen wel weten dat ik een groot liefhebber ben van Japanse quilts, en dan met name van het werk van Yoko Saito. Mijn collectie met boeken van haar begint aardig te groeien.
Nu is er recent een prachtig nieuw boek van haar verschenen. Dit keer zonder projecten en patronen, maar een overzicht van haar werk door de jaren heen: “Yoko Saito Through the Years”.
Het boek start met een introductie van Yoko, waarin je meer leest over o.a. de start van haar carrière en wat haar werk beïnvloedt en inspireert. Vervolgens worden eerst diverse quilts van haar in detail getoond, en aan het eind van het boek een aantal van haar tassen. Het boek is super netjes verzorgd, met mooie foto’s van haar werk. Wat ik echter het mooiste vind, zijn alle detailfoto’s van haar werk. Pas dan zie je wat voor een enorm werk dit is geweest om te maken, en ook haar quiltwerk kun je zo veel duidelijker bekijken. Het voelt echt net of je de quilts op een tentoonstelling aan het bekijken bent met je neus bovenop de quilt. Erg de moeite waard.
Terwijl ik dit schrijf, zit ik nog volop na te genieten van de geweldige dag die ik afgelopen vrijdag had. Deze datum stond al maanden vast in mijn agenda en eindelijk was het dan zover. De Australische ontwerpster Sarah Fielke was de afgelopen maand in Europa: eerst een paar weken in Engeland en de afgelopen week in Nederland. Op vrijdag (en zaterdag) was zij samen met haar man Damian te gast bij Wietske en Herman van “Bossche quilts en meer” voor een show and tell en een workshop.De ochtend begon met een show and tell van de quilts van Sarah zelf. Zij vertelde hoe haar carrière gestart is, en toonde haar quilts in chronologische volgorde. Veel van de getoonde quilts zijn terug te vinden in de vele boeken die zij intussen gepubliceerd heeft.
Dotty for Dresden 
32 is a Bushel Ik zelf ben ingestapt in het “Sarah Universum” 😉 ten tijde van de Down The Rabbit Hole BOM. Ik heb deze quilt gemaakt en ben sindsdien een groot liefhebber van haar werk en quilts geworden. Hoewel ik nog niet gestart ben, heb ik ook aan haar BOM project van dit jaar mee gedaan, en doe ik ook volgend jaar weer mee.Het was dan ook erg leuk om haar eigen versie van de Down The Rabbit Hole te zien, en van haar huidige BOM project “The Grasshopper”.
Down the Rabbit Hole 
Grasshopper quilt Nadat Sarah al haar eigen quilts getoond had, was het tijd voor de aanwezigen om hun meegebrachte quilts te laten zien. Ik had mijn quilt (nog niet klaar met quilten) bij mij en vond het erg bijzonder om deze aan Sarah te kunnen laten zien.
(foto gemaakt door Wietske Weegenaar) Voor foto’s van de getoonde quilts van de andere deelnemers verwijs ik je graag door naar de blog van Wietske.Dat was het ochtendprogramma, waarna het tijd was voor een bezoek aan de winkel, een signeersessie door Sarah en lunch. Tijdens de lunch had ik het geluk naast Sarah te zitten, en we hebben met z’n allen gezellig zitten kletsen over van alles en nog wat. Sarah is erg spontaan en hartelijk, dus dat kletst gezellig weg.Na de lunch was het tijd voor de workshop. We zijn gestart met een project uit 1 van haar boeken: een klein quiltje met de titel “Not Quite Hawaiian”.
(foto gemaakt door Wietske Weegenaar) Een applicatiequiltje, waarbij Sarah allerlei uitleg en handige tips gaf over hoe dit te maken is.
Het vergt veel voorbereiding om hiermee te starten, dus dat hebben we tijdens de les gedaan, en thuis ben ik er mee verder gegaan. Het is nog lang niet klaar, want het is erg veel werk, maar leuk om te doen.
Na afloop heb ik Sarah nog gevraagd of we samen op de foto konden, en dat was natuurlijk geen probleem. Je ziet hier het resultaat (met dank aan Wietske) Ik ben zelf nooit zo’n liefhebber van “geposeerde” foto’s, maar deze kan er wel mee door 😉
Leuker vind ik echter de onverwachte foto die van ons beiden genomen is: we hadden in ieder geval lol samen 🙂
Ik heb een ontzettend gezellige dag gehad met Sarah, Damian, Wietske, Herman, het team van Bossche quilts en meer, en alle andere deelnemers. Ik hoop dat Sarah in de toekomst weer eens naar Nederland komt, en er staan intussen al weer diverse quilts van haar op mijn “Wil Ik Ooit Maken” lijstje.Vogeltelling
Zojuist heb ik even een kleine vogeltelling gehouden hier in huis. Zoals ik laatst al schreef, heb ik het vogelmalletje van Janine van House of Quilts gekocht en ben flink aan het “vogelen” geslagen. Ik zie dat ik intussen 29 blokjes heb gemaakt, waarvan 2 vogelhuisjes, dus ik heb nu 27 vogels.
