Artikelen met tag Tambani:
Gewonnen prijs, beer op fiets, Kim Mclean, Gilde en Luberon
Misschien herinner je je nog wel dat ik in maart dit jaar meegedaan heb met een online competitie van Sarah Fielke. Ik heb een foto van mijn Down The Rabbit Hole quilt ingestuurd, en ik bleek toen 1 van de winnaars te zijn.De prijs die ik had gewonnen is vanuit Australië opgestuurd naar mij. Het pakket is in Nederland aangekomen; om een voor mij onduidelijke reden nooit bij ons thuis aangeboden; heeft blijkbaar een tijdje bij een depot gelegen en is vervolgens retour gestuurd naar Australië. Sarah was echter zo ontzettend aardig om (ondanks de hoge verzendkosten) het pakket nogmaals op te sturen, en maandagavond werd het pakket dan toch bezorgd.Ik wist niet wat voor prijs ik had gewonnen, alleen dat het stoffen waren. Groot was dan ook mijn verbazing toen uit het pakket deze prachtige bundel met 25 Fat Quarters kwam van Windham Fabrics! Gave moderne basic stoffen, die ik in de toekomst vast ergens mee kan combineren.
Tijdens de workshop van Susan Smith laatst, zag ik in 1 van haar quilts een ontzettend leuke oranje stof van een beer op een fiets.
Ik hoorde dat de naam van de stof “Mr. Penny Creamsicle” is, uit de Little Clementine Collection van Art Gallery Fabrics. Na wat speurwerk op internet, heb ik de stof gevonden, en deze zit nu ook mijn collectie. Ik weet dat deze stof op dit moment ook aanwezig is bij Bossche Quilts & Meer (alleen wees snel, want ik weet natuurlijk niet of deze stof er nog is als je dit leest 😉 )Ik hoef mij de komende jaren niet te vervelen op quiltgebied (was ik ook niet bang voor hoor) Ik ben laatst namelijk weer eens op slag verliefd geworden op een quilt. Ik ben al een tijdje een groot liefhebber van het werk van de Australische Kim Mclean Zij ontwerpt prachtige applicatiequilts, en zij werkt voornamelijk met Kaffe Fassett stoffen. Ik moet bekennen dat ik in haar quilts het gebruik van de stoffen van Kaffe het allermooist vind. Het zijn drukke en heel kleurige quilts, en ik vind ze prachtig. Alleen ik vind er zoveel mooi, dat ik nooit een keus heb kunnen maken welke ik zou willen maken. Nu volg ik haar op Instagram, en de laatste weken verschenen hier foto’s van de blokken van haar nieuwe quilt “Animal Album” En iedere keer dat er weer een nieuwe foto kwam, werd mijn gevoel versterkt: deze wil ik ooit maken! Laatst is het patroon uitgekomen, en kocht ik deze via Quiltshop Leur
Een geweldige quilt, heeeeeel veel werk, en ik doe geen enkele uitspraak over wanneer de quilt klaar is 🙂 En voorlopig ga ik er ook nog niet mee starten, want ik heb nu nog genoeg andere projecten onder handen. Maar lekker fantaseren over toekomstige projecten kan nooit kwaad, toch!?Wat ik momenteel dan onder handen heb? Tja, daar kan ik nog steeds niets over melden, is nog steeds een groot geheim… Nou vooruit, alleen 1 klein tipje van de sluier dan: ik ben momenteel aan het quilten, met big stitch quilting. Hiermee moeten jullie het helaas voorlopig doen…
Ik ben al een paar jaar lid van het Nederlandse Quiltersgilde Ik vind het belangrijk om ons als groep quilters te verenigen, om onze hobby hiermee in stand te houden en promoten, en om samen mooie dingen te maken, te ontwikkelen en te laten zien.Nu heb ik vorig jaar in Birmingham voor het eerst ook kennis gemaakt met het Britse gilde: “The Quilter’s Guild of the British Isles” In het Verenigd Koninkrijk is ook een heel actieve quiltgemeenschap, en op het Festival of Quilts zag ik voor het eerst wat het gilde o.a. doet en organiseert. Ik ben hen gaan volgen op Facebook en Instagram, en heb besloten om eens een jaarlidmaatschap te nemen. Ik heb het magazine “The Quilter” (de Engelse variant van QuiltNieuws) ontvangen, en ga mij eens inlezen in hun activiteiten. In augustus ga ik weer naar het Festival of Quilts in Birmingham, en dan zal ik ook weer een aantal van hun activiteiten kunnen zien.