Er is niet echt een vast patroon voor deze vogelquilt, maar ik denk dat ik dezelfde maat/hoeveelheid aanhoud als bij het origineel van Janine, dus 42 blokjes, in de verdeling 6 horizontaal en 7 verticaal.In het kader van Koningsdag was er op de Facebookgroep een oproep om een oranje vogel te maken en te posten, en hiervoor maakte ik dit koninklijke paar: 1 oranje met een kroontje op, en een rode van kroontjes stof. Deze komen uiteraard ook gewoon in de quilt terecht.
En verder heb ik laatst dan toch eindelijk de stoute schoenen aangetrokken, en heb mijn Down The Rabbit Hole quilt tevoorschijn gehaald om te starten met handquilten. Het zetten van de eerste steken was best even een hobbel, die ik steeds vermeed, maar ik heb nu dan toch een start gemaakt. Het middenstuk met de cirkel is nu klaar, nu de rest nog 😉
De top van mijn Down The Rabbit Hole Quilt
Met hulp van 2 bee leden is het woensdagavond gelukt om een goede foto te maken van de top van mijn Down The Rabbit Hole quilt van Sarah Fielke.De top is nu dus helemaal klaar en klaar voor de volgende stap. Ik wacht alleen nog op mijn stof voor de achterkant (die is onderweg) en dan wil ik het geheel op de long arm laten sandwichen. Het quilten wil ik zelf gaan doen met de hand.Om te laten zien hoe groot de quilt nu eigenlijk is (240×240 cm) heb ik ook een foto van mijzelf naast de quilt. Wat ben ik klein zo hè!? 🙂
Top Down the Rabbit Hole is klaar! (+ fruitladder, quilt/reisboek en Gütermann project)
Op 31 januari 2017 ben ik gestart met de top van de Down The Rabbit Hole quilt, een BOM project van Sarah Fielke. En vandaag, bijna 1 jaar en 1 maand later, zit de top helemaal in elkaar! Het was een erg leuk en bijzonder project, waarbij ik voor mijn doen voor het eerst met zeer vrolijke en felle kleuren en prints heb gewerkt.Iedere maand kregen de deelnemers naast de patronen ook toegang tot video’s van Sarah, waarin zij allerlei tips en uitleg gaf. Mede hierdoor zijn mijn applicatie vaardigheden erg toegenomen, en is mijn liefde voor applicatiequilts alleen maar groter geworden.Klein minpuntje is alleen dat de quilt top zo groot is geworden (240×240 cm) dat ik momenteel nog geen plek heb gevonden waar ik een foto van de hele top kan maken. Voor nu moeten jullie het dus helaas even doen met een foto van 1 van de hoeken, waarop in ieder geval de buitenste randen goed te zien zijn. Binnenkort heb ik weer een bee, en dan hoop ik een goede foto te kunnen maken van de top. Nog even geduld dus…
En natuurlijk is de quilt nog lang niet klaar, want de grootste uitdaging komt dan eigenlijk nog: quilten! Ik heb het idee opgevat om de quilt zelf met de hand te quilten. Geen idee of dit (gelet op de afmeting) een geniaal of een gestoord idee is, maar dat zal de tijd moeten leren 😉 Het sandwichen van een quilt is voor mij echter vaak een grote drempel, en een quilt van dit formaat past gewoon niet op mijn tafel of vloer. Dus ik ga de quilt machinaal laten sandwichen op een long arm machine, en daarna zelf handmatig quilten. Ik moet alleen nog even wachten tot mijn stof voor de achterkant arriveert, en dan hoop ik het geheel weg te brengen. Over dit proces zal ik in de toekomst vast nog wel eens posten.De Down The Rabbit Hole quilt is door zijn afmeting ook veel te groot om bij ons thuis aan de muur te hangen, aangezien we daar de ruimte niet voor hebben. Sterker nog: ik heb thuis slechts 1 muur waarop ik een quilt kan hangen. Hier hangt een schilderij ophangsysteem, wat ik in hoogte en breedte kan variëren, dus ik kan wel regelmatig een andere quilt ophangen. Ik heb in het verleden al meerdere quilts gemaakt, die ik niet altijd kan bekijken of tonen. Deze liggen dan ook opgestapeld op de kast in onze slaapkamer, wat eigenlijk wel zonde is. Daarom was ik ook erg blij met de tip die ik kreeg bij mijn broer en schoonzus. Mijn schoonzus Greetje quilt ook, en zij had bij van Hattem Maatwerk een fruit trap gekocht om haar quilts overheen te hangen. Een erg leuke manier om quilts op te hangen, en ook ideaal als je niet veel ruimte hebt. Ik heb daarop gelijk een witte trap bij hen besteld, die deze week keurig door PostNL bezorgd werd. En kijk eens hoe gezellig dat er uitziet! 🙂Ik ben er dan ook erg blij mee dat ik nu mijn quilts op deze manier in de woonkamer kan hangen.