Nu ik toch internationaal bezig ben: mijn quilt “Turquoise Venda Boys” is ook nog onderweg in Europa. Recent was er een tentoonstelling van Tambani borduurwerken verwerkt in quilts in Luberon, een plaatsje ten noorden van Marseille, in zuid Frankrijk. De tentoonstelling was in een plaatselijke bibliotheek, en ik kreeg van Annemiek deze foto’s doorgestuurd. Ik hoorde dat de tentoonstelling een succes was, leuk om de foto’s hiervan te zien. Dank je wel Annemiek!
Geheim Project, Karlsruhe en Amersfoort
Na mijn laatste posting hier over mijn presentatie op de regiodag is het verdacht stil geworden. Ik zal even laten weten dat ik er nog steeds ben hoor 🙂 Op dit moment heb ik door privé omstandigheden even wat minder tijd om te patchen en quilten, en staat mijn hoofd er niet altijd naar, maar dat komt vanzelf wel weer.En dan is datgene wat ik wel doe ook nog eens een Hartstikke Geheim Project, waarover ik nu nog helemaal niets kan/mag/wil zeggen, dus daar worden jullie ook niet veel wijzer van nu. Als kleine “teaser” zal ik 1 tipje van de sluier laten zien: strandballen… Meer zeg ik nu niet, de rest komt hier in de toekomst vanzelf voorbij 😉
Op dit moment wordt in het Duitse Karlsruhe de beurs en tentoonstelling Nadelwelt gehouden, van 3 t/m 5 mei 2019. Ik werd destijds benaderd door Annemiek, zij staat regelmatig in Nederland op beurzen met de prachtige Tambani borduurwerken. Zij heeft Belgische en Nederlandse quilters gevraagd om een quiltje te maken met daarin minstens 1 Tambani borduurwerk verwerkt, en deze mogen hangen op een tentoonstelling in Karlsruhe.
Ik had toen bijna mijn Turquoise Venda Boys quiltje klaar, en deze heb ik ingezonden. Gisteren werd alles opgebouwd en ‘s avonds kreeg ik van Annemiek al de eerste foto’s via WhatApp toegestuurd.
Ik ben zelf niet in de gelegenheid om hier naartoe te gaan, maar dankzij de foto’s ben ik er toch een beetje bij. Mocht je eerdaags nog naar deze beurs gaan, doe dan de groeten aan mijn quiltje 🙂Maar ook dichterbij zijn er momenteel prachtige quilts te zien, namelijk in Amersfoort. Hier is van woensdag t/m zaterdag de tentoonstelling te zien met de naam “The Sewing Sisters Quiltmania Tour” in de Sint Joriskerk aldaar. Ik ben hier afgelopen woensdag samen met mijn schoonzus naartoe geweest en we hebben veel mooie quilts gezien. Veel quilts zijn afkomstig uit de altijd prachtig uitgevoerde boeken van Quiltmania, zoals b.v. de bijdragen van Petra Prins/Gerda Modderkolk, Charles Edouard de Broin, Renée Ferré, Cecile Franconie en the Secret Sewing Sisters. Erg mooi om deze quilts eens in het echt en van dichtbij te zien, want dat is toch altijd nog mooier dan uit een boek.
Daarnaast waren er ook de mooie quilts te zien van de Australische quilter Susan Smith. Haar boek “Quilts, Somewhat in the Middle” heb ik al een tijdje in huis en deze staat vol mooie quilts, die allemaal te zien zijn in Amersfoort.
Aanstaande vrijdag ga ik trouwens naar een workshop van Susan Smith in ‘s-Hertogenbosch, dus dan zie en leer ik nog meer van haar werk.De blauw witte quilt met de tulpen (“The Garden at Ederveen”) vind ik o.a. erg leuk en zou ik nog wel eens willen maken. Ik heb dan ook de mallenset hiervoor gehaald, voor “ooit”… Nu alleen nog de tijd hiervoor vinden 😉 Tot de volgende keer!
Turquoise Venda Boys, Japanse stoffen en boek Threads of Life
Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de leuke en lieve reacties op mijn posting over de competitie van Sarah Fielke, en voor het uitbrengen van de stemmen. Komend weekend wordt de uitslag bekend gemaakt, dus dan weet ik meer.Afgelopen weekend heb ik de naaimachine weer eens op tafel gezet om mijn Afrikaanse quiltje af te werken. De afwerkbies en tunnel zitten er nu aan, alleen nog een label maken en dan is ‘ie klaar.
Eén van de “voorwaarden” om dit quiltje in te sturen naar de tentoonstellingen in Karlsruhe en zuid Frankrijk was dat er minstens 1 borduursteek aan toegevoegd moest worden. Ik heb ervoor gekozen om in de buitenste zwarte rand de titel van het quiltje (Turquoise Venda Boys) te borduren, en rechts onderin mijn naam en het jaartal. (nb. hoe dom is dat? Ik zie nu pas dat ik Turquoise verkeerd geschreven heb, even herstellen dus 🙂 )
De 4 gezichten zijn door de maaksters ook voorzien van hun namen, dus dat sluit daar mooi op aan.
Verder ben ik helemaal in de ban van mijn huidige project, het werken met de prachtige geweven Japanse stoffen. Ik probeer er, ondanks dat het Japans geweven stof is, toch een vrolijk en kleurig geheel van te maken, ook om te laten zien dat deze stoffen niet alleen maar in bruin, beige en creme te krijgen zijn.
Ik vind het effect van deze blokjes nog steeds super, vooral naarmate er meer aan elkaar gezet worden. En het is zo simpel om dit blokje te maken, ik werk hiervoor met slechts 2 stempels: een vierkantje van 1×1 inch en een ruitvorm ook van 1 inch.
Voor de meeste stoffen gebruik ik de zwarte stempelinkt, alleen voor hele donkere stoffen pak ik de witte. Stempelen vind ik altijd erg prettig werken en scheelt veel tijd. De eerste 5 blokjes voor de volgende rij liggen al weer klaar…
Ik krijg nog wel eens de vraag van mensen: doe jij nog wel eens iets anders op een dag, naast quilten? Vaak is deze vraag met een knipoog bedoelt, vanwege mijn blijkbaar hoge (?) tempo en productiviteit. Ik zit natuurlijk zeker niet de hele dag te quilten, was dat maar waar 🙂 Nee hoor, ik werk gewoon fulltime, heb daarnaast ook gewoon het huishouden, privéleven, andere activiteiten. En ik mag graag lezen, vooral voor het slapen gaan. Zo las ik laatst (digitaal) dit Engelstalige boek van Clare Hunter: Threads of Life, A History of the World Through the Eye of a Needle
Een erg interessant en leerzaam boek. In het boek worden allerlei gebeurtenissen uit de geschiedenis besproken, waarbij textiel en handwerken een belangrijke rol hebben gespeeld. Zo wordt er aandacht besteed aan het Tapijt van Bayeux ter nagedachtenis van de slag bij Hastings, het borduurwerk van Mary Queen of Scots, de Bevrijdingsrokken uit Nederland, de ontstaansgeschiedenis van de Singer naaimachines, borduurwerken van gedetineerden en gevangenen in concentratiekampen enz. Ik heb het boek met plezier gelezen. Enige minpuntje is dat er geen foto’s in het boek staan, maar aangezien ik het boek digitaal gelezen heb op de iPad, kon ik veel dingen gelijk opzoeken via Google als ik ze wilde zien.NRC, boro, Japanse inspiratie, Tambani en William Morris