Naast quilten mag ik in mijn vrije tijd ook graag lezen. Sinds de iPad lees ik veel meer (Engelstalige) boeken dan voorheen. Dat betekent niet dat ik alleen nog maar digitaal lees, want 1 van de boeken die ik momenteel lees is dit boek, Take it Easy van Yvonne van Rijn. Wellicht kennen jullie Yvonne van haar blog http://stitchinbitch-yvonne.blogspot.nl/. Yvonne is een quilter en reist regelmatig naar Amerika. Zij schrijft graag en heeft haar reiservaringen nu verwerkt in een fictief verhaal.Het verhaal gaat over Bet, een quilter uit Nederland, die van een Amerikaanse quiltvriendin Judy de vraag krijgt om een tijdje naar Amerika te komen om te helpen met het restaureren van wat antieke quilts. Judy wil Bet ook graag haar leefomgeving laten zien, en hierbij kan Yvonne volop putten uit haar eigen reiservaringen. Zelf ben ik nog nooit in b.v. Utah, de Grand Canyon of Las Vegas geweest, maar Yvonne weet het beeldend te beschrijven. Het voelt tijdens het lezen net of je zo meerijdt in de camper met Bet en Judy 🙂 Het boek is door Yvonne in eigen beheer uitgegeven en is te bestellen bij haar zelf. Kijk voor info over het boek op haar blog.
Mocht je denken dat ik, nu de top van mijn quilt klaar is, in een “zwart gat” val: geen zorgen hoor 😉 Ideeën genoeg, en ook nog genoeg om af te maken.Eén van de projecten waar ik mee aan de slag ga hoop ik binnenkort te kunnen laten zien. Het is een project van/met Gütermann creativ Benelux, en ik ga hierbij werken met stoffen uit de serie Gütermann Ring of Roses, Marrakech.Meer hierover vertel ik binnenkort, voor nu heb ik jullie weer genoeg verteld en laten zien 🙂
Het Klossie, (nogmaals) Tula, Down the Rabbit Hole en log cabin blokken
“Zeg, ken ik jou niet ergens van, stond jij laatst niet in een blad?” Dit is 1 van die slechte openingszinnen die soms gebruikt wordt om iemand te versieren.Sinds gisteren is deze zin echter op mij wel van toepassing, want gisteren is het nieuwe nummer van Het Klossie verschenen, en daarin staat o.a. een interview met mij 🙂 Ik werd benaderd door Marijke van Atelier Hartendief met de vraag of ik het leuk vond om hieraan mee te werken. In de Kerstvakantie is Marijke met haar beide dochters Lisa en Marjolein een middagje op bezoek geweest bij ons thuis en vond het interview plaats.
Ik kon gisteren bij Patchworkwinkel Carol Cox de doos met bestelde magazines zelf in ontvangst nemen, dus ik had de primeur in de winkel en kon gelijk kijken hoe het artikel geworden is. Ik ben er zelf erg tevreden over en ben nog steeds vereerd dat ik hiervoor gevraagd ben en aan mee mocht werken. Ik laat hier slechts een klein gedeelte van het artikel zien, de rest moet je natuurlijk zelf even gaan lezen 😉
Het magazine ligt vanaf deze week in de quiltwinkels, kijk hier *klikkerdeklik* waar het o.a. verkrijgbaar is.Ik zit ook nog steeds na te genieten van de ontmoeting met Tula Pink, waarover ik in de vorige posting schreef. Op de officiële Tula Pink Instagram pagina kwam ik nog deze foto tegen, waar ik trots sta te glimmen terwijl Tula mijn boek signeert 🙂
Afgelopen woensdag had onze Q-Wine bee in Houten weer de maandelijkse bijeenkomst. Hier kon ik de vorderingen aan mijn Down The Rabbit Hole quilt van Sarah Fielke laten zien, en Marielle maakte deze foto van mij waarop ik de top laat zien. Je ziet dat het nu best opschiet, en ook hoe groot de quilt gaat worden. Ik moet (onderaan op de foto) dus nog 1 rand met applicaties maken, en dan komt er nog 1 rand omheen.