Allereerst wil ik iedereen bedanken voor de leuke reacties die ik tot nu toe ontvangen heb naar aanleiding van de rubriek over onze quiltbee in het NRC Handelsblad. Afgelopen zaterdag stond de rubriek ook in de papieren versie van de krant, dus die heb ik natuurlijk ‘s ochtends gelijk gekocht voor in het archief 🙂
Het was erg leuk om hieraan mee te werken, vond ik, en ik vind het mooi aan deze rubriek dat het uitsluitend gericht is op het beschrijven van de activiteit. Er zit geen enkel waarde oordeel aan vast, het beschrijft alleen hoe de activiteit van die week verloopt. En dat is bij onze bee avond goed gelukt. En het is natuurlijk altijd goed om onze mooie hobby onder de aandacht te brengen, toch!?Op handwerkgebied fladder ik momenteel enorm heen en weer tussen het ene en het andere project. Geen idee waar dit door komt, zal vast het naderende voorjaar zijn (of ik vind gewoon teveel dingen leuk om te doen 😉 )Om te beginnen, volgde ik een paar weken geleden een workshop “boro sjaal” van Hilda Wessels bij Patchworkwinkel Carol Cox in Utrecht. Ik vind boro werk er altijd erg mooi uitzien, en is weer heel anders dan het hele keurige van sashiko. De insteek van de workshop was het maken van een sjaal, alleen ga ik dat aanpassen naar een tas met hengsels. Het mooie aan deze workshop vond ik dat we enorm gestimuleerd werden om vooral lekker vrij te werken. De losse lapjes die je op de ondergrondstof vastzet, hoeven niet recht gesneden te worden. Nee: hoe schever en hoe meer rafels, hoe beter. Verder vond ik het erg leuk om met heel veel verschillende garens en kleuren te werken.
Ik zei nog tegen Hilda, dat het net voelt alsof je aan het kleuren bent en daarbij alle potloden uit de doos gebruikt. Leuk werk om te doen. De tas is nog lang niet klaar, maar ik werk er rustig aan door.
Wil je dit ook een keer proberen? De workshop van Hilda wordt nog een keer gegeven op zaterdag 30 maart, bij Patchworkwinkel Carol Cox in Utrecht. Meer informatie vind je hier: http://carolcox.nl/cursussen-workshops/cursussen/In januari was in Tokyo weer de prachtige jaarlijkse tentoonstelling in de Tokyo Dome. Op internet verschijnen rond die tijd gelukkig altijd heel veel foto’s van alle mooie quilts die daar te zien zijn. Tijdens het bekijken van al die foto’s, werd ik getroffen door 1 simpel blokje, die ik nog niet eerder gezien had. Ik heb de foto gelukkig bewaard: het is dit blok wat bestaat uit 2 four-patches en 2 ruitvormen, ook opgebouwd uit 4 stukjes.
Ik heb ook alleen maar deze detailfoto gezien, dus ik heb geen idee of dit een quilt is die helemaal uit deze blokjes is opgebouwd, of misschien is het een detail van een totaal ander werk, ik weet het niet…Sinds ik die foto heb, laat dit blokje mij niet los, dus ik ben hier natuurlijk mee aan de slag gegaan. Het blijkt dat ik dit blokje kan maken met behulp van 2 quiltstempels die ik heb, dus ik kan makkelijk de ruitvorm en het vierkantje op de achterkant van mijn stoffen stempelen (het vierkantje is 1×1 inch) Ik ben van plan om hier iets mee te maken vanuit mijn voorraad Japanse geweven stoffen, de eerste 3 blokjes zijn klaar.
Vorige week was in Zwolle de jaarlijkse Handwerkbeurs, waar ik ieder jaar trouw naartoe ga als bezoeker (en ook 1 dag om te werken) Ik kom altijd vol inspiratie thuis na deze beurs, en ook dit keer zit mijn hoofd weer vol met dingen die ik zou willen doen. Zo ben ik weer helemaal weg van borduren, en ben ik weer een borduurwerk gestart. Ik had laatst een oproepje geplaatst voor een patroon van een taartensampler uit een oude Ariadne, welke ik gezien had bij Carin. Ik kreeg een leuke reactie van Conny, en in Zwolle kreeg ik het patroon overhandigd van haar. Dank je wel Conny 🙂 Ik ben er gelijk mee gestart, en er zijn intussen 2 lekkere taarten klaar.
Als je dan zoveel dingen leuk vindt om te doen, en je steeds weer ergens anders mee bezig gaat, blijven er natuurlijk ook veel dingen die niet klaar zijn (tja: the story of my life…) Ik heb op dit moment echter een stok achter de deur om vaart te maken met 1 klein quiltje. Wellicht herinner je je nog wel deze 4 geborduurde Afrikaanse gezichten. Ik kocht deze ooit op een beurs, de gezichten zijn geborduurd door vrouwen uit Zuid-Afrika. Ik heb deze met rijen vliegende ganzen aan elkaar gezet, alleen toen bleef de top liggen.
Nu kreeg ik laatst echter een uitnodiging om mijn quiltje in te sturen, zodat deze komende zomer mag hangen in Karlsruhe (Duitsland) en in Luberon en Labastide (Frankrijk) Dus ik ben deze nu aan het afwerken, zodat ik deze op tijd in kan sturen. Ik heb het quilten op de machine gedaan en heel eenvoudige gehouden, omdat het verder niet veel nodig heeft, vind ik. Aan de achterkant heb ik de stoffen gebruikt die ik van de voorkant over had. Nu alleen nog een tunnel er aan maken en afbiezen, dan is ‘ie klaar.
En nu ik het toch over mijn naaimachine heb. Naast mijn Singer Featherweight, heb ik ook al jaren een “gewone” Singer naaimachine. Toen ik deze kocht, zat er zo’n doorzichtige plastic afdekhoes bij. Na zoveel jaar begon deze echter flink te slijten, en kwamen de eerste scheuren er in. Ik besloot dus laatst eens te kijken voor een alternatief. Ik wilde eigenlijk liever iets van een tas of een koffer hebben, zodat ik de machine ook eens goed beschermd mee kan nemen. Een eerste zoektocht op internet naar “naaimachinetas” leverde echter niet gelijk iets op waar ik blij van werd. Daarop besloot ik eens te zoeken op “sewing machine bag” om ook de internationale markt te bekijken. En daar kwam ik DE PERFECTE TAS tegen! Bij John Lewis & Partners in Engeland zag ik deze gave tas met de bekende William Morris print “Strawberry Thief”Op zondag had ik de tas besteld en op woensdag had ik ‘m al in huis.
Mijn naaimachine past er precies in, en ook het voetpedaal en het snoer passen er bij in. Ik ben er helemaal blij mee, en hiermee kan ik voor de dag komen, toch!?Tambani top klaar
Nadat mijn Birds Around the World quilt klaar was, had ik even zo’n moment van…en nu? Dit zullen vast wel meer quilters herkennen: ga ik wat nieuws starten, of pak ik 1 van mijn oudere niet affe projecten op?Ik besloot om verder te gaan met dit project waarover ik volgens mij nog niet eerder iets gepost heb.In november 2017 kocht ik op de Handwerk- en Quiltdagen in Nieuwegein (die trouwens dit jaar niet meer in Nieuwegein gehouden worden, maar in Den Bosch) een setje van 2 geborduurde gezichten van Tambani. Tambani is een werkgelegenheidsproject voor Venda vrouwen in het noord-oosten van Zuid-Afrika. Met deze hand geborduurde werken voorzien zij zichzelf van een inkomen.Ik vond de kleuren in de borduurwerken erg mooi en sprekend, en heb ze dan ook een tijdje in onze woonkamer laten liggen om ervan te genieten.Om er echter iets mee te maken vond ik 2 stuks wat weinig, dus een tijdje daarna bestelde ik online bij Tambani nog 2 gezichten uit dezelfde serie met gelijke kleuren. Er begon zich al een wat beter beeld te vormen wat ik ermee zou willen maken.Ik besloot om de 4 gezichten bij elkaar te verwerken door er banen met flying geese/vliegende ganzen tussen te naaien.De stoffen die ik daarvoor gebruikt heb, heb ik gekozen aan de hand van de kleuren borduurgaren die in de gezichten verwerkt zijn. Ik koos 5 kleuren voor de vliegende ganzen, en zwarte effen stof er bij.