Ik heb deze week echter een wat lastige snee in mijn duim, dus appliceren gaat helaas even niet. Ik ben daarom maar vast gestart op de naaimachine met de blokken voor de laatste rand. Ook dit schiet lekker op, dus het einde van deze top komt langzaam maar zeker in zicht.
En dan nog een ander machine klusje waaraan ik laatst op mijn Singer Featherweight gewerkt heb. In het huidige nummer van QuiltFolk kwam ik een foto tegen van een mooie log cabin quilt.
Dit is een vierkante quilt, alleen voor de foto was deze dubbelgevouwen en op het voeteneinde van een bed gelegd. Ik kreeg daarop gelijk het idee om een bedloper te maken met soortgelijke log cabins. Ik heb daarna mijn Rasterquick Vlieseline opgezocht (je weet wel, van dat vlies met die handige vierkantjes van 1×1 cm) en ben een log cabin gaan tekenen van 13×13 cm (met naadtoeslag erbij 15×15 cm) Ik wil hierbij alleen stoffen uit mijn eigen (grote 😉 ) voorraad gebruiken, en heb intussen een paar blokjes gemaakt om een idee te krijgen of het werkt.
Erg mooi hieraan vind ik de donkere diagonale lijnen die ontstaan. Het plan is om er een bedloper voor op het voeteneinde van het bed mee te maken, en dan wordt deze denk ik 4 blokken breed en 20 blokken lang.Vorderingen BOM en opening webwinkel MIRacleQuilts
De laatste weken van 2017 ben ik druk bezig geweest met een borduurproject, zoals je hebt kunnen lezen in de vorige postings. Dit project is nu dus klaar, alleen daardoor heeft mijn quiltwerk een tijdje stil gelegen. En in de tussentijd zijn de laatste delen van de Down The Rabbit Hole quilt van Sarah Fielke verschenen, dus ik loop achter! Dat kan natuurlijk niet, dus ik heb deze weer opgepakt. Ik ben nu zover gevorderd, dat dit absoluut geen UFO mag worden, dus even doorwerken.Ik moet nog 2 lange stroken maken met applicaties, en dan komt er nog 1 afsluitende rand om de hele quilt heen. En als ik zeg lange stroken, dan bedoel ik ook lange stroken: het zijn 2 stroken van volle stofbreedte aan elkaar genaaid, dus ruim 2 meter lang 🙂
Op deze stroken komt middenin een cirkel met een hart er in, daarnaast 2 zittende konijnen en vervolgens een slingerende tak met bloemen en bladeren. Aangezien de hele quilt een compleet kleurenfeest wordt, zet ik dit voort in deze randen. Een groen en oranje konijn? Moet kunnen, vind ik 😉
Ik ben nu bezig met het laatste deel van de 1e rand, dus er zit vooruitgang in.Zo’n lange strook is wat lastig om in zijn geheel op de foto te zetten, dus ik doe het maar even in delen. Zodra de strook aan de rest van de top genaaid is, zal ik wel weer een foto posten.
En dan heb ik nog een nieuwtje wat ik graag met jullie wil delen. Zoals jullie waarschijnlijk wel weten, werk ik al geruime tijd iedere zaterdag in Patchworkwinkel Carol Cox in Utrecht, en ook regelmatig op beurzen en tentoonstellingen. Deze winkel is in 1997 gestart door Carol, en is in 2007 over genomen door Maria.In 2017 is Mirjam, de dochter van Maria, na gaan denken over het starten van een webwinkel voor de winkel. En sinds begin januari 2018 is deze webwinkel een feit: de winkel is geopend!
De webwinkel heet MIRacleQuilts, waarbij MIR uiteraard komt van de naam Mirjam. In de webwinkel vind je zo goed als alle stoffen die fysiek te vinden zijn bij Patchworkwinkel Carol Cox in Utrecht. Afstand of slecht weer hoeft nu dus geen belemmering meer te zijn om deze mooie stoffen te kopen: vanaf nu kunnen deze ook online gekocht worden 🙂Als je eens wil kijken hoe de webwinkel er uitziet, je komt er door hier te klikken.