Ik heb de vliegende ganzen machinaal op een ondergrond van Rasterquick genaaid, dat is die Vlieseline met vierkantjes van 1×1 cm er op.
Het grootste gedeelte hiervan had ik al in elkaar zitten, ik moest op een gegeven moment alleen nog de bovenste rand naaien. Alleen toen kwam er dus weer een ander project tussendoor… 😉Toen ik deze week dus aan het bedenken was wat ik wilde gaan doen ben ik achter de naaimachine gaan zitten en heb de laatste rand gemaakt.Toen deze er aan zat, was ik op zich tevreden over het resultaat, alleen wilde ik toch niet afsluiten met de vliegende ganzen. Ik besloot om er nog een smalle rand zwart omheen te zetten, om het meer een omlijsting te geven.De top is nu dus klaar, deze kan op de lijstje “ooit te quilten” erbij. Tot die tijd kan ik er toch al wel van genieten, want hij hangt bij ons in de kamer over de quiltladder.Onverwachts een quilt top klaar
Soms kan het raar lopen. Ongepland was er afgelopen week ineens een quilt top klaar, van een quilt waaraan ik eigenlijk niets eens werk de laatste tijd. Het verhaal is als volgt…Een hele tijd geleden naaide ik machinaal een top met stoffen uit een prachtige MODA collectie van William Morris. Ik heb even terug gezocht in mijn “archief”, maar kan zo niet direct terugvinden wanneer ik deze maakte, dus het is even geleden.
Ik heb hiervoor diamantvormen gesneden uit de stoffen en rondom iedere diamant heb ik een dun randje genaaid. Ik weet het niet eens meer, maar volgens mij zag ik dit idee destijds in een boek van Kaffe Fassett. Terwijl ik hiermee bezig was, vond ik uit deze zelfde collectie een stof die ik voor de rand wilde gebruiken. Toen ik het middenstuk klaar had en de stof ernaast legde, vond ik het echter niet mooi passen, de combinatie stond mij niet aan. De top verdween dan ook op een stapel en verdween al snel uit mijn aandacht.Totdat er laatst ineens een prachtige nieuwe MODA stoffenserie in de winkels verscheen en ik daarbij een stof zag die gelijk mijn interesse wekte. De print kende ik al, want jaren geleden kocht ik bij de giftshop van het Victoria and Albert Museum in Londen een drinkfles met hetzelfde William Morris motief erop.
Tijdens de bee afgelopen dinsdagavond bij Patchworkwinkel Carol Cox had ik de top mee genomen en heb ik gekeken of het bij elkaar past. En dat deed het! Ik heb de stof mee naar huis genomen en woensdag overdag had ik de hele dag tijd om hieraan te werken. Aan het einde van de dag zaten de 2 randen er omheen en was de top klaar. Ik heb eerst een rood randje van ongeveer 1 inch genaaid en daar omheen de zwarte rand met de bloemen. Ik ben erg tevreden met het resultaat, en deze is dus weer een stapje dichter bij een AFFO gekomen.
Dit zal trouwens mijn/onze eerste echte gebruiksquilt gaan worden. Ik heb al diverse quilts gemaakt tot nu toe, alleen heb ik deze eigenlijk alleen als decoratie aan de muur hangen. Een quilt voor in de winter lekker op de bank, heb ik eigenlijk nog nooit gemaakt, en deze quilt heb ik daarvoor in gedachten. Ik weet niet of ik de quilt deze winter al klaar krijg, maar goed: volgend jaar komt de winter vanzelf weer terug.Nog lang niet klaar is de top van de Down the Rabbit Hole quilt van Sarah Fielke, maar deze is wel weer een klein stukje gegroeid. De 1e van de 4 randen heb ik er aan genaaid, ik ben nu bezig met de bloemen en bijen op de 2e rand. Er verschijnen nog 2 delen de komende maanden, dus langzaam maar zeker naderen we het eind van deze quiltreis van 2017.
De afgelopen dagen werden in Nieuwegein de jaarlijkse Handwerk- en Quiltdagen georganiseerd. Ik ben hier 2 dagen geweest: op donderdag als bezoeker en op zaterdag om te werken. Het waren wederom 2 erg leuke en gezellige dagen. Zoals altijd heb ik weer enorm veel bekenden en onbekenden gezien en gesproken. Erg leuk om zoveel quiltliefhebbers (en ook lezers van mijn stukjes) te mogen ontmoeten. Dank voor de vele leuke ontmoetingen 🙂Er was op de tentoonstelling en beurs veel moois te zien, het was een erg gevarieerd aanbod. Ook qua aankopen heb ik het zeer gevarieerd gehouden, het zal intussen wel duidelijk zijn dat ik niet 1 specifieke smaak heb, maar dat ik veel dingen mooi vind 😉 Helemaal verliefd ben ik op deze vrolijke moderne stofjes die ik vond bij Quiltblocks. De stof met de kastelen en regenbogen en eenhoorns is toch gewoon *te* schattig om te laten liggen!?
Een aardig contrast hiermee zijn de Japanse stoffen van Marij Patchwork en Quilting, mijn liefde voor Japanse stoffen bestaat nog steeds. En de stof met daarop de chique dame is van Tula Pink en vond ik bij Quiltboutique.
Heel andere dames vond ik bij de stand van Tambani .African Embroidery. Tambani is een werkgelegenheidsproject voor Venda vrouwen in het noord-oosten van Zuid-Afrika. Met deze hand geborduurde werken voorzien zij zichzelf van een inkomen. De geborduurde gezichten en kleuren spraken mij gelijk aan, en deze 2 dames gingen dan ook mee naar huis. Ik wil deze beide borduurwerken verwerken in een kleine quilt, in mijn hoofd ben ik al druk aan het plannen.
En nu ik het toch over plannen heb: ook voor het komende jaar 2018 ben ik van alles aan het plannen. Ik ben normaal niet zo van het vooruit plannen, maar komend jaar heb ik toch al een aantal dingen op de agenda staan die een leuk vooruitzicht zijn.In januari komt Tula Pink naar Nederland en hoop ik haar eindelijk eens te ontmoeten in Den Haag bij QuiltBoutique.In maart komt Brigitte Heitland van Zen Chic naar Margreet Otto in Woerden, waarbij ik aanwezig hoop te zijn.In november komt (joepie!!!) Sarah Fielke naar Nederland en bij Bossche Quilts wordt rond die tijd een tentoonstelling georganiseerd met haar quilts gemaakt door Nederlandse quilters. Ik hoop rond die tijd ook klaar te zijn met mijn Rabbit Hole quilt en kijk er naar uit om Sarah eindelijk eens te ontmoeten.En, last but not least, hoop ik in augustus dan eindelijk eens naar het Festival of Quilts in Birmingham te gaan. Ik heb al een hotelkamer geboekt en vrij gevraagd voor die dagen, dus het lijkt er nu eindelijk van te gaan komen.Kortom: ook 2018 lijkt een mooi quiltjaar te worden 🙂
